να ξαναδώσω θαύμα

Και 'γω που τόσο πόθησα να σπείρω το κορμί σου
να γίνω άνοιξη βαθιά βροχή χρυσή στους πιο βαθιούς λαγόνες
να γίνω αίμα ποταμός σπασμός χυμένο σπέρμα να γίνω μέσα σου ζωή
ζωή να ξαναδώσω θαύμα

Ζ.Δ. Αϊναλής, από τη σύνθεση∙ «Κάθε Πρωΐ. Πέντε Ποιήματα Για Την...*», από την συλλογή∙ Αποσπάσματα (έκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2008, σ. 110).



-----
* «Τα κείμενα του Κάθε Πρωΐ γράφτηκαν στο Παρίσι από τον Γενάρη μέχρι τον Απρίλη του 2007», σύμφωνα με σημείωση του νεαρού συγγραφέα στην ίδια σελίδα (ό.π.).

σχεδόν αφύσικα

Αυτός ο άνθρωπος ερωτεύθηκε τη ζωή του∙ μ' όλη τη δύναμη της ψυχής του κι ακόμα πιο πολύ την αγαπά∙ σχεδόν αφύσικα. Ωστόσο, η ζωή του αδιαφορεί γι' αυτό τον έρωτα και συστηματικά τον αγνοεί∙ μάλιστα τού γυρίζει και την πλάτη.

Αυτός ο άνθρωπος κοιτά την πλάτη της ζωής του και διαπιστώνει (ακόμα μια φορά) ότι δεν φτάνει ν' αγαπήσεις για ν' αγαπηθείς.

Θα μπορούσε να τής γυρίσει κι αυτός την πλάτη. Θα μπορούσε ν' αναζητήσει μιάν άλλη, φιλικότερη ζωή. Θα μπορούσε, πισώπλατα, να τής καρφώσει ένα μαχαίρι. Τίποτ' άπ' όλ' αυτά δεν κάνει. Μένει ακίνητος, εκεί, κοιτώντας με παράπονο την πλάτη της.

Αργύρης Χιόνης, από τα «Περί ανθρώπου», της συλλογής Εσωτικά τοπία (έκδ. Νεφέλη, Αθήνα 1991, σ. 43). Στο ίδιο (σ. 87), από τα «Περί ποιήσεως» και το κάτωθι, ως έκφραση ακριβώς της ποιητικής του...

Μ' αυτό που δε λέει, μ' αυτό που σκόπιμα ή εν αγνοία του αποσιωπά, μ' αυτό που ούτε κάν υπονοείται από τα λόγια του, μ' αυτό μάς πείθει ο ποιητής.

*

P.S. εκ των υστέρων∙ Για ιδές τί μπορεί να βρεί κανείς στο διαδίκτυο...
page up! page down!

roseomonas mucosa

Στην Σουβάλα, κάποιο καλοκαίρι, μια κοπέλα, μετά το μπάνιο στην θάλασσα, ήθελε να φορέσει στεγνά ρούχα και τυλίχτηκε με μια πετσέτα. Προσπαθώντας να ντυθεί, τής έπεσε η πετσέτα... κι έλαμψε ο γιαλός, έλαμψε ο κόσμος όλος...

Κ. Παππής Γεωργίου, Βήσαλα (δημοσιευμένα στα Νεφούρια, τ. 29, Ιαν. 2012, σ. 15).

*

Τί άδειο που είναι το σώμα
χωρίς μελλοντικούς προσδιορισμούς...

Εμβόλιμο στιχάκι της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ από το ποίημά της «Μετά τα λουλούδια» (συλλογή∙ Ωραία έρημος η σάρκα, έκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1995, σ. 18).

*

Και λόγω δεκαπενταυγούστου, εκτός από τα τριακόσια παρωνύμια της Παναγιάς μας (βλ. εδωδά), προσφέρονται και οι τρεις λόγοι του Ιωάννου του Δαμασκηνού Εις την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, αγγλιστί, όπως ανευρέθησαν στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου του Fordham (New York, βλ. εδωδά).

-----
Στον τίτλο του παρόντος το επιστημονικό όνομα ενός βακτηρίου. Καλό δεκαπενταύγουστο! Ο ίδιος.

μαρτυρία - ως δώρα εις τον Παράδεισον

Μια γριά Αντριώτισσα που ήξερε παλιές ιστορίες μας είπε πως οι γενιές των ανθρώπων ήταν τέσσερις. Πρώτα έζησαν οι Δράκοι, έπειτα οι αλλόπιστοι 'Ελληνες, ύστερα οι Βενετσιάνοι και ύστερα οι Τούρκοι.

ΑΝΔΡΟΣ, 19ος αι.

Από το βιβλίο του Ι.Θ. Κακριδή, Οι αρχαίοι 'Ελληνες στη νεοελληνική λαϊκή παράδοση (έκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 1978, σ. 17).

*

Τέσσαρα τέκνα επέζων εκ του γάμου τούτου,
και δύο άλλα είχον προαποσταλή,
ως δώρα,
εις τον Παράδεισον. *

― Ηύρα σήμερα στο δρόμο την παλιάν μου φιλενάδα, την πρώτη μου αγάπη… Εκείνην που με είχε μάθει τον έρωτα, όταν εγώ ήμουν μικρό παιδί, κ' εκείνη ήτον ως δύο-τρία χρόνια μεγαλύτερη από μένα. Είχα πολλά χρόνια να την ιδώ. Την συνώδευε στο δρόμο ο γυιός της, ένας ως σαράντα χρόνων… Σαν με είδε εσήκωσε το χέρι και μ' εχάδεψε στα γένεια. «Καλά πάς· βαστιέσαι ακόμα», μού λέει. «Και συ καλά κρατιέσαι» τής λέω 'γώ. Γυάλιζε, αλήθεια, το μάγουλό της… Ως τόσον ντροπιάστηκα που μού χάδεψε τα γένεια μπροστά στο γυιό της. «Γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά», τού λέω τότ' εγώ. «'Ημαστε γειτόνοι έναν καιρό στην πατρίδα… όταν ήμαστε αθώα παιδάκια» επρόσθεσα. Τί να πώ, κ' εγώ δεν ήξευρα.

μεγΑλέξανδρος ο νέος, ο Παπαδιαμάντης επονομαζόμενος, εκ του διηγήματος 'Αλλος τύπος (1903). Εκ του ιδίου, βέβαια, και το motto.

ψαχνό γραφής

'Aνθρωπος ωσεί χόρτος αι ημέραι αυτού,
ωσεί άνθος του αγρού ούτως εξανθήσει *

- Εργάζεστε πολλές ώρες καθημερινά;

Δεν μπορώ να γράψω παραπάνω από τρεις ώρες. Μόνο ο Μπαλζάκ έγραφε συνεχώς! (γελάει) Πέθανε όμως στα πενήντα του, και άλλωστε τότε οι ρυθμοί της ζωής ήταν διαφορετικοί. Αλλά τρεις ώρες, εννοείται, ψαχνό γραφής. Τα υπόλοιπα –διαβάσματα, σημειώσεις, προετοιμασία- είναι επιπλέον και μού είναι απαραίτητα για να γράψω.

Τάκης Θεοδωρόπουλος, συνέντευξη στη Σόνια Ζαχαράτου, δημοσιευμένη στο ΒΗΜΑGAZINO την Κυριακή 22 Απριλίου 2007 (Νο. 340).

*

Κλείνοντας την συνέντευξη η δημοσιογράφος σημειώνει: «Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος υπήρξε ο πρώτος διευθυντής σύνταξης του περιοδικού «Το Τέταρτο», που εξέδιδε ο Μάνος Χατζιδάκις. Τα μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ιταλικά, σερβικά, τουρκικά και βουλγαρικά». Στα 2010 ορίστηκε Πρόεδρος του ΕΚΕΒΙ.


-----
* Το motto εκ του ψαλμού (ρβ' 13) της Ακολουθίας των Τυπικών.