Βραδάκι Κυριακής στο γραφείο μου. Στο ραδιόφωνο ακόμη δίνουν και παίρνουν τα επετειακά τραγούδια με τη Βέμπω και τον μικρό μας ήρωα, τον Γιώργο Θαλάσση. Ας μην αφήσουμε να φύγουν αυτές οι στιγμές χωρίς να στρέψουμε τη ματιά μας σε ένα επετειακό(;) κείμενο που αναρτήθηκε από άλλη αφορμή εδώ και κανά-δυό μήνες στο προσωπικό site του Μισέλ Φάϊς. Θα το βρεί ο φιλαναγνώστης τούτων των απαλών ωρών στο πολύτροπο εκείνο κι όλο υποσχόμενο πορφυρό δωμάτιο του μικρού μας φιλοξενείου, κι είναι του σπαρτιάτη συγγραφέα Δημήτρη Πετσετίδη...
*
Καλαζάρ του '44
Καλοκαίρι του ΄44, τεσσάρων ετών, κατάξανθος, στο προαύλιο του Γυμνασίου Αρρένων Σπάρτης. Είναι κατειλημμένο από τα στρατεύματα Κατοχής και ένας Γερμανός... [η συνέχεια, όμως, εδωδά]
*
2. Φωτογραφίες από αυτή την εποχή μάς άφησε η Βούλα Παπαϊωάννου. Πρόσφατο άρθρο για αυτήν από την Παπαρούνα με αφορμή την έκθεση του έργου της στο Νέο Μουσείο Μπενάκη. Διάβασέ την. Για την ίδια φωτογράφο κι ο Old Boy, πριν κανά μήνα, εδωδά θα τό βρεις.
3. Δική της είναι και κείνη η κορασιά που ανάρτησα αρχάς Σεπτεμβρίου με τον υποβρύχιο στο Δώμα του 'Ασημου γραφέα. Την κοπιάρισα ετούτη τη δροσερά καθάρια κορασιά από το καλοκαιρινό πρόγραμμα της παράστασης της Αντιγόνης του Βογιατζή, παιγμένη στην Επίδαυρο. Χαρείτε την ξανά στα δώματά μου στο εν λόγω φιλοξενείο...
4. Μιλώντας για εκθέσεις και δη φωτογραφίας, ο Μισέλ Φάϊς διατρέχει και τούτη την βδομάδα στον Χώρο ΤΕΧΝΗΣ 24, στη Σπευσίππου, τις καλοκαιρινές του διαδρομές, παρέα με δυό άλλους καλλιτέχνες-ζωγράφους (Τάσος Μαντζαβίνος και Κώστας Παπανικολάου).
Τραβάτε κατά κεί. Κείνο το πρόσωπο που σε υποδέχεται - καθρέπτης (έργο φωτογραφικό), θα τού το έκλεβα. Τ' ομολογώ. Μόνο για να μού λέει καλημέρα. Τί σού λέω τώρα, αν δεν το δείς και μόνος σου... να σε κοιτά, να σού μιλά, να λέει.
----------
Δυστυχώς υπάρχει πάντα το πρόβλημα με την δυσκολία σε ακριβείς παραπομπές στην ιστοσελίδα του Μισέλ. Πρέπει κανείς να ρολάρει για να βρεί το ζητούμενο.