Βυθίστηκα αναπαυτικά στη θέση μου κι αφέθηκα να μυρηκάζω την άκρη του μίτου με την ταξειδιάρα μου ψυχή να αναμασά πάλι και πάλι τα βαθυκίτρινα εκείνα λωτούντα πεδία της σικελικής ενδοχώρας καθώς πρόβαλαν στην μεγάλη οθόνη. Απέμεινα να διασχίζω ξανά και ξανά, όπως και τότε, την γραμμή Agrigento - Palermo, με το βλέμμα να χάνεται στα ροδαλά της χωράφια. Κι από το ταρατσάκι της αρχοντικής βίλας να ζυγίζω την έξοδο στον κόλπο του Παλέρμο με τα βραχώδη δακτυλικά του υψώματα.
Για τρίτη εβδομάδα προβάλλεται η κόπια σε κάποιον αθηναϊκό κινηματόγραφο. Παρά τα εκατoνογδονταεπτά του λεπτά, ο Γατόπαρδος, κυλάει αβίαστα, πλήρης χάριτος.
--------
* Ιl gattopardo, φιλμ του Luchino Visconti (1963), βασισμένο στο ομώνυμο έργο του σικελού Giuseppe Tomasi di Lampedusa (1958).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου