Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

η στάση του Αυγουστίνου



Προτιμότερο να συναναστρέφεσαι 
με μικρότερα 
παιδιά της ηλικίας σου, που είναι 
Αγγελάκια
παρά με μεγαλύτερα ή της ηλικίας σου, 
όταν είναι διαβολάκια. *


Η στάση του Αυγουστίνου, σε δυο καίρια θέματα του χριστιανικού προβληματισμού: στην ερμηνεία της λεγόμενης «προπατορικής πτώσης» του ανθρώπου και στην αιτιολόγηση του σταυρικού θανάτου του Χριστού, λειτούργησε πραγματικά σα καταλύτης για μια ριζική μεταβολή νοο-τροπίας του χριστιανικού κόσμου. Ο χριστιανικός Θεός έπαψε να είναι Νυμφίος, εραστής μανικότατος του ανθρώπου, κατανοήθηκε σαν Θεός στυγνής εκδίκησης, αμείλικτος τιμωρός του σύνολου ανθρώπινου γένους, εξ αιτίας του πρωτόπλαστου ζεύγους ανθρώπων που έκανε δυσάρεστη για τον Θεό χρήση της ελευθερίας του.
Και στη συνέχεια ο ίδιος Θεός ταυτίζεται με την εικόνα «σαδιστή πατέρα», αφού δεν διστάζει να θανατώσει με φριχτό θάνατο τον Υιό του, μόνο για να εισπράξει η δικαιοσύνη του ικανοποίηση αξίας ίσης με την προσβολή που τού έγινε. Σαφέστατα οι καταβολές της εφιαλτικής αυτής διαστροφής βρίσκονται στους θεολογικούς αυτοσχεδιασμούς του Αυγουστίνου. Και αν ο κατά τα άλλα «πανάγαθος» Θεός ικανοποιεί με τον σταυρικό θάνατο του Χριστού τη δικαιοσύνη του, γιατί να μη συμπεράνει παραπέρα ο Αυγουστίνος ότι αντίστοιχα και οι δίκαιοι στον παράδεισο ευφραίνονται βλέποντας τον βασανισμό των αμαρτωλών στην κόλαση!

Χρήστος Γιανναράς, Ενάντια στη θρησκεία (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2006, σσ. 232-233).



-----
* Το motto εκ του Γέροντος Παϊσίου αγιορείτου, Επιστολές (έκδ. Ι.Ησυχ. Ευαγγ. Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσ/νίκης 1994, σ. 27).

4 σχόλια:

metabasis είπε...

Ἡ δική σας ἡ θέση, χωρὶς βιβλιογραφικὴ ἐνίσχυση, ποιά εἶναι; Θὰ πρέπει νὰ κατηγορηθεῖ ὁ Αὐγουστίνος γιὰ τὴ σύνολη δυτικὴ παρεκτροπή, ἢ θὰ πρέπει νά τοῦ άναγνωριστεῖ τὸ πρώιμο ἀποτύπωμά του στὴν ἱστορία;

φιλικὰ

Μ

το θείο τραγί είπε...

Γιατί, αγαπητό μου ταγκαλάκι, είστε ή 'του μαύρου' ή 'του άσπρου'; Μέση οδός δεν υπάρχει για σας;

Αν δεν σκόνταφτε εκεί που σκόνταψε ο πολύξερος αδαής Αυγουστίνος [είδατε τι ωραία διέκρινε μεταξύ του ελεύθερου και του νόμιμου έρωτα, πράγματα δηλαδή που του εδίδαξε η ζωή η ίδια και η κοινωνία ήδη από την Αθηναϊκή εποχή της αρχαίας φιλοσοφίας] δεν θα είχαμε μιαν χιλιετία αργότερα... ούτε και την Κόλαση αλλά ούτε και το Πουργκατόριο του Δάντη και ούτε, φυσικά, την [αν]Ιερά Εξέταση. Ιδέστε τον όντως μεγΑλέξανδρο πώς, [με ποιά θεϊκή (sic) αρχοντιά δηλαδή, βουτηγμένη στην ταπείνωση και τον καθαγιασμό και όχι την επισκοπική έπαρσι], ακόμη, τόσους αιώνες μετά, κατορθώνει να μην στείλει κανέναν στην, άλλως ανύπαρκτη, Κόλαση, παρά να δικαιώνει τους πάντες μεταξύ θείας και ανθρωπίνης δικαιοσύνης, ίνα μη παρασταθεί κανείς, ει δυνατόν, γυμνός και τετραχειλισμένος ενώπιον του Θεού, του Παλαιού Ημερών, του Τρισαγίου...



Υ.Γ. Ερ.: «Πού σκόνταψε;». Απάντηση: Στην ανυπακοή στους Πατέρες της Εκκλησίας. Τα αφιέρωσε όλα στην δόξα. Και την κέρδισε. Σάς τον χαρίζω, λοιπόν. Λένε πως κάμει ακόμη θαύματααα. Ο ίδιος.

Υ.Γ.2. Επιπλέον, σάς αφιερώνω το motto. Φαίνεται πως δεν το προσέξατε αρκετά. Σάς εύχομαι από καρδιάς να κολάζεστε στην αιώνια κόλαση για τα κακά σας εκ προθέσεως λόγια. lol. Ο ίδιος πάλι, μεμφόμενος τον Γιανν. που κατέληξε στην απαράδεκτη ως άνω τελευταία του αράδα.

Υ.Γ.3. 'Ε, ρε! Τρέμε, Τρεμπέλα! [παρήχησις]. Ο αυτός, λέγω, εις τους αιώνας.

metabasis είπε...

Ἡ λέξη «trinity» γιὰ τοὺς δυτικοὺς σήμαινε ἕναν ἀριθμό· γιὰ τοὺς Ἕλληνες μιὰ ποιότητα, σημειώνει, μεταξὺ ἄλλων ὁ Γίββωνας.
Μὲ δεδομένη αὐτὴ τὴ διαφορὰ - τὴ μικρὴ τὴ μέγιστη - στὴν ἀντίληψη τοῦ καίριου ἀνάμεσα στοὺς δυτικοὺς καὶ ἀνατολικοὺς ἐπισκόπους ποὺ προσήλθαν στὴ Νίκαια, τὸ σχόλιο μου ἔχει μιὰν ἁγνὴ προφάνεια, καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνω : δὲν δικαιοῦται τὴ συμπάθειά μας ἕνας ἄνθρωπος ποὺ δὲν γνώριζε ἑλληνικά;

Μ

ΥΓ. Δὲν εἶμαι ταγκαλάκι, κελαινὲ φιλόλογε· εἶμαι μαθηματικός, δηλ. κάποιος ποὺ πιστεύει ὅτι 1 + 1 κάνει 2,5 ἂν μιὰ ὡραία θεωρία ὁδηγεῖ ἐκεῖ.

το θείο τραγί είπε...

Αγαπητό μου ταγκαλάκι,

αφού ό,τι και να πώ, το κακόμοιρο τραγάκι εγώ, εσείς θα σταθείτε στο ύψος της γνώμης σας και βήμα παραπέρα δεν θα κάμετε, οπότε τί νόημα έχουν τα ερωτήματά σας [όντας, κιόλας, ανύπαρκτος σεις στα καθ' ημάς πράματα];

Σάς βεβαιώ, (για του λόγου το αληθές) και για εμάς, τους ανατολικούς και έλληνας, η τριάδα είναι αριθμός. Ναι! ναι! Αριθμός για, και ήταν και είναι. [Μην διαβάζετε Γίββωνα, θα πάθετε κακό.]

Κι άλλοι δεν γνωρίζουν και δεν γνώριζαν ελληνικά, αλλά τόσο κακό [με τόσα καζάνια] στην ανθρωπότητα δεν έκαμαν!

Κι ο κακόμοιρος ο Ωριγένης, μόνος βάδιζε (χαλκέντερος, μέχρι που έπεσαν οι τίτλοι τέλους), αλλά παραμερίστηκε από το άστυ το κλεινόν ίνα μη το κακόν αιώνιον γένηται! [Σάς άρεσε αυτό; Χε Χε!]

Δεν ξέρετε τί σπουδαίο είναι το βάπτισμα των ενηλίκων! Εξαλείφει τα πάντα! Αγιάζεις στο πι και φί! Θες δε θες! Ιδέστε, φερ' ειπείν, τον Μέγα σφάχτη άγιο μας Κωνσταντίνο!

[Τί κακό αυτό με την εκκλησία μας, να αγιάζει όλους τους αυτοκράτορες και βασιλείς, αναντάμ παπαντάμ, και στη Ρωσία και στη Σερβία και στη Βουλγαρία και αλλαχού! Αλλά, τους φτωχούς δούλους του Θεού να μη τους συμμερίζεται!;]

Σε αντίθεση με τον Θεοδόσιο, ο οποίος αν και βαπτισμένος, έσφαξε βέβαια, αλλά και κλήθηκε σε μετάνοια! Ιδού το έργον ημών των μελωδούντων!

Είστε ταγκαλάκι, ταγκαλάκι, ταγκαλάκι! Ξου, ξου, ξου! Θέλετε να μού κάμετε κακό. Και δεν είστε διόλου αγνός, όπως μολογάτε! Διόλου αθώα περιστερά δε μού 'στε! Ακούστε με που σάς λέω! 'Ακου κεί Γίββωνα! Γιατί δεν διαβάζετε sir Steven Runciman; Ιδού τίτλος: Δύση και Ανατολή σε Σχίσμα! 'Αλλη εποχή, τα ίδια βάσανα! Με τεκμήρια όμως!

Η πέτρα του σκανδάλου ήτο η substantia! Ιδέστε λέξη! Αυγουστίνος είναι αυτός.


Εν κατακλείδι: Πώς το καταφέρατε, αλήθεια, με τα μας, ματς ολυμπιακού – παναθηναϊκού μας εκάματε με τσι μαθηματικούς και τσι φιλολόγους! 'Α, αυτό δεν θα το φανταζόμουν ποτέ! Λοιπόν, μόνον για φιλόλογο με περνάτε; Στα μαθηματικά, δηλαδή, θα με κόβατε; Γιατί; Επειδή 1 + 1 + 1 κάνουν 1 ! Βεβαίως, βεβαίως! Κι όχι διότι το απαιτεί η θεωρία, αλλά διότι το υποψιάζεται το έτσι θέλω της φαντασίας καθώς επεμβαίνει στα πράγματα! Αμέ! πώς!

Και στο άλλο θέμα παρακάτω, γιατί κιοτέψατε, αγαπητό μου ταγκαλάκι; Μόλις 23 σχόλια, να μη εικοσιτεταρτώσουν τα κακόμοιρα;

Λοιπόν, διαλέξτε θεατρική παράσταση να ιδούμε μαζί, και να τα πούμε από κοντά!

Ο ίδιος
κεμάλης