Το βασίλειο της Πύλου εκτεινόταν σε μία έκταση 2.000 τ.χλμ. και ίσως να καταλάμβανε ολόκληρη τη σημερινή Μεσσηνία. Χωριζόταν για διοικητικούς σκοπούς σε δύο επαρχίες, που περιγράφονται στις πινακίδες ως «αυτή η πλευρά του Αιγολέον» και «πέρα από το Αιγολέον». Μοιάζει φανερό, ιδιαίτερα αν στέκεσαι στο ανάκτορο, ότι τα όρια μεταξύ τους είναι η οροσειρά που διακρίνεται καθαρά στα βορειοανατολικά. Αυτή η οροσειρά, γνωστή στους μεταγενέστερους Έλληνες και Ρωμαίους ως Αιγάλεω, διχοτομεί την χερσόνησο από βορειοδυτικά στα νοτιοανατολικά.
Τα επτά διαμερίσματα της Εντεύθεν Επαρχίας της Πύλου και οι εννέα της Εκείθεν Επαρχίας καταγράφονται σε μία σταθερή γεωγραφική σειρά σε αρκετές πινακίδες, που αναφέρονται τόσο στους εισπραττόμενους φόρους όσο και στα εξαγόμενα από το ανάκτορο κονδύλια.
Μία ομάδα από στοιχεία για φόρους αποκαλύπτει περαιτέρω τις σχέσεις ανάμεσα σε διαφορετικές επαρχίες. Υπάρχει πινακίδα για κάθε περιοχή, με κατάλογο λογαριασμών και πληρωμών έξι διαφορετικών αγαθών καθώς και κάποιων εξαιρέσεων. Δεν προσδιορίζονται όλα τα αγαθά. Δύο είναι σίγουρα χειροποίητα ενδύματα και δέρματα βοδιών, και μέλι και κερί ίσως να περιλαμβάνονται μεταξύ των άλλων. Αυτά πιθανόν να είναι κοινά και ίσως οι ποσότητές τους μάλλον μικρές, αφού όλες οι περιοχές είναι υποχρεωμένες να συνεισφέρουν έξι συνολικά αγαθά.
Διαθέτουμε μία βασική γνώση τού πώς υπολογίζονταν οι φόροι, αν και μερικές λεπτομέρειες είναι ακόμη ασαφείς. Οι διοικητές του ανακτόρου δεν φορολογούσαν χωριστά κάθε περιοχή. Άρχιζαν, μάλλον, κάνοντας τον λογαριασμό της επαρχίας και σε κάθε επαρχία ενοποιούσαν κάποιες γειτονικές περιοχές ούτως ώστε το φορολογικό βάρος να καταμερίζεται τίμια μεταξύ πλουσιότερων και φτωχότερων περιοχών σε κάθε τμήμα του βασιλείου.
Ο υπολογισμός από το ανάκτορο χοίρων, κρασιού και δερμάτων στις επαρχίες δείχνει τα ίδια ποσά για κάθε οικονομική μονάδα. Αυτή πρέπει να είναι η βάση για όλη την οικονομική διοίκηση του βασιλείου. Τούτο, όμως, δεν σημαίνει ότι κάθε μία ξεχωριστά περιοχή δεν περιλαμβάνονταν στα άμεσα ενδιαφέροντα του ανακτόρου.
Μία πινακίδα δείχνει ιεραρχικά τους διοικητές κάθε επαρχίας, περιλαμβάνοντας ένα διοικητή (Κο-ρε-τε) και ένα υποδιοικητή (Προ-κο-ρε-τε). Μεμονωμένες επαρχίες καταγράφονται να συνεισφέρουν σε λινάρι, χάλκινα οικιακά είδη ή εργάτες μεταξιού που απασχολούνται από το ανάκτορο.
Ανασκάφηκε ακόμη ένα επαρχιακό κέντρο, αν οι επιστήμονες δεν έκαναν λάθος στον ταυτισμό του με τη θέση Νιχώρια, κατά μήκος της γραμμής του Αιγάλεω. Αυτός ο οικισμός πάνω στην κορυφή ενός λόφου κοντά στον σύγχρονο Ριζόμυλο, επιβλέποντας τον Μεσσηνιακό κόλπο, άκμασε και παράκμασε μαζί με το ανάκτορο. Η γεωγραφική θέση του και τα λείψανα που αποκαλύφθηκαν ταιριάζουν με όλα τα χαρακτηριστικά που περιμέναμε από αυτή τηυν πόλη βασισμένοι στις πληροφορίες των πινακίδων. Καθώς η τοπογραφία και η ανασκαφή συνεχίζει να συμπληρώνει τον χάρτη των οικισμών στην περιοχή, καθίσταται δυνατόν να διατυπώνονται και άλλες ομοιότητες μεταξύ των θέσεων στο χώρο και σημαντικών πόλεων που αναφέρονται στις πινακίδες.
Οδηγός στο Ανάκτορο του Νέστορα. Μυκηναϊκές θέσεις στην περιοχή του και το Μουσείο της Χώρας (μτφρ. Χατζηφώτη Λ., έκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 2007, σσ. 57-59). -Μια καταφανώς απρόσεκτη έκδοση τόσο στην αδόκιμη εν πολλοίς τυπωμένη μετάφραση όσο και στην πληθώρα τυπογραφικών αβλεψιών, αλλά και στο δέσιμο. Kρίμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου