βγάλτε τα ποιήματα από τις συλλογές
κάντε τα σημαίες
να λαμπαδιάζουν *
κάντε τα σημαίες
να λαμπαδιάζουν *
[...]
Είναι κι αυτό ένα δόλωμα καιρού. Μια εμμονή -
χαμόγελο ίσως ή ρίγος τ' ουρανού,
αιφνίδιο ράμφισμα ή και ράγισμα μπορεί αλλά πάντως
δόλωμα στημένο σαν χωρίς να έχει στηθεί
και σε σημείο απρόβλεπτο εντελώς. Εκεί που
τα χείλη ανθούν σιωπή τόσο αθώα και αμέτοχα
επειδή ό,τι είχανε να πούν ποτέ δεν είπαν.
[..]
Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, στο τομίδιο Γιάννης Παπακώστας, Η κρήνη της οδύνης. Το πένθος, ο πόνος, η θλίψη ως πηγή λογοτεχνικής δημιουργίας (έκδ. Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, Αθήνα 2020, σ. 118), ένθα και σχετική ανάλυση...
-----
* Το motto εκ των εμών άρτι (6.5.023) γεγεννημένων νεωτέρων εγκαυμάτων. Ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου