"Ποιος είναι αυτός που κείτεται στις πάνω αμμουδιές ανάσκελα φουμέρνοντας ασημοκαπνισμένα ελιόφυλλα;" (Ελύτης) ------------------- α' Σύμβολον της ειρήνης χαίρ' ευσχήμων ελαία! Υπόθεσις της λύρας μου να γίνης, με αναγκάζει η ευγνωμοσύνη ....... δ' Η θεά της Σοφίας εις τους ανθρώπους χαρισμα έδωσ' εσέ, κι' η Έρις Θεών των αθανάτων δια σου διελύθη.
(Το 1825, οι προστάτες Άγγλοι έβγαλαν νόμο για το κόψιμο των λιόδεντρων για άλλες, δήθεν, αποδοτικότερες καλλιέργειες. Αυτό στάθηκε αφορμή, για να γράψει ο Α. Κάλβος στα νεανικά του χρόνια, την ωδή "Εις Ελαίαν")
Σύμβολο ειρήνης, από μια πολεμική θεά που ξεπερνούσε στην πολεμική στρατηγική ακόμα και τον Άρη, τον κατ' εξοχήν θεό του πολέμου...
Δυστυχώς, δεν μπορώ να σας εκθέσω τους συνειρμούς που αναγάγουν την ελιά σε δώρο που κρύβει για τον άνθρωπο το μυστικό της ύπαρξής του... όπως ίσως, με μυστική σοφία, βάζει συμβολικά μέσα στο ποίημα του το τραγί
Ευχαριστώ πολύ για την τιμή!(αισθάνομαι αμήχανα μια και ίσα-ίσα με το ζόρι, στεκόμενη στις μύτες του νου, φτάνω να μιλώ στο δικό σας επίπεδο). Σας ενημερώνω όμως, ότι τις επόμενες λέξεις μπορείτε να τις στείλετε στο 2ο Φεστιβάλ Ποίησης Θεσσαλονίκης,με θέμα: «ΕΛΙΑ: Το ιερό δένδρο, σύμβολο των αγώνων και της ειρήνης». Συμμετέχουν ποιήτριες και ποιητές και από τις 25 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για περισσότερες πληροφορίες στο: http://www.elogos.gr/news/events.htm
Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να μελετήσετε από τούτο το σημείο όπου σάς παραπέμπω (και ως το τέλος των σχολίων του συγκεκριμένου καλοκαιρινού μου post) τον τρόπο με τον οποίο καταχωρούμε τα links. Είναι λίγο δύσκολο, ίσως, αλλά με λίγη προσοχή πιστεύω θα το επιτύχετε. 'Ετσι θα μάς στέλνετε κατευθείαν εκεί που θέλετε. Σάς αφήνω να μελετήστε, λοιπόν, αυτές τις οδηγίες.
9 σχόλια:
κι έτσι, πάντα θα κοιμάται αγκαλιά με τις ελιές που είχε φυτέψει...
μπε μπεεε
κι έτσι πάντα θα μεγαλώνουν οι ελιές
Χε χέ!
(Γελαστέ Προβάτο, προσοχή! λέει: "πού 'χει", not "πού 'χε"...
Τί στο καλό! Για μιάν κεραία ζούμε!)
Πώς μ' αρέσετε κι οι τρείς.
Πώς μ' αρέσετε κι οι τρείς έτσι όπως σάς διαβάζω στη σειρά.
και στην τελικη το πουλι σου ειναι μεγαλο
"Ποιος είναι αυτός που κείτεται στις πάνω αμμουδιές ανάσκελα φουμέρνοντας ασημοκαπνισμένα ελιόφυλλα;"
(Ελύτης)
-------------------
α'
Σύμβολον της ειρήνης
χαίρ' ευσχήμων ελαία!
Υπόθεσις της λύρας μου
να γίνης, με αναγκάζει
η ευγνωμοσύνη
.......
δ'
Η θεά της Σοφίας
εις τους ανθρώπους χαρισμα
έδωσ' εσέ, κι' η Έρις
Θεών των αθανάτων
δια σου διελύθη.
(Το 1825, οι προστάτες Άγγλοι έβγαλαν νόμο για το κόψιμο των λιόδεντρων για άλλες, δήθεν, αποδοτικότερες καλλιέργειες. Αυτό στάθηκε αφορμή, για να γράψει ο Α. Κάλβος στα νεανικά του χρόνια, την ωδή "Εις Ελαίαν")
Σύμβολο ειρήνης, από μια πολεμική θεά που ξεπερνούσε στην πολεμική στρατηγική ακόμα και τον Άρη, τον κατ' εξοχήν θεό του πολέμου...
Δυστυχώς, δεν μπορώ να σας εκθέσω τους συνειρμούς που αναγάγουν την ελιά σε δώρο που κρύβει για τον άνθρωπο το μυστικό της ύπαρξής του... όπως ίσως, με μυστική σοφία, βάζει συμβολικά μέσα στο ποίημα του το τραγί
'Ε, δεν έχω παρά τις επόμενες λέξεις για την ελαία -άν υπάρξουν- να τις αφιερώσω σε σάς, ελεγειακόν κυκλοδίωκτον.
Ευχαριστώ πολύ για την τιμή!(αισθάνομαι αμήχανα μια και ίσα-ίσα με το ζόρι, στεκόμενη στις μύτες του νου, φτάνω να μιλώ στο δικό σας επίπεδο).
Σας ενημερώνω όμως, ότι τις επόμενες λέξεις μπορείτε να τις στείλετε στο 2ο Φεστιβάλ Ποίησης Θεσσαλονίκης,με θέμα: «ΕΛΙΑ: Το ιερό δένδρο, σύμβολο των αγώνων και της ειρήνης». Συμμετέχουν ποιήτριες και ποιητές και από τις 25 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για περισσότερες πληροφορίες στο:
http://www.elogos.gr/news/events.htm
Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να μελετήσετε από τούτο το σημείο όπου σάς παραπέμπω (και ως το τέλος των σχολίων του συγκεκριμένου καλοκαιρινού μου post) τον τρόπο με τον οποίο καταχωρούμε τα links. Είναι λίγο δύσκολο, ίσως, αλλά με λίγη προσοχή πιστεύω θα το επιτύχετε. 'Ετσι θα μάς στέλνετε κατευθείαν εκεί που θέλετε.
Σάς αφήνω να μελετήστε, λοιπόν, αυτές τις οδηγίες.
Καλημέρα σας.
Δημοσίευση σχολίου