για τους Αρκάδες συ λέγω

Χαίρε, Ζευ βασιλεύ, και σάω Αρκαδίαν *


Επειδή δε
κοινή το των Αρκάδων έθνος έχει τινά παρά πάσι τοις 'Ελλησιν επ' αρετή φήμην,
ου μόνον διά την εν τοις ήθεσι και βίοις φιλοξενίαν και φιλανθρωπίαν,
μάλιστα δε διά την εις το θείον ευσέβειαν...*

Αρχηγέτης των Αρκάδων λέγεται ο αυτόχθων Πελασγός, από τον υιόν του οποίου Λυκάονα κατήγοντο οι κτίτορες των πολυαρίθμων πόλεων της χώρας εκείνης, και ιδίως ο Αρκάς, υιός της θυγατρός του Λυκάονος Καλλιστούς, όστις έδωκε το όνομά του εις την γην, να παρασκευάζωσι τον άρτον, να κλώθωσι και να υφαίνωσιν.

Κων. Παπαρρηγόπουλος, Ιστορία του Ελληνικού 'Εθνους [στην πρώτη μορφή, του 1853], Α' μέρος και δη από το κεφάλαιο Γενεαλογία της Αρκαδίας, (έκδ. Ερμής 1970, σ. 38).


-----
* Στο motto ο αρκάδας ιστορικός της ρωμαϊκής εποχής Πολύβιος παινεύει την καταγωγή του (Ιστοριών Δ' 20, μτφρ. Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, έκδ. Στιγμή, Αθήνα 1997 [α' Γαλαξίας 1971], σσ. 48-49). Ο πρώτος στίχος όμως προέρχεται από επίγραμμα χαραγμένο σε στήλη αφιερωμένη από τους γείτονες Μεσσηνίους και τον βασιλιά τους Αριστομένη, στον βωμό του Λυκαίου Διός, όπως αναφέρει και ο ολύνθιος ιστοριογράφος Καλλισθένης, επίγραμμα το οποίο παραθέτει αυτούσιο ο Πολύβιος στο ίδιο βιβλίο παρακάτω (Ιστοριών Δ' 33, ό.π., σσ. 72-73).

Υ.Γ.: 'Εχω κι ένα μου έγκαυμα για την Αρκαδίαν την πολυπίδακα, την μητέρα μήλων... Τ' αφήνω για άλλοτε. Ο ίδιος.