άγιος Γεώργιος στο Βουνό

Είναι αξιοσημείωτο ότι από το ύψος των 355 μέτρων του Αγίου Γεωργίου στο Βουνό [Κυθήρων] εποπτεύει κανείς όχι μόνο τις ακτές της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου από τον Κάβο Μαλιά μέχρι τον Ταΰγετο στο βάθος αλλά και μεγάλο τμήμα του Αιγαίου Πελάγους. Σε μέρα καθαρή φαίνονται στον Νότο όχι μόνο τα Αντικύθηρα αλλά και τα βουνά της Κρήτης, τα Λευκά 'Ορη και ο Ψηλορείτης, στοιχείο εξαιρετικά σημαντικό για την πρώιμη ναυσιπλοΐα. Θυμάμαι μια τέτοια λαμπρή μέρα στην ανασκαφή, που οι Κρητικοί τεχνίτες μου, αναγνωρίζοντας χαρακτηριστικά σημεία των κρητικών οροσειρών να προβάλλουν ανάμεσα στα νέφη, έδειχναν νοσταλγικά ο ένας στον άλλο πού θα βρίσκονταν τα χωριά τους, χαμένα στη γραμμή του ορίζοντα.


Για τη σημασία της θέσης του Αγίου Γεωργίου στο Βουνό των Κυθήρων είναι χαρακτηριστικές οι πληροφορίες από την εποχή της Ενετοκρατίας. Σε διάφορες πηγές αναφέρεται πως από τον Μάρτιο μέχρι τον Οκτώβριο, τους μήνες που πραγματοποιούνταν ναυτικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο, υπήρχε πάντοτε ένας φρουρός στον 'Αγιο Γεώργιο και ανάβονταν φωτιές τη νύχτα, έτσι ώστε να μαθαίνουν οι Ενετοί στην Κρήτη τη θέση του τουρκικού στόλου. Γιατί να μην άναβαν και οι Μινωίτες κι άλλες φωτιές εκτός από τις τελετουργικές; 'Οπως και γι' αυτούς, έτσι και για τους Ενετούς τα Κύθηρα ήταν «το μάτι της Κρήτης». 'Οποιος ήθελε να διαφεντεύει το Αιγαίο έπρεπε να κατέχει τα Κύθηρα, όπως οι τελευταίοι θαλασσοκράτες ακόμη και στον 19ο αιώνα, οι Αγγλοι.

Γιάννης Σακελλαράκης, Η ποιητική της ανασκαφής (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2003, σ. 126).


-----
Σημ. Η επιτόπια φωτογραφία είναι μια ευγενική χορηγία του κεκρυμμένου ομογενούς Γεώργιου Χοιροβοσκού από το προσωπικό του αρχείο, τραβηγμένη προ δεκαετίας περίπου.