μακρακισταί μανιακοί - μικρά φυτολογία

[...]

γυναίκες χωρικαί [ενν. της αγοράς κατά Σάββατον της Σπάρτης του 1889] επώλουν εδώδιμα, ιδίως κολοκύνθας, ων ένιαι είχον σεβαστόν μέγεθος, σίκυας (αγγούρια), χρώματος από του πρασινωτάτου μέχρι κιτρινωτάτου (τους κατά τους Βαυαρούς ωρίμους), ιβίσκους (μπάμιες) κτλ.*

[...]

γυνή πωλούσα χιόνα εκ του Ταϋγέτου, ην μόνον κατά Σάββατον δύνανται να έχωσιν οι Σπαρτιάται και ν' αντιτάσσωσι κατά του οχληροτάτου του Ιουλίου καύσονος, του λίαν επαισθητού εν τη πόλει αυτών.

[...]

Είνε δηλ. οι πλείστοι τούτων [εμπόρων και τοκογλύφων] ισχνοί, μάλλον υψηλοί, με χρώμα του δέρματος γεώδες και οφθαλμούς αδιαφορίαν εκφράζοντας∙ ανά χείρας δε φέρουσι κομβολόγιον και εν ώρα σχόλης αναγινώσκουσιν ή τον Συναξαριστήν ή το Ωρολόγιον ή τον «Λόγον» του Μακράκη (διότι, κατά περίεργον σύμπτωσιν, οι πλείστοι τούτων είνε μακρακισταί μανιακοί!)

         [...] 

* [σημ. 'Απαντα τα είδη της Κολοκύνθης (το πεπόνι, το χειμωνικόν (καρπούζι), τα αγγούρια και τα πικράγγουρα) υπάγονται εις την τάξιν ή ομοιογένειαν των Σικυακών.

Η μπάμια (ιβίσκος ο εδώδιμος), η μολόχα, η αλθαία και ο βάμβαξ εις την των Μαλαχικών.

Η δε μελιτζάνα (στρύχνος η μηλογεννής), η ντομάτα (στρύχνος το λυκοπέρσικον), τα γεώμηλα (στρύχνος ο κονδυλόρριζος), το πιπερόνι (καψικόν το ετήσιον), και ο καπνός (νικοτιανή) εις την των Στρύχνων.

Κακώς δε παρά πολλών πιστεύεται ότι ο Στρύχνος (κ. φόλες), εξ ου εξάγεται η Στρυχνίνη, υπάγεται εις την αυτήν μετά των ανωτέρω εδωδίμων τάξιν ή ομοιογένειαν∙ διότι το δηλητήριον τούτο υπάγεται εις την των Ασκληπιαδοειδών ή Αποκύνων].

Κορύλλος Π. Χρίστος (έζησε από του 1843 έως μετά το 1919), Πεζοπορία από Πατρών εις Σπάρτην [1889], (επανεκδ. Πανεπιστημίου Πατρών, Πάτρα 1997, σσ. 90 & 91 & 108-109).