[...] για τους νεοεισχωρήσαντες στον προτεσταντισμό, η γυναίκα παύει να είναι το σκεύος ηδονής των ανδρικών αναγκών και γίνεται, για πρώτη φορά στην Ιστορία, ένα είδος συνεργάτη του συζύγου της, μια σύντροφος.
*
Το 1917, ένας ακαδημαϊκός γράφει πως ο άνδρας δέχεται να πάρει νόμιμη σύζυγο μόνο τη στιγμή που η ζωή του, που την έχει ζήσει για τα καλά, αρχίζει να του προκαλεί πλήξη.
*
[...] ο γάμος θα πρέπει να γίνεται μόνον όταν οι δύο σύντροφοι έχουν αρκετή εμπειρία για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη μονογαμία.
*
[...] είναι και η θέση του αβά Γκριμώ, που γράφει το 1920 πως «ο Θεός πρόβλεψε μέσα στη μεγάλη του σοφία πως οι σύζυγοι δεν θα δέχονταν το βαρύ φορτίο της πατρότητας αν δεν τους δελέαζε η γοητεία της ηδονής».
Μπεατρίς Μπαντμάν, Σύντομη ιστορία του σεξ (μτφρ. Χρ. Παρίση, έκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2000, σσ. 57, 84).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου