Και ιδού μια άκρα ησυχία. Που, μεταφορικά μιλώντας, δεν είναι μόνον φαινόμενο ακουστικό αλλά και απόσταση. Η απόσταση η απαραίτητη για να υπάρξει μια πιο αληθινή ζωή. Από το άλλο άκρο της εγρήγορσης, αργά, σταλάζει σαν κόμπος νερού ένα γυμνό κορίτσι. 'Ολοι προσέχουν τα μαλλιά του τα λυτά ώς τους μηρούς. Λίγοι μόνον υποψιάζονται ότι δεν είναι παρά η έννοια του 'αειθαλούς' όπως συμβαίνει να σταλάζει στην ευαισθησία του δημιουργού. Και ακόμα λιγότεροι, ότι πρόκειται απλώς για την ενσάρκωση ενός ιδανικού που, με όπλο του την Ομορφιά, ξέρει να εκδικείται.
Οδυσσέας Ελύτης 92, (μία σελίδα από το λεύκωμα της έκθεσης εικαστικών του ποιητή, έκδ. Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ανδρος 1992).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου