"ας ανεβούμε δε εμείς έπειτα εις την ιδικήν μου κλίνην, ίνα αφού συγκοιμηθούμε εις την κλίνην με ερωτικήν αγάπην να αποκτήσωμεν εμπιστοσύνη ο ένας διά τον άλλον".
Τάδε έφη Κίρκη[!] προς τον Οδυσσέαν εις το κ της Οδύσσειας (333-335). Χρηστά ελληνικά ήθη!
"...νώι δ' έπειτα
ευνής ημετέρης επιβήομεν, όφρα μιγέντε
ευνή και φιλότητι πεποίθομεν αλλήλοισιν."
ευνής ημετέρης: της ιδικής μου κλίνης∙ όχι ένεκα ηδονής, αλλά ένεκα πίστεως τούτο προτείνει η Κίρκη.
ευνής ημετέρης επιβήομεν: η θεά τού προτείνει να πλαγιάσουν μαζί διά να αποκτήσουν εμπιστοσύνη ο ένας διά τον άλλον.
πεποίθομεν: πιστεύσωμεν, θαρρήσωμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου