(ωραία) Ελένη η εξεγερμένη

Η φλυαρία του πεζοδρομίου, επίσωτρα κάρων,
σύρσιμο από σόλες παπουτσιών,
η κουβέντα των περιπατητών *

...θέλει να γίνουμε τραγούδια στην αιωνιότητα...

...η επιθυμία του πρώτου της συζύγου, της πατρίδας, των γονιών της
βγαίνει έξω από τη νυφική παστάδα
χύνοντας δάκρυα τρυφερά

'Ομηρος

Γνωρίζω καλά πως είμαι άσχημη, μα προσπαθώ να το ξεχάσω. [...]

Claude Cahun, (μτφρ. Γιώτα Κραβαρίτου, περ. Εντευκτήριο, τ. 68, Μαρ. 2005, σ. 47).



-----
*Στο motto στίχος του Ουώλτ Ουΐτμαν εκ του Το τραγούδι του εαυτού μου (μτφρ. Ζωή Νικολοπούλου, εκδ. Ηριδανός, Αθήνα 2006, σ. 26).