το είναι

της γνώναι γνώσιν άγνωστον ευδήλου

αίνος θυσίας αναιμάκτου λάμπει
των προθέσεών μου η στίλβη

σπεύδεις παρουσία εύδηλος
ως ίασπις των χειρών μου θωπεία

νυν είσαι του άλλου κάλλους
εν ταυτώ αναμονή και φανέρωσις

Β.Ν. Μπόνος

[...] το είναι δεν είναι το απίθανο και γρήγορα απορροφώμενο άνθος ενός απρόσωπου μη είναι της «μη-δυαδικότητας» των βεδών ή της θείας «ερήμου» του Πλωτίνου. Το είναι είναι διαφάνεια στις θείες ενέργειες των οποίων πηγή είναι ο Πατέρας, που ακτινοβολούν από το πρόσωπο του Αναστάντος, και που μάς μεταδίδει το Πνεύμα. Πέρα από το είναι, δε βρίσκεται το μηδέν, αλλά η πληρότητα της προσωπικής αγάπης, πηγής κάθε υπάρξεως σε κοινωνία. Από τον Θεό στον άνθρωπο, από τον άνθρωπο στον άνθρωπο, το είναι είναι το δώρο, η κατοικία και η τροφή της αγάπης. Στο Σάμωνα, η θεωρία των «τριών σωμάτων» σημειώνει μια προοδευτική απορρόφηση. Στην αντίληψη των Ελλήνων Πατέρων, το ψυχικό και το σωματικό ενώνονται αδιάσπαστα, αλληλοσυμβολίζονται και μεταμορφώνονται μαζί από το Πνεύμα στο «πνευματικό σώμα» του Χριστού, που δεν τα απορροφά αλλά τα εκπληρώνει μέσα στους κόλπους των θείων ενεργειών.

Olivier Clement, Το πνεύμα του Σολζενίτσυν (μτφρ. Ελ. Δαλαμπίρα, έκδ. Εστία, Αθήνα χ.χ., σσ. 164-165).

-----
Στο motto φρέσκος φρέσκος Β.Ν. Μπόνος. 'Εκδοση την ημέρα του Αγίου Φιλίππου ΒΙΑ'(=14.11.2011) διανθισμένη με τα χορικά "χαίρε βουλής απορρήτου μύστις" και "χαίρε σιγή δεομένων πίστις", εκ των Χαιρετισμών.