Ου γαρ απέστειλεν ο Θεός
τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον, ίνα
κρίνη τον κόσμον, αλλ' ίνα
σωθή ο κόσμος δι' αυτού *
τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον, ίνα
κρίνη τον κόσμον, αλλ' ίνα
σωθή ο κόσμος δι' αυτού *
Καθώς εραστής τις θέλων να ελκύση τινά ερωμένην εις τον αυτού έρωτα και να ενωθή μετ' αυτής, στέλλει ως μέσα προς αυτήν ελκυστικά τινα και προμνηστικά δώρα, τα καλούμενα έδνα, ίνα διά μέσου αυτών ελκυσθείσα και εκείνη, αντερασθή του εραστού της και ποθήση την μετ' αυτού ένωσιν,
τοιουτοτρόπως και ο Δημιουργός του παντός, επειδή και είναι φύσει και αυτόχρημα Λόγος, διά τούτο και μετά λόγων πνευματικών εδημιούργησεν όλα τα όντα αισθητά τε και νοητά. Και τελευταίον εδημιούργησε τον νουν λογικόν∙ τουτέστιν, εχάρισεν εις αυτόν μίαν φυσικήν δύναμιν, επιτηδείαν εις το να ερευνά και να χωρή τους πνευματικούς αυτούς λόγους, ούς ο Δημιουργός Λόγος εις τα όντα ενέθηκε,
και ούτω διά μέσου αυτών, ως διά τινων ελκυστικών δώρων, να έλκηται εις τον του Δημιουργού απαθή έρωτα, και ελκόμενος, να ενούται μετ' αυτού αμέσως και να μακαρίζηται.
αγίου Νικοδήμου του αγιορείτου, Συμβουλευτικόν εγχειρίδιον (έκδ. Σχοινά, Βόλος 1969, σ. 160. – Κατόπιν στο περ. Σύναξη, τ. 17, Άνοιξη 1986, σ. 4).
-----
* Στο motto λογάκια του γλυκυτάτου Ιησού εκ του Κατά Ιωάννην (γ'17) ευαγγελίου. Ακούσθηκε στις κατά τόπους συνάξεις την προηγουμένη Κυριακή. Την πρό της Υψώσεως. Ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου