που ανοησίες ήταν

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

Στάθηκα ακίνητος κι έγινα δέντρο μες στο δάσος,
γνωρίζοντας των άλλοτε ανείδωτων πραγμάτων
την αλήθεια-
Ήμουν το τόξο της Δάφνης και της βάγιας
και το ζευγάρωμα της βελανιδιάς με τη φτελιά
Κι ετούτο συνέβη ύστερα από την
αγαθή ικεσία στους θεούς, και μ' έφεραν εδώ
μες στης καρδιάς τους την εστία
ώστε αυτό το θαύμα να διαπράξουν.
Ωστόσο υπήρξα δέντρο μες στο δάσος
και πράγματα πολλά καινούργια κατανόησα
που ανοησίες ήταν
από παλιά στην κεφαλή μου θρασεμένες.

Έζρα Πάουντ,32 ποιήματα (εισαγ.-μτφρ.-σημ. Γιάννης Λειβαδάς, έκδ. Κουκούτσι, Αθήνα 2013, σ. 19).