κοίτα να κάνεις και καμιά μικρή βιβλιοθήκη

ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Μονάχος σου, σε αψηλό χωριό
απομονωμένος,
δίχως μάνα να σού καρικώνει
τις κάλτσες, δίχως φίλους για βόλτα,
τότε θα νιώσεις πώς ό,τι πήρες – πήρες·
τώρα πρέπει να δώσεις·
κι αν έχεις πολλά, πολλά θα δώσεις·
αν λίγα, σκέψου τις ώρες
που σπατάλησες εδώ κι εκεί.
Παρ' όλες τις τυχόν επιφυλάξεις μου,
σε συμβουλεύω
να την κρατήσεις την αγνότητά σου.
Βέβαια, είναι οδυνηρή η εγκράτεια,
όταν μάλιστα η φαντασία οργιάζει·
όμως, αν θέλεις του κόσμου
την εκτίμηση, όλο και πρέπει
να ολοκληρώνεσαι στη στέρηση.
Εξόν απ' τη διδασκαλία στο σχολείο,
κοίτα να κάνεις και καμιά
μικρή βιβλιοθήκη,
νά 'ρχονται οι νέοι του χωριού
και να διαβάζουν.
Στην ενδοχώρα, να εργαστείς.
Έτσι προσφέρεις πολύ περισσότερα
απ' τους νεανίσκους της Τσιμισκή.
Ωστόσο κοίτα και την ηθική σου
ακεραιότητα:
από έναν νέο δροσερό κι αγνό,
κυρίως αγνό, ιδιότητα δεν έχει
η ανθρωπότης τιμιωτέραν.
Κι εν τω μεταξύ θα κρατούμε
αλληλογραφία και θα μού στέλνεις
φωτογραφίες σου
ανάμεσα στα παιδιά του χωριού.
Και θά 'μαι, αλήθεια, περήφανος για
έναν τέτοιο φίλο.

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

*

Δαρδανέλλια, έξω από την Άβυδο. 5 Μαΐου 1810

[...] Οι Τούρκοι προσέχουν πολύ τις γυναίκες τους και δεν σού επιτρέπουν να τις καλοεξετάσεις,

αλλά έζησα πολύ μαζί με Έλληνες, τη σύγχρονη διάλεκτο των οποίων

μπορώ να χειρίζομαι ικανοποιητικά για τους σκοπούς μου.

Έχω και μερικές ανδρικές γνωριμίες με Τούρκους, η γυναικεία συντροφιά αποκλείεται.

[...] 

Byron

Λόρδου Μπάϋρον, Επιστολές από την Ελλάδα 1809-1811 & 1823-1824 (μτφρ. Δημ. Κούρτοβικ, έκδ. Ιδεόγραμμα, Αθήνα 1996, σ. 57).