[36] Φιλονικούσαν μεταξύ τους [ήρισαν αλλήλαις] η Ροδόπη,
η Μελίτη κι η Ροδόκλεια,
για το ποια έχει από τις τρείς καλύτερο μουνί,
[των τρισσών τίς έχει κρείσσονα μηριόνην]
και μ' έβαλαν κριτή· και σαν θεές περίοπτες
σταθήκανε γυμνές το νέκταρ κάνοντας να ρεύσει.
[έστησαν γυμναί, νέκταρι λειβόμεναι.]
Και της Ροδόπης έλαμπε πολύτιμο ανάμεσα στα μπούτια της
ίδιος ροδώνας που τον σκίζει απαλά ο ζέφυρος.
[έλαμπε μέσος μηρών πολύτιμος / οία ροδών πολιώ σχιζόμενος ζεφύρω.]
Της δε Ροδόκλειας υγρό στην όψη σαν γυαλί
ίδιο με φρεσκοσμιλεμένο άγαλμα μες σε ναό.
Αλλά, γνωρίζοντας καλά τι έπαθε για την απόφασή του ο Πάρις,
αμέσως και τις τρείς αθάνατες ισότιμα στεφάνωσα.
*
[35] Ο ίδιος έκρινα πυγές τριών· αυτές με επέλεξαν
γυμνή τη λάμψη των μελών τους δείχνοντάς μου.
[Πυγάς αυτός έκρινα τριών· είλοντο γαρ αυταί
δείξασαι γυμνήν αστεροπήν μελέων.]
Η πρώτη σφραγιζόταν από στρογγυλά λακκάκια
ανθίζοντας απ' τους γλουτούς με πάλλευκη απαλότητα·
της άλλης η χιονάτη σάρκα εκεί που χώριζε
πιο βαθυκόκκινη γινόταν κι από ρόδο πορφυρό·
[πορφυρέοιο ρόδου μάλλον ερυθροτέρη]
γαληνεμένη η τρίτη την αυλάκωνε το κύμα το βουβό,
και σειόταν από μόνη της με τ' απαλό της δέρμα.
Αν ο κριτής εκείνος των θεών έβλεπε τούτες τις πυγές,
δε θά 'θελε ούτε να κοιτάξει πια τις προηγούμενες.
[ει ταύτας ο κριτής ο θεών εθεήσατο πυγάς,
ουκέτ' αν ουδ' εσιδείν ήθελε τας προτέρας.]
του Ρουφίνου, εις πόρνας, αναίσχυντον
και σαπρόν και όλον γέμον αναίδειαν, κι όμοιον, αναίσχυντον και σαπρότατον
Αγαθή Δημητρούκα, Τα ηδονικά - 18 τραγούδια βασισμένα σε ερωτικά επιγράμματα ( έκδ. Πατάκη, Αθήνα 2019, σσ. 30-31, 57-58).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου