πνευματικότητα

'Ενα από τα πρώτα κείμενα,
για το οποίο πόνεσα ιδιαιτέρως,
φέρει τον τίτλο: «Ορθόδοξη Πνευματικότητα».

Εδώ
προσπάθησα να αποκλείσω την ταύτιση της πνευματικότητας
με την ατομικότητα,
την εσωτερικότητα,
την μυστικιστικότητα,
τη συναισθηματικότητα,
την περισυλλογή,
τον διαλογισμό,
τον ψυχολογισμό,
την ενδοσκόπηση,
την αυτοσυγκέντρωση,
την υπερβατικότητα,
τη θρησκευτικότητα,
τη μεταφυσική νοσταλγία ή περιπλάνηση.

Και να την γνωρίσω στην αρρενωπή βίωσή της,
μέσα στο κλίμα του εκκλησιαστικού μυστηρίου,
όπου ο Χριστιανός άνθρωπος πραγματοποιεί τον εαυτό του
ως εκκλησιαστικός
ή ευχαριστιακός άνθρωπος,
ασκούμενος μεταξύ χάρης και ελευθερίας,
στο πλήρωμα της μιάς και μόνης αγάπης
προς το Θεό
και τον πλησίον μου.

*

Η πνευματικότητα είναι το άλλο όνομα της ζωής της Εκκλησίας,
ως προφητείας
της χριστιανικής ζωής
και αποστολής της ζωής αυτής στον κόσμο.

Δεν είναι μια αφηρημένη ή ακίνητη φιλοσοφία,
ανατολικού τύπου,
αλλά μια άλλη ζωή
στην οποία μεταμορφώνεται ολόκληρη η ζωή,
αποκαθιστάμενη στο Θεό με τα δύο μυστήρια
της Ενσαρκώσεως
και της Πεντηκοστής.

π. Μιχαήλ Καρδαμάκης, Η Εκκλησία της Σαρκώσεως – κεφάλαια εκκλησιολογικά, (έκδ. Ευεργέτις, Μέγαρα 2007, σσ. 105-106).