Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

η διπλοπροσωπία του Δημιουργού


Το εικονογραφικό στοιχείο της διπλοπροσωπίας του Δημιουργού δύσκολα ερμηνεύεται. Είναι ολοφάνερο ότι εδώ απεικονίζονται τα δύο πρόσωπα της αγίας Τριάδας, ο πατέρας και ο υιός. Τα πολυπρόσωπα ή πολυκέφαλα όντα είναι λίγο – πολύ ξένα στη βυζαντινή τέχνη, εκτός των τεράτων της Αποκάλυψης που εισχωρούν και στις παραστάσεις της Δεύτερης Παρουσίας.

Στο χώρο της βυζαντινής τέχνης τέσσερις περιπτώσεις τρικέφαλης παράστασης του Θεού έχω υπ’ όψη μου.

Στον Άγιο Κλήμη της Αχρίδας, ένας τρικέφαλος άγγελος (προφανώς η αγία Τριάδα) εμφανίζεται στον ύπνο του Ναβουχοδονόσωρα.

Επίσης στο Χιλανδάρι ένας τρικέφαλος άγγελος απεικονίζει τη θεϊκή Σοφία, αποδίδοντας με ζωγραφικό τρόπο το εδάφιο της Παλαιάς Διαθήκης «Η Σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον...».

Στο ευρύ μέτωπο πάνω από το ιερό βμα του παρεκκλησίου του Αγίου Φανουρίου (1428) στην ομώνυμη μονή στο Βαλσαμόνερο της Κρήτης ιστορείται τρικέφαλος και εδώ άγγελος (η αγία Τριάδα) προσκυνούμενος από ομάδα αγγέλων.

Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Ομορφοκλησσιάς της Καστοριάς, στη σκηνή της Πεντηκοστής, αντί του αγίου Πνεύματος απεικονίζεται τρικέφαλη αγία Τριάδα. Από το κεφάλι του Παλαιού των ημερών ξεπηδά δεξιά ο υιός και αριστερά το άγιο Πνεύμα ως περιστερά.

Αντίθετα η δυτική τέχνη δεν αποφεύγει τις πολυκέφαλες ή πολυπρόσωπες μορφές. Η απεικόνιση του διπλοπρόσωπου ρωμαϊκού θεού Ιανού είναι το πρότυπο για την παραγωγή μιας σειράς δικέφαλων ή διπλοπρόσωπων μορφών και πρώτα από όλα η προσωποποίηση του μήνα, που φέρει το όνομά του, του Ιανουαρίου.

[...]

Τελικά, γελοιοποιημένη η τερατόμορφη αγία Τριάδα απο τους διαμαρτυρομένους, θα καταδικαστεί και θα απαγορευτεί η απεικόνισή της από την Καθολική Εκκλησία.

Ηλίας Κόλλιας, Η μνημειακή εκλεκτική ζωγραφική στη Ρόδο στα τέλη του 15ου και στις αρχές του 16ου αιώνα. Μνήμη Μανόλη Χατζηδάκη. Ακαδημία Αθηνών, 29 Φεβρουαρίου 2000 (έκδ. Ακαδημίας Αθηνών, Αθήνα 2000, σσ. 24, 26).

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

διάκοσμος


Η εκλεκτική ζωγραφική τάση, αντιπροσωπεύεται στη Ρόδο μέχρι στιγμής με τοιχογραφίες έντεκα μνημείων, των οποίων δυστυχώς δεν έχει διατηρηθεί ακέραιος σε όλα ο εικονογραφικός τους διάκοσμος. Τα έξι μνημεία βρίσκονται στο εσωτερικό της μεσαιωνικής πόλης: πέντε εκκλησίες και ένα δημόσιο ιπποτικό κτήριο· τα υπόλοιπα πέντε βρίσκονται στην ύπαιθρο της Ρόδου.

[σημ. 24: Στην πόλη: 1. Παναγία του Κάστρου, 2. Άγιος Γεώργιος στο ΝΑ πύργο του Κολλάκιου, 3. Άγιος Σπυρίδωνας, 4. Άγιος Νικόλαος, 5. Αγία Τριάδα, 6. Καστελλανία και 7. Άγιος Νικόλαος στα Τριάντα, 8. Άγιος Γεώργιος ο Χωστός στον Φιλέρημο, 9. Υπαπαντή στο Παραδείσι, 10. Άγιος Αββακούμ στο Παραδείσι, 11. Παναγία η Παρμενιώτισσα στην Ψίνθο].

Ηλίας Κόλλιας, Η μνημειακή εκλεκτική ζωγραφική στη Ρόδο στα τέλη του 15ου και στις αρχές του 16ου αιώνα. Μνήμη Μανόλη Χατζηδάκη. Ακαδημία Αθηνών, 29 Φεβρουαρίου 2000 (έκδ. Ακαδημίας Αθηνών, Αθήνα 2000, σ. 11, σημ. 24).

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

εν Ρόδω


Εν Ρόδω, 2017 Μαΐου 17

000 χλμ. Αεροδρόμιο Ρόδου
020 Αρχ. Κάμειρος
023 Σκάλα Καμείρου - Λυκειακός Τάφος
028 Κάστρο Κρητηνίας
058 Μονόλιθος
071 εξ Απάκου Μονολίθου
080 Μονόλιθος
090 Απολακκιά
094 Μονή Φιλήμονος
106 Στροφή προς Μ. Σκιαδενής
110 Σκιάδι
126 Κοιμητήριον Κατταβιάς - Παναγιά η Καθολική - Διασταύρωση για Πρασονήσι - Αγ. Νικόλαος
134 Πρασονήσι
151 Σύμπλεγμα Απ. Παύλου – Παλαιό εργοστάσιο Σηροτροφίας
169 Γεννάδι (στα 66 χλμ. η Ρόδος)
173 Κιοταρί - διασταύρωση
176 Ασληπειό – ιστορημένος κατάγραφος Ν. Παναγίας (Κάστρο ψηλά)
185 Θάρρι
194 Λάερμα (τα)
199 έλαφος
205 διασταύρωση για Αγ. Ισίδωρο (παραδοσιακό χωριό)
217 Μ. Αρταμύττη
223-225 Αγ. Ισίδωρος (14 χλμ. για Έμπωνα)
235 Λάερμα
245 Λάρδος
250 Μ. Υψενής 103
259 Πευκοί
262 Λίνδος
269 βενζίνη (ήδη 7 χλμ. αναμμένο το λαμπάκι)
276 διασταύρωση για Χαράκι (κάστρο Φεράκλου)
277 πίσω στη διασταύρωση για Χαράκι
282 διασταύρωση για Μαλώνα ή Αρχάγγελο (52 για Ρόδο, 17 για Λίνδο)
284 διασταύρωση για Αρχάγγελο
285 Κάτω Μ. Τσαμπίκα
289 διαταύρωση Κολύμπια – Επτά πηγές
290 διασταύρωση Μ. Παραμυθίας
292 Μ. Παραμυθίας (Βατοπεδίου)
299 Καλυθιές – Παναγιά η Καθολική
304 διασταύρωση Καλυθιές
312 διασταύρωση (στροφή αριστερά) για Αεροδρόμιο
319 διασταύρωση δεξιά προς Κρεμαστή
331 Φιλέρημος (κορφή)
339 Κρεμαστή - Παναγιά η Καθολικιά Κρεμαστής
342 Αεροδρόμιο

340 χλμ. με 35 ευρώ βενζίνη + 50 το αυτοκίνητο

*

000 έναρξη Αεροδρόμιο Ρόδου
018 ναός Ερεθίμου Απόλλωνος προς Θεολόγο (Θολός)
048 βυζ. Έμπωνας (μέσω Κρητηνίας)
059 Μ. Αρταμύτης
064 Μ. Καρυώτισσα Γενέσιον Θεοτόκου
066 βρύση Απόλλωνα
069 διασταύρωση Προφ. Ηλία
074 είσοδος στον Απόλλωνα
075 Απόλλωνας (Ναός Τίμιου Σταυρού με ξύλο)
080 διασταύρωση έξω από Πλατανιά για Μαλώνα
091 Μ. Αγάθης - παραλία Φεράκλου
100 πίσω στη διασταύρωση της δημοσιάς για Ρόδο-Αεροδρόμιο
105 διασταύρωση για Αρχάγγελο
112 διασταύρωση για Αρχίπολη - Κολύμπια
115 Επτά Πηγές
120 Αγ. Νεκτάριος
121 διασταύρωση για Ψίνθο
125 Αγ. Παρμενίωνας
128 Μ. Αγ. Τριάδας
130 Ψίνθος
137 Μ. Αγ. Σωτήρος
139 Μαριτσά
144 διασταύρωση προς Αεροδρόμιο
149 τέλος

172 χλμ. με 15 ευρώ βενζίνη + 25 το αυτοκίνητο

Εν Ρόδω, 2017 Μαΐου 23

----- 
Συνολικά έξοδα: 526,71 ευρώ.

Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

γιὰ τὸν Καλυδώνιον σῦν καὶ τὴν Γοργόνην...


[...] Ἐν πολλοῖς δὲ καὶ τοὺς τῇ ἀστρικῇ προσκειμένους προσιέμενος ἄλλα τε ταῖς αὐτῶν ὑποθήκαις ὑπείκων εἰργάζετο, καὶ δὴ καὶ τὸν Καλυδώνιον σῦν, ὃς ἐν τῷ ἱππικῷ φρίσσων τὴν ἐπινώτιον τρίχα ῥύδην φέρεται, τῆς βάσεως καθελὼν μετήνεγκεν εἰς τὸ μέγα παλάτιον, τὸν τὴν ὁρμὴν συώδη καὶ ἀτάσθαλον δῆμον τῆς πόλεως καταστελεῖν ἐντεῦθεν οἰόμενος.

Ἀλλὰ καὶ τῶν ἀγοραίων οἱ φιλοινότεροι τὸ ἑστὼς ἐπὶ στήλης ἐν τῷ Κωνσταντινείῳ φόρῳ τῆς Ἀθηνᾶς ἄγαλμα εἰς πλεῖστα διεῖλον τμήματα· ἐδόκει γὰρ τοῖς ἄφροσι σύρφαξιν ὑπὲρ τῶν ἐξ ἑσπέρας ἐστοιχειῶσθαι τοῦτο στρατῶν. ἀνέβαινε μὲν τὴν ἡλικίαν ὄρθιον ὡς ἐς τριακάδα ποδῶν, ἠμφίεστο δὲ στολὴν ἐξ ὁποίας ὕλης ὅλον τὸ ἰνδαλλόμενον κεχαλκούργητο. ποδήρης δ᾿ ἦν ἡ στολὴ καὶ συμπτυσσομένη πολλαχῇ τῶν μερῶν, ὡς μή τι τοῦ σώματος παραφαίνοιτο, ὅπερ ἡ φύσις περιστέλλειν ἐπέταξε. μίτρα δ᾿ Ἄρεος τὴν ἰξὺν διειληφυῖα ἱκανῶς αὐτὴν περιέσφιγγεν. εἶχε δὲ κἀπὶ τοῖς στέρνοις ὂν ὀρθοτίτθιον ποικίλον αἰγιδῶδες ἐπένδυμα, τῶν ὤμων διεξικνούμενον, τὴν τῆς Γοργόνης τυποῦν κεφαλήν. ὁ δέ γε αὐχὴν ἀχίτων ὢν καὶ πρὸς τὸ δολιχόδειρον ἐκτεινόμενος ἄμαχον εἰς ἡδονὴν θέαμα ἦν. τοσοῦτον δ᾿ ὁ χαλκὸς πρὸς τὴν ἑκάστου μίμησιν πειθήνιος ὑπηλλάττετο, ὥστε καὶ τὰ χείλη δόξαν παρεῖχον, ὡς εἰ προσμενεῖ τις, μείλιχον φωνὴν ἐνωτίσεται. καὶ φλεβῶν δὲ διεκτάσεις ὑπεκρίνοντο καὶ ὡς ὑγρὸν ὅλον τὸ σῶμα ἐν οἷς ἔδει περιεκλᾶτο καὶ ζωῆς ἀπέχον μετεῖχεν ὡς ζῶν ἀνθηρότητος, τοὺς ὀφθαλμοὺς ἱμέρῳ παντὶ ῥεόμενον. ἵππουρις δ᾿ ἐπικειμένη τῇ κεφαλῇ δεινὸν καθύπερθεν ἔνευεν. ἡ δὲ κόμη ἐς πλέγμα συνεστραμμένη καὶ δεσμουμένη ὄπισθεν, ὅση κέχυτο ἐκ μετώπων, τρυφή τις ἦν ὀφθαλμῶν, μὴ ἐπίπαν τῷ κράνει συνεχομένη, ἀλλά τι καὶ παρεμφαίνουσα τοῦ πλοχμοῦ.ῶν δὲ χειρῶν ἡ μὲν λαιὰ τὰ συνεπτυγμένα τῆς ἐσθῆτος ἀνέστελλε, θατέρα δ' ἐκτεινομένη πρὸς κλίμα τὸ νότιον εἶχε καὶ τὴν κεφαλὴν ἠρέμα ἐγκλινομένην ἐκεῖ καὶ τὰς τῶν ὀφθαλμῶν ἐπ᾿ ἴσης τεινομένας βολάς· ὅθεν οἱ μηδὲ τὰς θέσεις τῶν περάτων ὁπωσοῦν ἐπιστάμενοι ἐς ἑσπέραν ἀφορᾶν τὸ ἄγαλμα διετείνοντο καὶ οἷον ἐπισπᾶσθαι χειρὶ τὰ ἐκ δυσμόθεν στρατεύματα, κακῶς κρίνοντες καὶ μὴ πρὸς ἔννοιαν ὀρθὴν τοῖς ὁρατοῖς ἐπιβάλλοντες.


(Διήγησις Χρονική Νικήτα Χωνιάτου,  
 ΑΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΝΗΝΟΥ
 ΚΑΙ ΛΗΓΟΥΣΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
 ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΤΟΙΣ ΡΩΜΑΙΟΙΣ, σσ. 238-239).

Άλλο απόσπασμα από το ίδιο έργο εδωδά.

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

έχει φιλότιμο η φιλοτιμία;


Eνόσω την έβλεπες εφέρεσο προς αυτήν
 ως προς άωρον παιδίον·
 όταν την ήκουες ηναγκάζεσο να
 την φαντάζεσαι ως το μόνον ιδανικόν
 ωρίμου παρθενικής τελειότητος.*

Η ελληνική γλώσσα διαθέτει λέξεις που δεν μπορούν να μεταφραστούν σε καμία άλλη γλώσσα. Όπως η λέξη φιλοτιμία, από την οποία προέρχεται το φιλότιμον, το βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής ψυχής. Ως εκ τούτου και η ελληνική ψυχή, σε αντίθεση με τη γαλλική ή την ιταλική που δεν έχουν τη λέξη φιλοτιμία να τους συντρέξει είναι μοναδική. Γράφει ο Πλούταρχος στον βίο του Θεμιστοκλέους: «Η φιλοτιμία του ξεπερνούσε τους πάντες, ώστε ενώ ακόμη ήταν νέος και αφανής, εκλιπαρούσε τον Επικλέα τον κιθαριστή από την Ερμιόνη ο οποίος ήταν τότε περιζήτητος στην Αθήνα, να μελετά σπίτι του για να μαζεύεται πολύς κόσμος...» - «... φιλοτιμούμενος πολλούς την οικίαν ζητείν...». Ήταν φιλότιμος ο Θεμιστοκλής. Ήταν τόσο φιλότιμος που όταν πήγε στην Ολυμπία ανταγωνιζόταν με τον Κίμωνα στη λαμπρότητα και στην πολυτέλεια των δείπνων του και της σκηνής του. Και όπως λέει ο Πλούταρχος: «ουκ ήρεσκε τοις Έλλησι».

Περίεργα πράγματα θα μου πείτε. Εδώ εμείς έχουμε τη φιλοτιμία κορώνα στο κεφάλι μας κι αυτό δεν άρεσε στους τότε Έλληνες; Και πας στο Λίντελ Σκοτ και διαπιστώνεις ότι η σημασία της λέξης ήταν μάλλον αρνητική. Δήλωνε αγάπη για τις τιμές, φιλόδοξη επίδειξη, ισχυρογνωμοσύνη, ασωτία. Είχε και τη θετική σημασία της γενναιοδωρίας. Ο Θεμιστοκλής, πάντως, όταν έκρινε ότι οι συμπολίτες του δεν ήσαν σε θέση να ικανοποιήσουν τη φιλοτιμία του παραδόθηκε στον Πέρση βασιλιά, ο οποίος και του απέδωσε τις τιμές που επιθυμούσε. Και για να είμαστε δίκαιοι, όταν ο Πέρσης του ζήτησε να συνδράμει στον πόλεμο εναντίον των Ελλήνων αυτοκτόνησε, είτε με κώνειο είτε πίνοντας αίμα ταύρου –πάντα κατά τον Πλούταρχο. Έχει και η φιλοτιμία το φιλότιμό της.

Θα είχε νομίζω ενδιαφέρον αν κάποιος από τους περιβόητους γλωσσολόγους μας, αντί να ασχοληθεί με τη συγγραφή του εκατοστού πεντηκοστού έκτου λεξικού της ελληνικής, να ασχοληθεί με τη μεταμόρφωση της σημασίας των λέξεων μέσα από τα κείμενα. Το θέμα βέβαια δεν είναι φιλοσοφικό ούτε μόνον γλωσσολογικό. Εχει να κάνει και με τις μεταμορφώσεις της κοινωνίας και των ηθών. Πώς η φιλοτιμία από ελάττωμα κατέληξε να είναι αρετή; [...]

Τάκης Θεοδωρόπουλος, "Έχει φιλότιμο η φιλοτιμία;" εν Καθημερινή (30.07.2017). Ως συνέχεια των προηγουμένων. Ο ίδιος.


-----
* Το motto εκ του Γεωργίου Βιζυηνού, Mεταξύ Πειραιώς και Nεαπόλεως, δημοσιευμένο κι εδωδά, στην ιστοσελίδα του Σπουδαστηρίου του Νέου Ελληνισμού. Διαπλέκται ο στοχασμός του συγγραφέα γύρω από μιαν αντίθεση με την ηγαπημένη μου λεξούλα. Ο ίδιος.

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017

ο σκοταδισμός της ενιαίας σκέψης...


«Το πολιτικώς ορθόν είναι η αστυνομία της σκέψης. Τις περισσότερες φορές είναι εσωτερικευμένη. Σου απαγορεύει να πεις αυτό που πιστεύεις πως είναι αλήθεια, αν αυτή η αλήθεια δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που θα θέλαμε να είναι ή σε αυτό που θα έπρεπε να είναι βάσει της κυρίαρχης σκέψης, βάσει του πολιτικώς ή ηθικώς ευκταίου». Τον ορισμό τον δανείζομαι από τον Γάλλο φιλόσοφο André Comte - Sponville.

[...]

Το «πολιτικώς ορθόν» οδηγεί σε ένα είδος πρωτογενούς βλακείας, διότι πολύ απλά αναιρεί τη σκέψη προϋποθέτοντάς την. Η σκέψη στηρίζεται στην αμφιβολία. Και κάθε φορά που την αμφιβολία την υποκαθιστούν βεβαιότητες η σκέψη καταργείται. Ακόμη κι αν αυτές οι βεβαιότητες είναι παράγωγα σκέψης, μιας σκέψης που έχει γίνει και έχει σταματήσει προ πολλού να γίνεται, διότι είναι κατασταλαγμένη.


*


[…] H απολυταρχία της πολιτικής ορθότητας επιβάλλεται ως ιερό ταμπού. Οι ίδιοι που υποτίθεται πολέμησαν την εκκλησία έχουν ενεργοποιήσει τον σκοταδισμό της ενιαίας σκέψης. Και δεν μιλώ για τους φτηνούς επαγγελματίες που σε σέρνουν στα δικαστήρια αν τολμήσεις να αναρωτηθείς μήπως είναι θέμα πολιτισμικής διαφοράς το γεγονός ότι στο Ισλάμ δεν έχει καταργηθεί η θανατική ποινή. Μιλώ για τους καλοπροαίρετους, πλην όμως αφελείς προοδευτικούς, οι οποίοι επειδή έχουν κλείσει τους λογαριασμούς τους με τον χριστιανισμό αρνούνται να τον αποδεχθούν ως στοιχείο της ευρωπαϊκής πολιτισμικής ταυτότητας. Γιατί η ανεξιθρησκία δημιουργήθηκε σε χριστιανικό περιβάλλον και όχι αλλού; Ερώτηση κρίσεως κι αυτή.

Υπάρχει μια προοδευτική αλαζονεία, η οποία θυμίζει τον βολταιρικό Καντίντ. Ο κόσμος μας είναι υπέροχος, είναι ο καλύτερος δυνατός. Δεν αντιλέγω. Γι' αυτό και δεν θέλω ούτε να τον ανατρέψω ούτε να τον καταστρέψω. Ο Καμύ είχε ζήσει τον Β΄ Παγκόσμιο όταν έγραφε ότι το ζήτημα είναι πώς θα συντηρήσουμε τις αξίες του πολιτισμού μας. Είχε ζήσει τη φρίκη και βίωνε το προσωπικό του δράμα με τον πόλεμο στην Αλγερία. Για να το θέσω διαφορετικά: από την Ντοκουμέντα προτιμώ τον Άγιο Πέτρο της Ρώμης και τον Γκόγια. Αυτά τα τελευταία, τουλάχιστον, δημιούργησαν τα πολιτισμικά μου αντισώματα. Με έμαθαν να βλέπω τον κόσμο και να τον σκέφτομαι.

Η προοδευτική αλαζονεία ισοδυναμεί με πολιτισμική αμνησία. Άσε το παρελθόν εκεί που βρίσκεται, στα αρχεία των ιστορικών, σού λένε. Ο δικός μας κόσμος δεν μοιάζει με κανέναν. Φτιάχνουμε τον καινούργιο άνθρωπο, ο οποίος θα μπορεί ακόμη και να διαλέγει το φύλο του. Μαθήματα διεμφυλικής ταυτότητας παρέδωσαν οι χωριάτες του δικού μας υπουργείου Παιδείας.

Ενας άνθρωπος χωρίς φύση, χωρίς μνήμη, πρώτη ύλη για την προοδευτική απολυταρχία.


*


[...] Με ποια επιχειρήματα μπορεί κάποιος να υπερασπίζεται τα σύνορα σε έναν κόσμο όπου η κατάργησή τους θεωρείται ως η ύψιστη ηθική αρχή, η τελευταία ενσάρκωση του καλού; Κατάργηση των γεωγραφικών, των πολιτικών, των πολιτισμικών συνόρων, κατάργηση του συνόρου ανάμεσα στο δημόσιο και στο ιδιωτικό, ανάμεσα στο αρσενικό και στο θηλυκό, στην εφηβεία και στην ωριμότητα. Σύνορα πουθενά, γιατί τα σύνορα απαγορεύουν, κλείνουν, περιορίζουν. Είναι συντηρητισμός ή σκέτη οπισθοδρόμηση να τα υπερασπίζεσαι; Οι απαντήσεις που δίνει είναι ένα κράμα θεωρητικών αρχών, εμπειρικών παρατηρήσεων και ιστορικών αναφορών. Συμπυκνώνω και επεκτείνω. Τα όρια διαγράφουν τη μορφή. Χωρίς μορφή δεν υπάρχει ζωή. Η ζωή γεννιέται από τη στιγμή που ένα μέσα ξεχωρίζει από ένα έξω. Η αντίληψη των ορίων, των συνόρων, συνοδεύει την πορεία των πολιτισμών. Η Ρώμη ιδρύθηκε με το χάραγμα ενός κύκλου από τον Ρωμύλο, η Αθήνα και ο ελληνικός πολιτισμός της πόλης-κράτους δεν θα υπήρχαν χωρίς τα τείχη. Η δημοκρατία γεννήθηκε και υπάρχει χάρη στον ορισμό του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.


Τάκης Θεοδωρόπουλος, "Μετανάστες και καλοκάγαθοι ιθαγενείς", "Η προοδευτική απολυταρχία" και "Εγκώμιο των συνόρων" εν Καθημερινή (01.01.2017, 16.07.2017 και 11.06.2017). Τρία εκτενή αποσπάσματα του γνωστού συγγραφέα αρθρογράφου με κάποιο ενδιαφέρον.

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

τα φύλλα ποτέ


σπανιως πεφτει

η σκια των φυλλων στο προσωπο


και τα φυλλα ποτέ.

γιατι τα δεντρα ειναι εκει
που ειμαι ακομη παραλιγο ξενος, μιλω
μια γλωσσα που δεν εχει
τις λεξεις υετός και κρεβάτι
ή διψω για την οσμη σου


iacovos camchis (απ' εδωδά,
την 12/11/16 αναρτημένο).