σχήματα παραμυθίας

Ο ΝΟΣΤΟΣ Ο ΓΛΥΚΥΣ

Το σκοτάδι το σπούδαζε
παλεύοντας μαζί του
σώμα με σώμα.

Δεμένος στο πιο βαθύ
της ύπαρξης κατώι
έζησε με το νόστο
του ηλίου τον γλυκύ.
Αυτός φώτιζε το μέσα του
τού 'δινε παράταση
και ξόρκιζε το θάνατο
στη δοκιμασία
τού έσχατου πόνου.

Έζησε με μιαν
εσωτερική κραυγή
«Και μέσα στην αντάρα μου
Εσένα συλλογάμαι
τον Αναμάρτητο!»

Δ.Ε. Μαϊστράλης, Σχήματα Παραμυθίας (έκδ. Το Κοινόν των Ωραίων Τεχνών, Αθήνα 2002, σ. 33).