φρένα ολογάλανα

Βυθέ της ζωής,
δε λούστηκα στις πιθυμιές μου, με το πόδι δοκιμάζοντας το πέλαγο,
αλλά
καθώς στης Εύβοιας το κανάλι ο Γλαύκος
που καιρό συνάλλαζε το κύμα με τη γη
δισταχτικός,
πότε σκαφτιάς, πότε ψαράς,

ώσπου εδοκίμασε το μυστικό χορτάρι
που έβαψε ολογάλανα τα φρένα του,
και που, ως το ψάρι ξαφνικά μ' ένα του τίναγμα κόβει τ' αγκίστρι,
χίμηξε αστραπή μες στο βυθό,

και τότε
τα εκατό ποτάμια ελούσαν το κεφάλι του
κ' οι Ολύμπιοι τού διαβάσαν την καθαρτική Επωδό!

'Αγγελος Σικελιανός, από τον Πρόλογο στη ζωή (Η συνείδηση της γής μου,
i. Ταξιδεύω με το Διόνυσο, 247-260).