Η συνάντηση του Γκλεμπ και της Νάντιας στη φυλακή του Λεφόρτοβο είναι, στην συγκρατημένη επιφυλακτικότητά της, μια από τις πιο έντονες ερωτικές σκηνές της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
[...]
Μισανοίγει το παλτό της, το τραβάει πίσω, προσφέροντας στο βλέμμα του το καινούριο της πορτοκαλί κορσάζ, θύμηση της γιορτής του σώματος, της συμφωνίας που είχε σφραγιστή στη γιορτή του ήλιου, τότε που το φως της ματιάς ευλογούσε το πρόσωπο, τότε που το φως του προσώπου ευλογούσε το σώμα. «Με μια ματιά ο Νερζίν κοίταζε τη γυναίκα του: το πρόσωπό της, το λαιμό της, το σκίσιμο του κορσάζ» (Ο Πρώτος Κύκλος, 233). Αυτή ανοίγει ακόμα λίγο το παλτό και τονίζει την προσφορά του σώματος. Ο λαιμός της φαίνεται στον Γκλεμπ πάντα λεπτός και ντελικάτος «κοριτσίστικος» (id.). Μαντεύει τους στενούς της ώμους «που τού άρεσε να σφίγγη όταν την αγκάλιαζε» (id.). Μόνο τα στήθη της που τα μαντεύει κι αυτά κάτω απ’ τις πτυχές του κορσάζ, έχουν λιγάκι μαραθή, σημάδι της οδυνηρής στειρότητας των χρόνων της μοναξιάς. Ο Γκλεμπ καταλαβαίνει πως η ιστορία έχει συντρίψει και τη Νάντια – «θυμήθηκε πως τα τοιχώματα της γκρίζας κυτταρικής τσιμπίδας είχαν εξαρθρώσει και τη δική της ζωή» (233). Η όμορφη αγάπη τους σταυρώθηκε.
Olivier Clement, Το πνεύμα του Σολζενίτσυν (μτφρ. Ελ. Δαλαμπίρα, έκδ. Εστία, Αθήνα χ.χ., σσ. 130-131).
-----
Στη φυλακή ο Στάλιν έκλεινε τους αντιφρονούντες. Τέτοια η περίπτωση του μυθιστορηματικού ήρωα Γκλεμπ Νερζίν στον Πρώτο Κύκλο του Σολζενίτσυν.
1 σχόλιο:
Ως πανωραία η Ομορφιά εσταυρώθη... Και τοιαύτη θα εισοδεύσει -κατόποιν αφ-ορμής- στη Χαρμονή της Λύπης!...
Δημοσίευση σχολίου