[…] για τον Πλωτίνο ο έρωτας των σωμάτων δεν είναι παρά μια ενδεχόμενη οδός ανόδου. Εδώ υπάρχει μια πρώτη διαφορά μεταξύ Πλωτίνου και Πλάτωνα· για τον δεύτερο ο έρωτας για τα ωραία σώματα έχει το προνόμιο να αποτελεί τον απαραίτητο διάμεσο για την φιλοσοφική εμπειρία: μόνη η ερωτική θέα ενός ωραίου σώματος επιτρέπει στην ψυχή να αναμνησθεί του υπερβατικού Κάλλους. Επί πλέον, διαφορά δεύτερη: ο Πλάτων μιλάει μόνο για έρωτα μεταξύ ομοφύλων, ενώ ο Πλωτίνος, για λογαριασμό του, διευκρινίζει ότι ο συζυγικός έρωτας μπορεί επίσης να οδηγήσει στην ανάμνηση και την ανακάλυψη του υπερβατικού Κάλλους. Πρέπει να αναγνωρίσουμε, λοιπόν, ότι το ψυχολογικό κλίμα στην σχολή του Πλωτίνου είναι ως προς αυτό εντελώς διαφορετικό από την Ακαδημία του Πλάτωνος. Ο Πλωτίνος δεν ζη σε περιβάλλον ακραιφνώς ανδρικό και είναι αντίθετος στην ομοφυλοφιλία. Ο Πορφύριος, ο βιογράφος του, διευκρινίζει ότι «γύρω του υπήρχαν γυναίκες πολύ αφοσιωμένες στην φιλοσοφία» [...]
Pierre Hadot, Πλωτίνος ή η απλότητα του βλέμματος (μτφρ. Ευδ. Δελλή, έκδ. Αρμός, Αθήνα 2007, σσ. 188-189).
3 σχόλια:
Eδώ μην βάλεις πεπαντόλ. Βάλε ρούχα γιορτινά και πήγαινε για καφέ στο κέντρο. Με κόσμο, πολύ κόσμο!:)
Xα χα πες τα χοιροβοσκέ! Άντε να σε δω τραγάκι μου με τα γιορτινά σου να αναμειγνύεσαι με τον κόσμο. Σε φιλώ.
Από καταβολής κόσμου αναζητείται ο παντρεμένος που ανεκάλυψε στο γάμο...το υπερβατικό κάλλος!!!
Δημοσίευση σχολίου