το καλούμενον Θεού πρόσωπον

μετά δε ταύτα ποιησάμενος την εισβολήν 

κατά το καλούμενον Θεού πρόσωπον 

ήκε προς Βηρυτόν

Γράφει ο Πολύβιος (Ιστοριών Ε' 68, μτφρ. Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, έκδ. Στιγμή, Αθήνα 1998, σσ. 128-129) για τον Αντίοχο, ο οποίος, στα 218 π.Χ., έκαμε εισβολή από το μέρος που λέγεται Θεού Πρόσωπον και έφτασε στη Βηρυτό, κατά πως λέει και το ως άνω motto. 

* 

Σε τρεις παραγράφους [88-90], λίγο πιο κάτω, του ίδιου βιβλίου Ιστοριών, ο Πολύβιος εξιστορεί τα του σεισμού της Ρόδου. Συνέβηκε λίγο πριν από το 224 π.Χ. και κατέστρεψε τον Κολοσσό του λιμανιού [εν ω συνέβη τον τε κολοσσόν τον μέγαν πεσείν (88, 1)] αλλά και την πόλη [τα πλείστα των τειχών και των νεωρίων (ό.π.)] φυσικά. Αμέσως μετά τα ελληνιστικά κράτη ένα γύρω ευδόκησαν να συνδράμουν την πληγείσα πόλη με μεγάλες δωρεές∙ σε είδος, πρώτες ύλες, τρόφιμα, αλλά και χρήμα. 'Αλλωστε, η πληγείσα πόλη της Ρόδου ηγεμόνευε σε θέματα ναυτικού δικαίου, διότι η ναυτική αυτή δύναμη (της ελληνιστικής εποχής) είχε στα χέρια της τόσο το διαμετακομιστικό εμπόριο όσο και την ασφάλιση/εξασφάλιση των διακινούμενων εμπορευμάτων (ασφαλιστικά προγράμματα της εποχής!). Το παρόν postάκι αντιχάρισμα στα του σεισμού εν ω το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη, όπως μνημονεύει ο μεγαλοπαρασκευιάτικος ευαγγελιστής. Ο ίδιος.

Υ.Γ. 'Ετερα νεώτερα από του Μεγάλου Σαββάτου το πρωϊνό με την προφητεία του Ιωνά να καταλέγει ότι μετενόησεν κι ο Θεός... "Και είδεν ο Θεός τα έργα αυτών, ότι απέστρεψαν από των οδών αυτών των πονηρών και μετενόησεν ο Θεός επί τη κακία ή ελάλησε του ποιήσαι αυτοίς. και ουκ εποίησε". Και κατόπιν με το φοβερό και τρομερό σιγησάτω πάσα σαρξ βροτεία, όπου καταλέγεται ρητώς: "ο γαρ Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων προσέρχεται σφαγιασθήναι και δοθήναι εις βρώσιν τοις πιστοίς"! Τούτα κρατώ. Ο ίδιος ξανά, ολίγον προ της αναστάσεως.-