ο κόσμος πλούτισε αναπάντεχα σε γνώση

Στα χέρια σου η ομορφιά
σπατάλησε όλο της το χνούδι. *

'Ενας πάμπλουτος, σαν τον Ερρίκο Σλήμαν, είναι φυσικά σε θέση να υλοποιήσει τα όνειρα του, οπότε καταφέρνει να στολίσει τη γυναίκα του με αμύθητα χρυσά κοσμήματα από την Τροία. Για χρυσάφια ψάχνει ακόμη και στις Μυκήνες και στην Τύρινθα, ανίδεος πως στο χώμα που πετάχθηκε κρυβόνταν ίσως και πινακίδες γραφής.

Μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα αρχίζει να ταξινομείται το χάος. Οι ανασκαφές του Χρήστου Τσούντα δεν αποσκοπούν παρά στη διακρίβωση της αλληλουχίας κάποιων στρωμάτων σε καίριους τόπους και στην επίλυση τεθειμένων προβλημάτων, όχι στην ανεύρεση των χρυσών κυπέλλων του Βαφειού. Γι' αυτό σήμερα γνωρίζουμε, έστω και χοντρικά, τί μάς γίνεται. Ο 'Αρθουρ 'Εβανς καταπιάνεται από την αρχή με έναν άγνωστο πολιτισμό και του αφιερώνεται, γι' αυτό και αφήνει μια βίβλο. Ο Καρλ Μπλέγκεν, ως επίγονος, μαθαίνει πια να λεπτολογεί και, για να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους προηγούμενους, ξανασκάβει στην κατασκαμμένη Τροία. Κι έτσι ο κόσμος πλουτίζει αναπάντεχα σε γνώση.

Γιάννης Σακελλαράκης, Ανασκάπτοντας το παρελθόν (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2006, σ. 30).



-----
* Στο motto στίχος του Ντίνου Χριστιανόπουλου, από το ποίημα Βασιλάκης [1970] της συλλογής∙ "Ανυπεράσπιστος καημός", κατόπιν στο τομίδιο Ποιήματα (β' έκδοση, Διαγώνιος, Θεσ/νίκη 1992, σ. 93).