οίον η ψυχή... η ημετέρα
αήρ ούσα
συγκρατεί ημάς,
και όλον τον κόσμον
πνεύμα και αήρ περιέχει
αήρ ούσα
συγκρατεί ημάς,
και όλον τον κόσμον
πνεύμα και αήρ περιέχει
Αναξιμένης 13Β2 *
[Η αρχαία τραγωδία είναι σκηνοθεσία μύθων ως επί των πλείστον. 'Οποιος λοιπόν δηλώνει αναφανδόν πίστη στον Σοφοκλή, θα πρέπει να ξέρει ότι δηλώνει πίστη και σε έναν σκηνοθέτη].
[...]
Παίζω όχι για να γίνω γνωστός μέσω της μαζικής διάδοσης του ληξιαρχικού μου ονόματος. Παίζω γιατί με στενεύει το όνομα αυτό και το μόνο που ζητώ είναι να το θανατώσω μέσα στο έργο μου – την παραγωγή του άλλου εαυτού μου.
Βασίλης Παπαβασιλείου, «Σκηνοθετώ / Παίζω», στο περιοδ. Εντευκτήριο (τευχ. 6, Απρίλιος 1989, σσ. 73, 74).
*
διότι εις εμέ βεβαίως ήτο πεπρωμένον να ζήσω ακόμη...
«έτι γαρ νυ μοι αίσα βιώναι»,
αναφωνεί ο Οδυσσεύς στο ομηρικόν ξ 359.
-----
* Ο Αναξιμένης ήταν ο τελευταίος Μιλήσιος προσωκρατικός (μέσα του 6ου π.Χ. αι.) και μιας και είναι του Αγίου Πνεύματος σήμερα κρίνω καλό το παράθεμα! Ο δε Παπαβασιλείου καλός σκηνοθέτης ηθοποιός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου