Πήρα νερό, πήρα ψυχή, πήρα ήλιο, να τα κάμω
για μιαν ακόμη ίσως φορά,
κουβέντες προς τους ανθρώπους. *
Δεν μπορεί, κάποιος άνθρωπος σε μια σπηλιά στα νεολιθικά χρόνια θα βρήκε, σκαλίζοντας για κάποιο λόγο στο χώμα, ένα παλαιολιθικό εργαλείο. Κάπως έτσι θα έγινε το πρώτο αρχαιολογικό εύρημα. Θα πέρασε όμως καιρός για να συσχετίσει ο άνθρωπος ένα άλλο, παρόμοιο εύρημα με την ιστορική μνήμη. Είναι πιθανό πως στις σχετικά αναπτυγμένες κοινωνίες της ύστερης χαλκοκρατίας, στη 2η π.Χ. χιλιετία, τυχαία ευρήματα που έρχονταν στο φως, σχεδόν στην επιφάνεια, αφού δεν είχαν προλάβει να καταχωσθούν από τα ισχυρότερα υλικά κατάλοιπα των μεταγενέστερων περιόδων, θα συνάφθηκαν ήδη με τον χρόνο.
[...]
Ο Πλούταρχος, π.χ., μνημονεύει με λεπτομέρεια την ανεύρεση από τον Αγησίλαο του Τάφου της Αλκμήνης στη βοιωτική Αλίαρτο και τα διάφορα ευρήματα που περιείχε, ανάμεσα στα οποία και μια χάλκινη πινακίδα με γράμματα άγνωστης γραφής, που προκάλεσαν τέτοιο ενδιαφέρον ώστε ένα αντίγραφο να σταλεί για αποκρυπτογράφηση στην Αίγυπτο.
Γιάννης Σακελλαράκης, Ανασκάπτοντας το παρελθόν (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2006, σσ. 25-26).
------
* Στο motto οι λήγοντες στίχοι από το ποίημα "Φεύγοντας", του Νικηφόρου Βρεττάκου (από τη συλλογή Σικελικά ποιήματα, έκδ. Αστρολάβος/Ευθύνη, Αθήνα 1990, σ.14).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου