άωρον συναξάρι

Μακάριοι όσοι πολύ ηγάπησαν την αμαρτία 

ότι αυτοί θα αγκαλιάσουν την αγάπη την άλλη *

Επειδή τινες άωρον πολλάκις επί ξένης υπέστησαν θάνατον, εν θαλάσση τε, και αβάτοις όρεσι, κρημνοίς τε και χάσμασι, και λοιμοίς, και πολέμοις, και εμπρησμοίς και κρυμοίς, και άλλους παντοίους θανάτους υπομεμενηκότες∙

ίσως δε και πένητες όντες και άποροι, και των νενομισμένων ψαλμωδιών και μνημοσύνων ουκ έτυχον∙

φιλανθρώπως οι θείοι Πατέρες κινούμενοι, κοινώς μνείαν τούτων απάντων την καθολικήν Εκκλησίαν ποιείσθαι εθέσπισαν....

Συναξάρι του Σαββάτου προ της Απόκρεω, 
ότε μνείαν ποιούμεθα 
πάντων των απ' αιώνος κοιμηθέντων 
ευσεβώς, 
επ' ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου



----- 
* Στο motto ο έκτος Μακαρισμός του Πάνου Λιαλιάτση, από το ποίημα «Μακαρισμοί 1983» της συλλογής «Ο κύκλος της αγρύπνιας» (1985), περιεχόμενη στον τόμο Ποιήματα 1965-1995 (έκδ. Ελλέβορος, 'Αργος 2002, σ. 74). Το συναξάρι όμως εν μέσω Ανθεστηρίων. Ο ίδιος.