Λευκό είναι το Lilium candidum, ένα ακόμη κρινάκι της Παναγιάς.
Κι έχει αφήσει τα χνάρια του στην υπερ-τρισ-χιλιετή μας παράδοση.
"καί ροδέας κάλυκας και λειρία, θαύμα ιδέσθε..." ('Υμνος εις Δήμητραν, στ. 427),
διαβάζουμε στον 'Oμηρο (8ο π.Χ. αι.) για τους κρίνους, που μάς αποστομώνει -όπως είδατε- με το δικό του θάμα.
Και συμφωνεί με τον Ησίοδο, ο οποίος με τη σειρά του λέει:
"οι φωνές των μουσών ήταν σαν κι αυτές των κρίνων".
Των μουσών, λέει, αιθερίων θεαινών, δηλαδή.
Ιστορήθηκε όμως σε τοιχογραφία τουλάχιστον 800 χρόνια νωρίτερα από την παράδοση των Ομηρικών 'Υμνων. Το βρήκε η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αμνισό της Κρήτης...
σύνθεση που βρίσκεται σήμερα στο μουσείο του Ηρακλείου. Χαρακτηριστικά αναφέρω την έντονη αντίθεση με την οποία απέδωσε την λευκότητά του, ο λαϊκός κι ανώνυμος σε μάς, μινωϊτης ζουγράφος, ιστορώντας το ακριβώς μές σε φόντο κόκκινο. Μάς έρχεται τούτο, λοιπόν, ήδη από το 1600 π.Χ. (μεσομινωϊκή εποχή)...
Ο λαός όπως είπαμε, το αποκαλεί ακόμη σήμερα κρινάκι της Παναγίας. Το μυστικό βρίσκεται στο candidum;
Το μοτίβο των κρίνων, γενικότερα ανταποκρίνεται σ' ένα αίτημα της ψυχής: πληρούσε ανέκαθεν "τον πόθο του ανθρώπου για συμμετρία και αρμονία. Την τέλεια μορφή" που αντιπροσωπεύει κάπως τη θεία δημιουργία.
(Περισσότερες φωτογραφίες από μινωϊκές απεικονίσεις κρίνων σε... λεπίδες ξιφών, σαρκοφάγους, είτε ντουβάρια, στο: Η ελληνική χλωρίδα (στο μύθο, στην τέχνη, στη λογοτεχνία), 1993, του Ελμουτ Μπάουμαν. Εγχειρίδιο που χρησιμοποίησα και για τον σχολιασμό σ' ένα ερώτημα εδωδά.
Για την Αμνισό κι εδώ.).
44 σχόλια:
Mαζευα μικρη "το δακρυ της Παναγιας" και ημουν γοητευμενη που ανακαλυπτα τη σπανιοτητα του. Ευχαριστω για τις θυμησες
Δεν είναι ομορφιά, αγαπητή;
Κι όταν ξέρεις πως πάντα συγκινούσε όσους επερπάτησαν αυτή τη χώρα, τα άγονα τα μέρη μας... μέσα στους αιώνες. Ε;
(Και πάντα την όψη του συνόδευε ένας βαθύς συμβολισμός...Είτε Δήμητρα, είτε Παναγιά. Μάνες κι δυό).
Ταξιδεύουμε μαζί αδελφούλη μου...
Και πόσες λέξεις μέσα σ' αυτό μιλάνε την ίδια ακριβώς γλώσσα με την παράδοση που περιγράφεται στο πόστ!!!...
Μελετούσα ξανά την λεξούλα που πρόβαλες στ' όνομά του, eirineta, δάκρυ κι έμεινα αυτού.
Ωστόσο, όσοι περνούν από τούτα 'δώ τα λημέρια, ας ελέγχουν ταυτόχρονα και την γραφή αυτή εδώ του πολύ κύριου Ναυτίλου, που την παρασέρνουν οι συνεχείς καταχωρήσεις του στο παρελθόν της δημοσιότητος.
Οσοι πάλι αισθάνονται πως περισσότερο ζητούν να προσκυνήσουν μιάν εικόνα
-για δικούς του ο καθένας λόγους- ας δούν αυτήν την γλυκοφιλούσα λέαινα που κυκλοφοράει στα yahoo.
Ευχαριστώ.
Το "δάκρυ" τ'άφησα στο σπιτι μου
και το ονομα αυτου Campanula patula σε λευκη εκδοση.
Παναγιες πολλες οπως και Μάνες επίσης
Α, εσύ εννοείς αυτό.
(σε λευκή έκδοση; Είσαι σίγουρη; Αυτό είναι χνουδωτό. Κάτι σαν άγριο βιολετάκι. Σε γυαλιστερή λευκή έκδοση κάτι σε ranunculaceae θα μου έφερνε. Ηταν γαλακτερό σαν το έκοβες;).
Είναι άλλες ευαισθησίες αυτές.
Ενδιαφέρον πάντα κρινάκι θα παραμένει το Pancratium maritinum, ο κρίνος της θάλασσας, δηλαδή, που θα τον βρείς και ως Νάρδο και έχει ιστορηθεί κι αυτό, μαζί με το Lilium, στα καταπληκτικά (μοναδικά) φρέσκο από την Σαντορίνη - (Θήρα). (Σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο πρώτο πάτωμα).
Οπως επίσης, το απαθανάτισαν και οι μυκηναίοι μεταλλοτεχνίτες μαϊστορες σε ορειχάλκινο ξίφος (1560 π.Χ., σήμερα στο ισόγειο του ίδιου μουσείου. Από την κεντρική είσοδο, ευθεία μέσα).
Αυτό, μάλιστα. Είναι μόνον λευκό, γιαυτό και: κρίνος.
Κι είναι και δάκρυ. Δεν έχει τις διαστάσεις του Lilium. Είναι μικρούλη σα δάκρυ.
Δεν περίμενα αγαπητή, να γεννηθούν τόσα πολλά. Χάρηκα. Χάρηκα για την εύρεση. Σ' ευχαριστώ για την αλληλαπόκριση. Νά 'σαι καλά.
Και φυσικά για τα πολλά ονόματα της Παναγιάς κι εδώ.
Αγαπητή eirineta, μόλις γύρισα από το casa σου. Υπ' αυτήν την έννοια, όπως σημείωσα κι εκεί, τα πάντα τρέπονται αλλού. Εύχομαι, σ' όλες πάνω κάτω τις σελίδες μου να βρήκες κάτι κοντινό. Αλλά θα επανέλθω.
Μπορει να κανω και λαθος στην ευρεση δακρυων...μα το νοημα ειναι ίδιο. Μια λεξη διεγειρει την οσφρηση με αλλεπαλληλες δονησεις μνημης. Αναποφευκτα τα δακρυα. Ευχαριστω
Περίμενα να είμαι κι εγώ στον κατάλογο των ξενιτεμένων.Όχι ημίθεη -αλλά στην τροχιά του Οδυσσέα(ανώτατη θέση)Απλά στα βότσαλα-δεν μου φτάνει!...
Αγαπητή μου Αστραδενή,
χάθηκες -καλοκαίρι βέβαια- και ο κατάλογός μου είναι ακόμη λειψός και ρευστός. Ενα βοήθημα μόνο για να σάς βρίσκω, τίποτ' άλλο. (Βέβαια, να έχει και λίγη πλάκα μέσα. Και χωρίς να θέλω, οπωσδήποτε, να κάνω τον έξυπνο
-δεν με παίρνει κι όλας).
Ψάχνομαι ακόμη, δεν βλέπεις...
(Απ' την άλλη, δεν ξέρω πόσο καιρό ακόμη θα μείνω στην μεγάλη blogo-οικογένειά σας. Δεν ζήτησα κάν να δημοσιεύομαι στα επίσημα όργανά σας εδώ. Επιπλέον το να φιλοξενείται κανείς σε ξένη διαδικτυακή σύνδεση, δεν ξέρω κατά πόσο τού λύνει τα χέρια. Μάλλον τού τα δένει. Εν ολίγοις δεν ξέρω πότε θα με πετάξουν έξω κι απ' αυτή).
Ολη αυτή η τεχνολογία, είναι τρομερή (και βέβαια είναι άμεση επικοινωνία, πράγμα με ουσία δηλαδή, αν φυσικά δεν αναλωνόμαστε σε κουτσομπολιά), αλλά χρονοβόρα για έναν που δεν την ξέρει και τόσο καλά, σαν και μένα.
(Εγώ, να φανταστείς, ακόμη γοητεύομαι από το πώς ανοίγουν και κλείνουν όλες αυτές οι εντολές τού κώδικα HTML).
Οπως έγραψα και στη σελίδα σου, αρχικά σκέφτηκα να βάλω λιθαράκια για τους άρρενες και... βοτσαλάκια για τις κυρίες, μετά αυτό κύλισε και αναμείχθηκαν κι αγόρια...
(Το βότσαλο -που είναι άλλο πράμα από το βοτσαλάκι, δεν ήθελα να το χρησιμοποιήσω καθόλου, είναι, όμως, τόσο καλοκαιρινό... Στις παραλίες όλοι παίζουμε μ' αυτά).
Φυσικά, οι ξενιτεμένοι φοιτητές ανήκουν σε άλλη κατηγορία, αλλά εγώ δεν ξέρω κάν την ιδιότητά σου.
Πρόλαβες και χάθηκες.
Εσύ βέβαια, όπου και νά 'μπαινες λόγω του Αlfa πρώτη θα ήσουν... Θα μού πάρει λίγο καιρό ακόμη μέχρι να διορθωθεί η κατάσταση...
Σε κάθε περίπτωση ένα παιχνίδι είναι μόνο. (Αλλοι μιλήσαν με το σχήμα π.χ. της φάρμας, κι εγώ δήλωσα εξ' αρχής: τραγί).
Κάπως έτσι έχει τούτο το δράμα κι αγάπα με.
Ο ίδιος εγώ με πολλή αγάπη.
Μίλωνας και Νέστορος τού Πανσέ γωνία.
Ετσι είναι eirineta
Αλλαγές πολλές κι ευχάριστες. Αγάλι αγάλι θα το κάνεις κρινάκι το blog σου.
Ασε, Crazy Man, τό 'χω χάσει το παιχνίδι.
Την μιά μού φεύγουν λίγο δεξιά. Μετά, κυλάνε κάπως πιό αριστερά. Αποτέλεσμα να τά χάνω...
Μπλέξιμο.
Υστερα έχασα τα "Γραμμένα -Περασμένα" από την σελίδα που περιέχει πόστ και σχόλια μαζί. Κι ακόμα τα ψάχνω. Μπορεί τώρα να ήρθαν στο φώς.
Δυστυχώς δεν κράτησα αντίγραφο του αρχικού κατεβατού με τον κώδικα
-που είχε το βλογιοκομμένο από τη μάνα του...
Εχω βέβαια στο Word ένα αντίγραφο της προτελευταίας αλλαγής που επιχειρούσα την Κυριακή, αλλά όχι της αρχικής αρχικής.
Αλλού θέλω να αφιερώσω χρόνο (πες στα κρινάκια) κι αλλού τον χάνω.
Να, κάπως έτσι.
(Ακόμη ψάχνω την πράσινη κάθετη μπάρα στ' αριστερά.)
Ευτυχώς που φυσάει λίγο.
Χαίρομαι τελικά που είχες δίκιο εσύ, αγαπητή μου eirinaki. Οντως υπάρχει το λευκό υποείδος campalula etalee. Εδώ κοιτώ... κι εδώ.
Λοιπόν, Crazy Monkey;
Πώς τα πήγα;
Βέβαια δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Είναι άλλα δυό πραματάκια ακόμη που θέλουν διόρθωση...
Αλλά σίγουρα είναι άλλο πράμα, τώρα, έ;
Τα ιδια κρινα μαζεψα ως διαδικτυακό ον. Δεν εχω ουτε δυνατότητα αποξηρανσης.Ευτυχως εχω τη μνημη της οσφρησης ακόμα. Λειτουργει καλα ως αισθηση ακομα.
Μου φαίνεται θα χρειαστώ τη βοήθειά σας με το μπλογκ μου,μιας και κάνετε τόσο καλά τις ανακαινήσεις στο δικό σας...:ρ
Αγαπητές μου, Παπαρούνες (τρείς τον αριθμό), κόφτε, σας παρακαλώ, τον πληθυντικό γιατί θ' αρχίσω να καταπίνω τα nexium δυό-δυό.
'Ο,τι βοήθεια μπορώ θα στην παράσχω, όμως. Πού βρίσκεσαι; Το blog σου έχει πολλά όμορφην όψι.
Μ' αρέσει πολλά το αχνό του backround.
Ωστόσο αγαπητή, eirineta, τα πρώτα καλλιεργώ στο χωράφι.
Tάχα ειναι ο μήνας Αυγουστος Αυτος για τις σπορες των κρινων?
Τη λευκαδα μου την αφησα στο σπιτι,μα ταχιά θα τη μαυρίσω.
και σε ενα "ΜΕΤΡΟ" περιμενω την απάντηση, τυφλή γαρ
Δε θελω ναμαι βοτσαλακι. Δεν ειμαι Βοτσαλακι. Στα Σκυρα ανηκω ..εκει θελω να μενω.
Ω, Θεέ μου!
Πνιγμένος ως είμαι σ'έναν κώδικα στριφνό, να δώ τί θα καταφέρω.
Οσο παιδεύεσαι τόσο καλύτερο θα γίνεται.
Αν παρόλα αυτά θέλεις κάτι καινούργιο (μπραντ νιου που λέμε) πες μου.
Ε, πιά! Crazy Man, τελείωσα νομίζω.
Κάθομαι και το απολαμβάνω.
Αφού πρήστηκαν τα μάτια μου, βέβαια.
Πολύ κουραστικό. Μικρολεπτομέρειες, μικροδιορθώσεις.
Μόνο πές μου, αν βλέπεις κάτι παράταιρο.
Εγώ, είμαι ικανοποιημένος.
Ελπίζω να μή μού βγεί κάνα bug απ' ανάμεσα.
Ευχαριστώ
για την παρέα σου.
Ως νέο πρόβλημα αισθάνομαι την αναγνώρισή μου και καταχώριση ήδη την εχθές στα κατάστιχα της Blogwise
και την συνακόλουθη επέλαση καινοφανών βαρβάρων.
Περιττό να δηλώσω πως ήδη νωρίς το πρωϊ προχώρησα στην διαγραφή μου twice από κεί. Μον' δεν ξέρω πότε θα απενεργοποιηθεί. Εκανε έναν ολάκαιρο μήνα να ενεργοποιηθεί.
Το πόσο με ψύχωσε (αρνητικά, φυσικά) κι αυτό, δε λέγεται.
χεχε!Ο σεβασμός στα θεία,αγαπητέ μου,νομίζω είναι απαραίτητος:ΡΡ
Αν χρειαστώ βοήθεια, θα σας στείλω μαιλ.
Ευχαριστούμε πάντως,
οι 3 παπαρούνες.
Βρήκατε, πάλι τρόπο, αγαπητή Παπαρούνα, να με πεδικλώσετε.
Αδυνατώ να καταλάβω τον συλλοϊσμό σας.
Και επειδή είμαι ένας απλά πολύ πρακτικός άνθρωπος (-νομίζω αυτό έχει ήδη διαφανεί), προχωρώ στο ερώτημα που με καίει:
-Τί σημαίνουν τα σημαδάκια :Ρ και :ρ που κατά καιρούς ενθέτετε στα μηνύματά σας;;;
Χαρίεις ο ίδιος εγώ που πρώτα σέβομαι την ύλην.
Ωστόσο αγαπητέ, Crazy Man,
θα ήθελα να ήξερα αν υπάρχει κάποιο φίλτρο για να προφυλαχθώ (μέχρι την απενεργοποίηση του Blogwise), από την επέλαση των νεοφανών βαρβάρων. Δεν τούς θέλω στην σελίδα μου, ούτε για καλημέρα.
Εγώ όλο με κάτι παπαρούνες τη βρίσκω...
Τα σημαδάκια :ρ και :) είναι τρόποι έκφρασης στις διαδικτυακές κοινότητες.
Στη προκειμένη,το :ρ δείχνει ότι "σου βγάζω γλώσσα", δηλαδή σε πειράζω...
zAS μερσώ, και σας φιλώ σταυρωτά όπως με τα μέσα της η παπαρούνα ορίζει...
Και το άλλο; Το άλλο τί σημαίνει; Το αυτό :)), δηλαδής. -Ε, τίι;
Oraia ta krinakia sou theio tragi. Oraia kai i istoria tous mesa sto xrono. Tha ithela na do kai ta arxaiologika eurimata, alla xero, tha prepei na pao ekei pou me esteiles... (mexri kai orofo!!!).
Ekplixi itan gia mena i leaina. Tin eida sto yahoo, alla esi mou petaxes ta matia exo me ton tropo sou. Euxaristo. Se euxaristo.
"Όταν χαμογελάς, ανοίγει μια παρένθεση"
απ' το
Melinda & Melinda
του
W.Allen
υ.γ. τα tags πως χρησιμοποιούνται;
Μόλις γύρισα από την θάλασσα κι έπεσα πάνω στη θάλασσα. Σ' ευχαριστώ θάλασσα για τα καλά σου λόγια. Βέβαια οι λεπτομέρειες που δίνω και που σε συγκίνησαν είναι πράγματα πασίγνωστα κι όχι κανένα μυστικό.
Αγαπητή μου Παπαρούνα, σ' ευχαριστώ για τα κλειδιά που μ' άφησες να καταλάβω τους κοινούς του συναφιού αυτούς μορφασμούς.
Αρχικά νόμιζα πως: :) σήμαινε: "σ' άκουσα". Τελικά σημαίνει: "σού χαμογελώ".
Για τον κώδικα που με ρωτάς είναι δύσκολο να ξεγελάσει κανείς το πρόγραμμα και να περάσει λεπτομέρειες, αφού το σύστημα είναι τέτοιο ώστε να "καταπίνει" τα tags(=εντολές μηχανής) και να ξερνάει εντυπωσιακά τ' αποτελέσματά των.
Την προσφώνηση "Παπαρούνα" την όρισα μέσα στα tags για το bold, που λαμβάνει χώρα με το πρώτο από τα τρία που βλέπεις απάνω στο πλαίσιο "Leave your comment", που σού παρέχει το σύστημα κάθε φορά που θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα σ' ένα blog.
Το θέτεις αυτούσιο όπως το βλέπεις στην αρχή της λέξης. Αυτό είναι το λεγόμενο άνοιγμα. Πρέπει όμως να δώσεις στο σύστημα και την εντολή για να παύσει το μπολντάρισμα κάπου. Αμέσως λοιπόν, μετά την λέξη που θέλησες να τονίσεις βάζεις το ίδιο tag αλλά με την πλάγιο /, ανάμεσα στο γράμμα και την πρώτη <.
Για πάλεψέ το, στέλνοντάς μου μιά boldαρισμένη λέξη.
Αν δεν συντάξεις σωστά τις εντολές αυτές, που είναι τρεις χαρακτήρες όλοι κι όλοι, και τέσσερεις στο κλείσιμο, δεν θα σταλεί το σχόλιο. Το σύστημα θα περιμένει μέχρι να εκτελέσει μιά "ορθογραφημένη" εντολή.
('Οφειλα να το περιγράψω με λόγια γιατί με παραδείγματα δεν ξεγελιέται το σύστημα)...
σ'άκουσα :ρ
Μάλιστα. Οχι μόνο με άκουσες αλλά προόδευσες στο μάθημα, στέλοντάς μου μιάν φράση σε italics κι όχι σε bold.
Λίγο πιό πολύπλοκο είναι να βάλεις παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθύνσεις. Πράγμα που γίνεται με την τρίτη εντολή που βλέπεις αυτού. Το κλείσιμο είναι κι εδώ το ίδιο. Οι τέσσερεις χαρακτήρες που χρησιμοποίησες και πρίν.
Στην έναρξη όμως, κι αμέσως μετά το πρώτο a, oφείλεις να δώσεις την ζητούμενη εξίσωση: (κενό)href="...." και κλείνεις με την >. Ακολουθεί η λεξούλα-πλήκτρο που θα εμφανιστεί φωτισμένη, μπολνταρισμένη κι υπογεγραμμένη, έτοιμη και θαρραλέα να σε οδηγήσει στην νέα ηλεκτρονική διεύθυνση.
Την οποία και κάνεις paste εκεί που άφησα τα αποσιωπητικά. Μέσα στα δυό "αυτάκια".
Μόνο αυτά τα τρία είδη tags λειτουργούν στην φόρμα του "Leave your comment", ενώ μέσα στο σώμα του πόστ μπορείς να βάλεις και άλλα, όπως χρώμα και μέγεθος χαρακτήρα και λοιπά, που βρίσκεις έτοιμα στην φόρμα για το νέο πόστ, ή καταχωρείς μόνη σου στην διπλανή της φόρμα για ΗΤΜL κώδικα την ανάμεικτη με τις λέξεις που θέλεις...
Ελπίζω να βοήθησα και περιμένω απάντηση με δείγμα γραφής.
Εμεινα με την απορία: σού χαμογελώ ή σ' άκουσα(;;;) είναι το σωστό;
Θα έχεις, έχετε μάλλον..., στο νου σας ότι τα σημαδάκια αυτά λειτουργούν σαν φατσούλες και δείχνουν πιο εκφραστικά αυτό που θέλει να πει ο συνομιλητής σας... Η άνω και η κάτω τελεία ":" είναι τα ματάκια και η παρένθεση ")" το χαμόγελο...Ορισμένοι βάζουν και "μυτούλες" και η φατσούλα λειτουργεί καλύτερα :-)...
Εγώ τα βαριέμαι.
Αντιστοίχως υπάρχουν και οι φατσούλες στεναχώριας...:( ,οι φατσούλες γέλιου :D και πάει λέγοντας.
Α, έτσι λοιπόν.
Ομως δείγμα γραφής και προόδου δεν καταθέσατε.
Θα μου επιτρεψετε μια δοκιμή;
Κυκλοδίωκτον
Ωωωωωωωω!
Χίλια ευχαριστώ για την ευγενική σας συμβουλή!!!!,
Δημοσίευση σχολίου