'Ελαβα,
άγιε δέσποτα,
τη σεβαστή επιστολή που μού έστειλε η αγιότητά σου,
μαζί με τα πλούσια δώρα,
δηλαδή και τον νεαρό δούλο,
που από Σεβλάδος τώρα μετονομάστηκε Θεόδωρος,
και το
«ταυροσκάλιστο» ή,
άν θέλεις,
«ρωσοσκάλιστο» εκείνο κουτάκι-μελανοδοχείο,
στο οποίο,
πάνω σε κόκαλο ψαριού,
έχει σκαλιστεί σχέδιο άφατης ομορφιάς,
που ξεπερνά ακόμη και τα θρυλούμενα χειροτεχνήματα του Δαιδάλου.
Ιωάννης Τζέτζης, Επιστολή (προς τον Μητροπολίτη Δρίστρας) αριθμ. 80 [119.1-8] όπως παραδίδεται στο βιβλίο των A.P. Kazhdan – A.W. Epstein, Αλλαγές στο Βυζαντινό πολιτισμό κατά τον 11ο και τον 12ο αιώνα (ΜΙΕΤ 1997, σ. 450).
5 σχόλια:
όμορφο κι ευαίσθητο κείμενο παραθέσατε.Δεν το γνωρίζω,μα το απόσπασμα που διαβάζω και οι πληροφορίες που δίνετε γι'αυτό με εντυπωσιάζουν, καθώς το ύφος του,φαίνεται εύθραστο και ξεκομμένο από τη "θεολογική του ρίζα"...
ίσως,μου αρέσει πιο πολύ,που στις διαστάσεις του μηνύματός του,διακρίνω μια μετατόπιση ως προς την "υπόσταση" που έχουν λάβει μέσα μου οι "θεολογικές μορφές".
καλημέρα
Ναί, είναι ωραίο κείμενο. Μικρό και περιεκτικό.
Κι εσείς πολύ σύντομος και κοφτός.
Αυτό με βάζει σε σκέψεις...
Είπα κάτι που σας ενόχλησε?
'Οχι, απλά λατρεύω την λιτότητα.
τώρα τελευταία θα "κινητοποιήθηκε" αυτή σας η λατρεία,διότι σε προηγούμενη συζήτησή μας ήταν δυσδιάκριτο αυτό.
το σέβομαι,αν δε θέλετε να μου πείτε.
Δημοσίευση σχολίου