Το μεγαλύτερο σφάλμα του Πλάτωνα, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ήταν ότι απέδωσε στα κατηγορούμενα ύπαρξη, ονομάζοντάς τα ιδέες. Τα κατηγορούμενα εκφράζουν γνωρίσματα των ουσιών, και η ύπαρξή τους είναι δευτερεύουσας σημασίας, με την έννοια ότι υπάρχουν μόνο κατά το ότι μπορούν να αποδοθούν σε ορισμένες ατομικές ουσίες, οι οποίες αποτελούν, θα λέγαμε, το πραγματικό βάθρο του υπαρκτού. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως όλα τα κατηγορούμενα αναφέρονται με τον ίδιο τρόπο σε υποκείμενα-ουσίες. Μερικά από αυτά εκφράζουν μία θεμελιώδη ιδιότητα των ουσιών...
Mario Vegetti, Ιστορία της αρχαίας φιλοσοφίας, (έκδ. Τραυλός 2000, σσ.218-219).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου