σωτηρία

Το κρεβάτι μάς φιλοξένησε στο δωμάτιο μιάς φίλης
αλλά οι μοναξιές δεν κατόρθωσαν ν’ αγαπηθούν
μόνο τα κορμιά *

Υπαρκτική πληρότητα, δηλαδή σωτηρία, με δεδομένη την ελευθερία από τον χρόνο, τον χώρο και τη διαστατή ατομικότητα, πρέπει (νοηματικά πάντοτε) να σημαίνει το πολλαπλάσιο της γαλήνης, της ασφάλειας και της απτής στοργής που βιώνουμε επί γης ως μητρική αγάπη. Το πολλαπλάσιο της υπαρκτικής ολοκληρίας που γεύονται επί γης στην κορύφωση της συν-ουσίας οι αληθινά ερωτευμένοι. Το σαφώς πολλαπλάσιο της άρρητης ευτυχίας που πηγάζει από την ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση της αγαπητικής συνύπαρξης και συγκλήρωσης βίου στο γήινο ενθάδε.

Χρήστος Γιανναράς, Το αίνιγμα του κακού (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2008, σ. 262).


-----
* στο motto στίχος της Πάολας από τη συλλογή Σαλτάρισμα (έκδ. Σιγαρέτα, Αθήνα 1985, σ. 28).