62. Σκόπας δε κατά τον καιρόν τούτον αναλαβών τους Αιτωλούς πανδημεί, και ποιησάμενος την πορείαν διά Θετταλίας, ενέβαλεν εις Μακεδονίαν, και τον τε σίτον επιπορευόμενος τον κατά την Πιερίαν έφθειρε, και λείας περιβαλόμενος πλήθος επανήγε, ποιούμενος την πορείαν ως επί το Δίον. Εκλιπόντων δε των κατοικούντων τον τόπον, εισελθών τα τείχη κατέσκαψε και τας οικίας και το γυμνάσιον, προς δε τούτοις ενέπρησε τας στοάς τας περί το τέμενος, και τα λοιπά διέφθειρε των αναθημάτων, όσα προς κόσμον ή χρείαν υπήρχε τοις εις τας πανηγύρεις συμπορευομένοις∙ ανέτρεψε δε και τας εικόνας των βασιλέων απάσας. Ούτος μεν ουν ευθέως κατά την ένστασιν του πολέμου και την πρώτην πράξιν ου μόνον τοις ανθρώποις αλλά και τοις θεοίς πόλεμον εξενηνοχώς επανήει, και παραγενόμενος εις Αιτωλίαν ουχ ως ησεβηκώς αλλ' ως αγαθός ανήρ εις τα κοινά πράγματα γεγονώς ετιμάτο και περιεβλέπετο, πλήρεις ελπίδων κενών και φρονήματος αλόγου πεποιηκώς τους Αιτωλούς∙ έσχον γαρ εκ τούτων διάληψιν ως της μεν Αιτωλίας ουδ' εγγίζειν τολμήσοντος ουδενός, αυτοί δε πορθήσοντες αδεώς ου μόνον την Πελοπόννησον, καθάπερ έθος ην αυτοίς, αλλά και την Θετταλίαν και την Μακεδονίαν.
Πολύβιος, Ιστοριών Δ' 62 (μτφρ. Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, έκδ. Στιγμή, Αθήνα 1997 [α’ Γαλαξίας 1971], σσ. 120-123).
*
Στην γλώσσα του ευαγγελίου, την κοινή ελληνιστική, έχει γραφεί και η Ιστορία (απόσπασμα άνωθεν) του αρκάδα ιστορικού της ρωμαϊκής εποχής Πολυβίου (2ος π.Χ. αιών). Το παράδειγμα του αιτωλού Σκόπα ως προς την φθοράν του σπαρτού σίτου της Πιερίας, το 219 π.Χ., επανέλαβε μετά 2050 περίπου χρόνους ο τούρκος πασάς Δράμαλης, τον Ιούνιο-Ιούλιο του 1822, στην επαναστατημένη τότε Αργολιδοκορινθία και... έμεινε ρέστος. Από την ασέβεια στους θεούς [απο]πειράται να σώσει τους εμπολέμους ο Σοφοκλής στα δοθέντα εδωδά στιχάκια [ίδε εις το αρχαίον σχόλιον].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου