Η ησυχαστική έριδα έδειξε με ενάργεια ότι η διάκριση της ουσίας από τις ενέργειες της ουσίας υποστατικά εκφερόμενες δεν είναι μια αφηρημένη μεθοδολογική αρχή, αλλά μια εμπειρικά βεβαιούμενη πιστοποίηση, προϋπόθεση («κλειδί») για τον εμπειρικό χαρακτήρα της γνώσης του Θεού, όπως και κάθε ανθρώπινου προσώπου. Με τη βοήθεια αυτής της διάκρισης μπορούμε να διαγνώσουμε οντολογικό περιεχόμενο στη μαρτυρούμενη εμπειρία της Εκκλησίας (περιεχόμενο πραγματικότητας σχέσεων, υποκείμενων σε επαλήθευση κοινωνούμενης, ανοιχτής στον καθένα, επαλήθευσης –όχι υποκειμενικών «διαισθήσεων», «ενοράσεων», ψυχολογικών προβολών).
Χρήστος Γιανναράς, 'Εξι φιλοσοφικές ζωγραφίες (έκδ. 'Ικαρος, Αθήνα 2011, σσ. 203-204).
*
Σήμερα, 16η του μηνός Φεβρουαρίου, ενδιαφέρον παρουσιάζει ο βίος τινός Φλαβιανού, όχι του πατριάρχου Κων/πόλεως του φονευθέντος στην Ληστρική Σύνοδο της Εφέσου, το 449 μ.Χ., αλλ' ετέρου τινός. Κατά τον Συναξαριστή του αγίου Νικοδήμου του αγιορείτου, φέρει τους εξής σημαντικούς στίχους:
Ζωής ματαίας εκπεραιώσας χρόνον,
Ζη Φλαβιανός εις τον αιώνα χρόνον.-
Ζη Φλαβιανός εις τον αιώνα χρόνον.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου