Ο Χριστός περικυκλώθηκε από νέους, ενδιαφέροντες ανθρώπους, όμως πολύ περισσότερο αγαπούσε τα παιδιά. «Αφήστε τα παιδιά να έρθουν σε μένα», έλεγε, «αυτών είναι το βασίλειο των ουρανών».
Ο Ινδός μοναχός Βούδας μάζευε γύρω του γέρους, στους οποίους μπορούσε πιο εύκολα να εγχέει το μίσος προς τη ζωή. Ο Χριστός, αντίθετα, χαιρόταν με τα παιδιά, αυτούς τους εκπροσώπους και πρωτοπόρους της μέλλουσας ζωής. Επάνω στα παιδιά θα μπορούσε ιδανικά να εφαρμοστεί η επαναστατική του παιδαγωγική.
αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (1881-1956), «Εκκλησία και επαναστατική παιδαγωγική», στο: Αργά βαδίζει ο Χριστός (μτφρ. Σβ. Πέτσιν, Ηλ. Σαραγούδας, Ν. Σαραγούδα-Πέτσιν, έκδ. Εν πλώ, Αθήνα 2008 (2009 3η), σσ. 45-46).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου