[…] θέλοντας να Τον κάνω [ενν. Εκείνον, δηλ. τον Ιησού, τον λεγόμενον Χριστό] να κουραστεί, τού άρπαξα (τον Λάζαρο) και τόν οδήγησα σ' εσένα, αδελφέ μου 'Αδη.
Και ησύχασα, νομίζοντας πως δεν μπορεί να τόν αρπάξει από τα χέρια σου. Και μετά από τέσσερις ημέρες, ήρθε, δεν ξέρω πώς, ή γιατί κοιμόσουν, ή είχες ασχολίες σε άλλους τόπους, και τον άρπαξε από εσένα (πρβλ. Ιω. ια' 1-44).
Τού λέει -τότε- ο 'Αδης:
- Εκείνος είναι, που τότε άρπαξε τον Λάζαρο (και τον ανέστησε); Εάν είναι Εκείνος, ελέησέ με, μη Τον οδηγήσεις εδώ. Εκείνος είναι μέγας. Εκείνου η φωνή και μόνο (με κατέπληξε) και με καταπτόησε και παρέλυσε τη δύναμή μου. Τη φωνή Του -και μόνο- δεν μπόρεσα να υποφέρω και μού λες να κλείσω τον 'Ιδιο εδώ (για να κατακλιθεί); Μη γένοιτο, ελέησέ με, εγώ δεν μπορώ Αυτόν να Τον υποδεχτώ εδώ.
Εάν Εκείνος έρθει εδώ και αυτούς που έχω εδώ (έγκλειστους), θα τούς βγάλει έξω. Εγώ, αδελφέ, τότε, το σώμα του Λαζάρου το κατασάπισα, έχοντάς τον ασφαλισμένον. Είχε αρχίσει ήδη να μυρίζει άσχημα (και να εκπέμπει δυσωδία), και άρχισαν να διαλύονται οι αρθρώσεις των μελών του και τον κατακυρίευσα τελείως. Και όταν ήρθε Εκείνος στη θύρα μου και τον φώναξε δυνατά "έλα έξω" (πρβλ. Ιω. ια' 43) (ήταν η φωνή Του φοβερή και σείσθηκε η άβυσσος και τρόμαξε η γη κι' εγώ ο ίδιος παρέλυσα από τον φόβο μου, και μού έφυγαν τα μυαλά και δεν είχα τη δύναμη να σηκωθώ και να κλείσω τις θύρες, ούτε και μπόρεσα να τον κράτησω. Και την ώρα που ακουγόταν η φωνή Του) αυτός ο σαπισμένος Λάζαρος ξέφυγε από τους κόλπους μου πηδώντας (από το μνήμα) όπως το λιοντάρι που τρέχει από το σπήλαιο για το κυνήγι, κι όπως πετά ορμητικά ο αετός, και αφήνοντας, σε ριπή οφθαλμού, κάθε αδυναμία. (Και εσύ λες να υποδεχτώ Αυτόν εδώ;). Δεν μπορώ να Τον κλείσω. (Δεν μπορώ, σού λέω, Διάβολε, να Τον δεχτώ εδώ. Πήγαινε και κάνε ό,τι θέλεις).
Τού λέει ο Διάβολος:
- Δειλέ και άνανδρε και ολιγόψυχε, σ' εμένα έκανε τόσα κακά και δεν αναχώρησα από τον κόσμο, και δεν έπαψα να πολεμώ τους ανθρώπους, κι εσύ με ένα κακό που έπαθες από Αυτόν, δειλιάζεις (και τρέμεις);
[...]
Ευσεβίου Αλεξανδρείας, Είπε ο διάβολος προς τον 'Αδη... κι αυτός τού απάντησε... (μτφρ. Γ. Μαυρομάτης, έκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 2009, σσ. 11-13).
-----
Εντός της αγγύλης δική μου υπόμνηση, εντός παρενθέσεων παραθέματα από δεύτερη και τρίτη παραλλαγή του σωζόμενου λόγου, κατά την διάκριση του μεταφραστού. Ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου