θέρος κι έρως

εκεί όπου ήταν κάποτε το στόμα της
αμίλητο φύτρωσε ένα δέντρο
σκεπάζοντας με τα κλωνάρια του το σώμα *

[...]

Η Αμοργός
η μυστηριώδης
η ερυθρά,
του Γκάτσου
του Βερν
του Μπουλγκάκωφ
-πώς λάμπουν μυστικά
στους χάρτες
της τέχνης
του έρωτα

[...]

Σάρα Θηλυκού, Ο κόσμος σε τρεις πράξεις (αυτοέκδοση, Αθήνα 2017, σ. 14).

*

Εσύ κι εγώ

Σε ένα τριώροφο σύμπαν κατοικούμε στο ισόγειο παρόν. Ένας άστεγος ασυνείδητος θα μπορούσε να καταφύγει στο υπόγειο παρελθόν αρκεί να μην τον καταλάβαινε η ιδιοκτήτρια συνείδηση. Θα τού δίναμε φώς και νερό. Θα φύλαγε την ψυχή μας. Στην ταράτσα του μέλλοντος νοσταλγοί ατενίζουμε τα αστέρια. Τί είναι δυό άνθρωποι καταδικασμένοι να κοιτούν τα αστέρια καθώς αιωρούνται πάνω από αυτή την πόλη την γεμάτη τρόμο και κρυφή ευτυχία; Με τα φτερά του έρωτα βαριά στους ώμους και τα πόδια μας στη γή. Βαθιά, πολύ βαθιά μέσα στο χώμα.

*

Ψυχή και σώμα

Από το βάθρο του ώμου σου
τον κόσμο κατοπτεύω
προσεκτικά γλιστρώ
στην επικίνδυνη κατωφέρεια του μπράτσου
πριν να χαθώ στου στέρνου τη χλωρίδα
διασχίζοντας την αχανή στέπα της πλάτης
τους λόφους των γλουτών σου συναντώ
στα μονοπάτια των μηρών σου συνεχίζοντας
σκοντάφτω στις λακκούβες των γονάτων
και όσο τα χέρια μου ασχολούνται με το σώμα
από το βάθρο του ώμου σου
το στόμα μου σκοπεύει το αυτί
αυτό το θαυμαστό σου όργανο
παρακαλώντας το να μεταφέρει
τα λόγια της αγάπης μου
ίσια στην ψυχή

Σάρα Θηλυκού, Το όνομά τους (αυτοέκδοση, Αθήνα 2019, σσ. 41, 45). - Το motto εκ της ιδίας, Η Αντιγόνη στην Αϊτή (έκδ. Νίκας, Αθήνα 2021, σ. 35, μιλάει ο Χορός).