χειρονομίες ναυαγών

Σταυρός
το σχήμα σου
αναστημένος.*

Μυροφόρου μονόλογος

Εσύ ανέστησες τον αδελφό μου
και θά 'μενες ο ίδιος πεθαμένος;
Δεν πά' να λέει η Μάρθα ό,τι θέλει,
αρκεί που να σε προσκυνώ αιωνίως.
Τα μύρα είναι για τους πεθαμένους.
Για σένα, όμως, Ζωντανή μου Αγάπη,
τα καθαρά δάκρυα της χαράς μου.
Να ζώ στα πόδια σου να τα μυρώνω.
Έλα η πανταχού παρούσα Αγάπη.
Φτάνει ν' αγγίξω τις πληγές σου
ώστε να γιάνουν κι οι δικές μου
απ' τα καρφιά των σταυρωτών σου.
Πού είσαι το Φώς των οφθαλμών μου;
Μην αργείς άλλο, Φίλε μου Αναστημένε!

5.5.2020

*

Παζάρι

Παζάρι η ζωή
και ξεπουλάμε καθ' εκάστην
αυτό που καταλήξαμε να γίνουμε·
εράσμιες μορφές του νού μας.
Κι όταν καμιά φορά συμβεί να ξεπροβάλει
κάποια αλήθεια
παίρνει κι αυτή στα γρήγορα τη θέση της στον πάγκο
συχνά με τη μορφή
στίχων που ξεπουλιούνται.

7.8.2015

*

Βρέχει συλλαβές

Ο αέρας
το φώς
το νερό.
Η θάλασσα
η γή
η βροχή.
Η αγαπημένη
ο ουρανός
η σιωπή
κι ο Θεός μου.

8.3.2014

π.Γεώργιος Λέκκας, Προσεχώς αναγέννηση. Ποιήματα 2011-2020 (έκδ. Το Κοινόν των Ωραίων Τεχνών, Αθήνα 2021, σσ. 67, 18, 17). Συλλογή που άγεται από την πλαγιοπρομετωπίδα: «Κι αν όλη μας η ζωή δεν είναι παρά -λιγότερο ή περισσότερο αποτελεσματικές- χειρονομίες ναυαγών προς το καράβι που πλέει πάντα στ' ανοιχτά φωταγωγημένο;». (ό.π,. σ. 8).

-----
* Στο motto όμως στιχάκι μόνο του από τις «Μνήμες», π. Γενναδίου Δεμερτζή, Μήνες και μνήμες (έκδ. Αρμός, Αθήνα 2020, σ. 48).