εκ της ταπεινώσεως τον φωτισμόν...

και ψηλάθε ξαγναντεύαν γυπαϊτοί·
και ταράχτη ένας μαΐστρος και μουρμούρισε
προς τα βούρλα, προς τους βάτους,
κι αποκάτου απ' τις σταχτιές τις αψηφιές
παραμόνευαν οι οχιές,
και στον ήλιο αναγαλλιάζοντας
ακαμάτρα η σαύρα σείστηκε
κ' έκραξε κι αυτή· «Για δες!» *

Εκ νεότητος σαυτόν πάσης υλικής προσπαθείας εκκαθάρας,
Βησσαρίων μακάριε,
των αρετών έπλεξας την όντως χρυσήν σειράν,
και παρά τοις πολλοίς άπλοκον.
Αποταγήν γαρ πρώτον των πάντων ποιησάμενος,
εκ ταύτης υποταγήν τελείαν επλούτησας·
εκ της υποταγής την πραότητα·
εκ της πραότητος την ταπείνωσιν·
εκ της ταπεινώσεως τον φωτισμόν·

εκ του φωτισμού την διάκρισιν·
εκ της διακρίσεως την διόρασιν·
εκ της διοράσεως την προόρασιν,
και την τελείαν αγάπην προς τον Θεόν και τον έγγιστα·
δι' ών έσοπτρον ακηλίδωτον εγένου της θείας χάριτος…

Δοξαστικό σε ήχον δ΄ των στιχηρών προσόμοιων εις το Κύριε εκέκραξα του Μικρού εσπερινού της ιε’ Σεπτεμβρίου, εκάστου ενιαυτού, ότε μνήμην ποιούμεθα αγίου Βησσαρίωνος Λαρίσσης κτίτορος της μονής Δουσίκου παρά την Πύλη και την Πόρτα Παναγιά Τρικάλων.-

*

Εις το όρος ανήλθες το νοητόν, και τον γνόφον υπέδυς τον μυστικόν,
τα βάθη του Πνεύματος εμυήθης θεόσοφε,
μυστικώς εκτυπώσας Τριάδος την ένωσιν,
εν πλαξί σής καρδίας, δακτύλω Θεότητος.
Όθεν Βησσαρίων,
Λαρισσαίων εδείχθης φωστήρ τηλαυγέστατος,
και διδάσκαλος άριστος.
Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ,
των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι,
τοις εορτάζουσι πόθω την σεβάσμιον μνήμην σου.

Κάθισμα σε ήχο πλ. δ΄ μετά την β΄ στιχολογίαν του Όρθρου της ίδιας εορτής.-

-----
* Το motto εκ του Κωστή Παλαμά, Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου. Απόσπασμα από τον Λόγο ια΄. Το τραγούδι του αδάκρυτου (έκδ. Το Βήμα, Αθήνα 2014, σ. 175).