Υπάρχουν νύξεις στις πινακίδες ότι το ανάκτορο ίσως να μίσθωνε ανεξάρτητους κατά τα άλλα εργάτες και τούς πλήρωνε βάσει συμβολαίου για τις υπηρεσίες τους. Συχνότερα, πάντως, εκείνοι που εργάζονταν για το ανάκτορο ήσαν πλήρως ή μερικώς εξαρτημένοι από αυτό. Το ανάκτορο συγκέντρωνε ακατέργαστα υλικά και τα διένειμε στους τεχνίτες και εν καιρώ κατέγραφε την παραλαβή του έτοιμου προϊόντος. Ανάλογη είναι και η περίπτωση με τους χαλκουργούς της Πύλου.
Οι κυβερνήτες του ανακτόρου καταγίνονταν επίσης πολύ με την παραγωγή υφασμάτων, ειδικώς λινών αλλά και μάλλινων. Μία σειρά πινακίδων αναφέρει το σύνολο του λιναριού που τα διάφορα μέρη ήταν απαραίτητο να συνεισφέρουν στο κέντρο. Άλλη καταγράφει τις ομάδες γυναικών που έγνεθαν, ύφαιναν και διακοσμούσαν λινά (και πιθανώς και μάλλινα) ενδύματα, μαζί με άλλους οικιακούς υπηρέτες, όπως αλεστές σιτηρών και βοηθούς λουτρού.
Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες ήσαν συγκεντρωμένες στην ίδια την Πύλο, όπου υπήρχαν εικοσιοχτώ ομάδες εργασίας που συναριθμούσαν ένα παραδεδομένο σύνολο 337 γυναικών, άλλες, όμως, ήσαν εγκατεστημένες αλλού: επτά ομάδες (120 γυναίκες) στην Εντεύθεν Επαρχία και δεκατέσσερις ομάδες (142 γυναίκες) στην Εκείθεν Επαρχία. Ένας διαφορετικός γραφέας κρατούσε αρχείο των εργαζομένων σε κάθε περιοχή. Στις πινακίδες σημειωνόταν όχι μόνο ο αριθμός των εργατών αλλά και πόσα παιδιά είχαν μαζί τους.
Ένας ακόμη γραφέας κατέγραφε τις καθορισμένες μερίδες σύκων και σιτηρών για τους εργάτες της Εντεύθεν επαρχίας, ανάλογοι λογαριασμοί, όμως, δεν διατηρήθηκαν για τις ομάδες της Εκείθεν Επαρχίας.
Οδηγός στο Ανάκτορο του Νέστορα. Μυκηναϊκές θέσεις στην περιοχή του και το Μουσείο της Χώρας (μτφρ. Χατζηφώτη Λ., έκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 2007, σσ. 61-62). -Μια καταφανώς απρόσεκτη έκδοση τόσο στην αδόκιμη εν πολλοίς τυπωμένη μετάφραση όσο και στην πληθώρα τυπογραφικών αβλεψιών, αλλά και στο δέσιμο. Τί κρίμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου