ένας ωραίος μεγάλος ύπνος

ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ

Κάτω απ' το σπίτι μου περνάει ο θάνατος
συναχωμένος. Μ' ένα μελιτζανί
κασκόλ και μια παλιά ομπρέλα.
Συλλαβίζει λέξεις ακατάληπτες:
«Τίποτε δεν χάνεται». «Το τέλος δεν έχει τέλος».«Έν το παν».
Κι ακόμη:«Πότε θα σταματήσει αυτή η καταραμένη βροχή;».

*

CADENZA

Άκουσα δύο γέρους να λένε:
«Αυτός ο κόσμος γρήγορα θα τελειώσει».

Αυτός ο κόσμος δεν θα τελειώσει.
Στο τέλος, το τέλος θα ενδώσει.

Το μήλο θα ζήσει και πέρα απ' την πτώση
χωρίς να σαπίσει.

Το φίδι θ' αφήσει το δέντρο. Το δέντρο
βαθιά θα φουντώσει.

Στο στήθος σε σάβανο γκρίζο
ο χρόνος θα λιώσει.

*

ΜΕΛΕΤΗ ΘΑΝΑΤΟΥ ΙΙ

Ο θάνατος είναι δυνατότερος απ’ όλες τις κυβερνήσεις. Γιατί οι κυβερνήσεις είναι άνθρωποι κι οι άνθρωποι πεθαίνουν. Και τότε ο θάνατος σκάει στα γέλια. Σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι.

Ο θάνατος είναι δυνατότερος απ΄ όλους τους ψηλομύτηδες. Έτσι ο θάνατος ψαλλιδίζει τη μύτη των φαντασμένων. Ρίχνει τα ζάρια κι αποφαίνεται: Βάψ' τα μαύρα.

Ο θάνατος στέλνει ένα τηλεγράφημα κάθε μέρα. Όταν σε θελήσω θα περάσω από το σπίτι. Κι έπειτα νά τος μ’ ένα πελώριο αντικλείδι ανοίγει την πόρτα και λέει: Λοιπόν πηγαίνουμε.

Ο θάνατος είναι μια γριά παραμάνα με βαθιά χέρια. Δεν θα πονέσεις καθόλου μωρό μου, ήρθε η ώρα σου. Αυτό που χρειάζεσαι είναι ένας ωραίος μεγάλος ύπνος. Υπάρχει από τον ύπνο τίποτε καλύτερο;

Carl Sandburg

Νάσος Βαγενἀς, Η πτώση του ιπταμένου (έκδ. Στιγμή, Αθήνα 1989, σσ. 15, 23, 24).