Ο Λόγος, ταξίδι της ύλης ανάμεσα στο εντός μας γίγνεσθαι και στο γίγνεσθαι εκτός μας – νόστος ή αναζήτηση του 'Αλλου από το Εγώ μας, μπορεί να υπερβεί την τραγικότητά του, την οργανική απόσταση ανάμεσα στη δυνατότητα της όλης Πράξης και στον εαυτό του, μόνο ως Λόγος ερωτικός – μόνο ως Λόγος που συγκροτείται από τις διαδικασίες του νού όσο και από τις αισθήσεις, Λόγος που φορτωμένος έτσι το σώμα μας δε διαχωρίζει την ποίηση από τη νόηση, την επιστημονική διατύπωση από την αισθητική διατύπωση.Ο Λόγος μπορεί να υπερβεί την τραγικότητά του, μόνο αν βοηθηθεί σε κάθε στιγμή από αυτό το ταξίδι από τη διαρκή παρουσία της σαρκός –από την παρουσία του σώματός μας ως νεύσης προς το σώμα του κόσμου– μόνο αν λειτουργεί «ως προς τον εαυτό του» αλλά και «ως προς τον 'Αλλο». Μόνο αν λειτουργεί ως διαδικασία του Προσώπου, επικαθοριζόμενη από μια ερωτική αίσθηση της ζωής.
Ο ερωτικός αυτός Λόγος είναι έτσι η οδός που οδηγεί στο καθημερινό πανηγύρι των συμπαντικών πραγμάτων: εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν –και συμβαίνουν μέσα από την παράδοση του Εγώ στον 'Αλλο– εκεί όπου «η αγάπη κόβει τον καιρό στα δύο», τον ανατρέπει μέσα από τον 'Ερωτα του 'Αλλου, εκεί όπου ο 'Αλλος ζυμώνεται μες στην καθημερινή μας σάρκα και γίνεται κρασί που ο άνθρωπος καλείται να γευτεί ανατρέποντας τις δυσπλασίες της ιστορίας...
(Κωστής Μοσκώφ, Η πράξη και η σιωπή, έκδ. Καστανιώτης 1983, σσ. 43-4)
Το τρίτον (και τελευταίο εδώ) του Κωστή. Και δημιουργεί πονοκέφαλο. Χαίρομαι που αυτά τα τρία ποστάκια, ουσιαστικά, μένουν ασχολίαστα. Αναδύονται, άλλωστε, μέσα από την σιωπή (και του διαδικτύου - τούτο κι αν συνηγορεί επ' αυτής). Εγγίζουν περισσότερο στην σιωπή. Η οποία, τελικά, είναι η γλώσσα του μέλλοντος. Βασιλεύουσα στις αισθήσεις... ενός λόγου που ούτε λέγει, ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει...
(Μα καλά, εγώ δεν είχα γύρω εδώ έναν πολλά, μα πολλά αγαπημένον;)
11 σχόλια:
Ο Λόγος είναι η κατάρα των αισθήσεων...
http://justthereturn.blogspot.com/
Ασχολίαστο δε σημαίνει κι αδιάβαστο. ;)
Ναι, ναι, ασχολίαστο δε σημαίνει αδιάβαστο. Είμαστε εδώ οι αναγνώστες :)
Ο Μοσκώφ με συγκινούσε από παλιά. Ωραία που τον θυμήθηκες.
Η πρώτη παράγραφος είναι ακριβέστατη. Στο δια ταύτα οι απαντήσεις διίστανται.
ναι, όχι, Δ.Γ./Δ.Α.
Αρε τραγε Μαρεσει που δεν επιθιμουσες σχολια εδω. Με το δικο μου εξι εγιναν.
Στο διαταυτα Δ.Γ./Δ.Α.
10.
"Άλλος
Έρως και Χάρος πάντοτε
δουλεύουν εδώ κάτου,
ώσπου ο Καιρός ο γέροντας
να χάσει τα φτερά του.
Άλλος
Φριχτή 'ναι η ώρα που άνθρωπος
βαριά ψυχομαχά."
Λόγος Διον. Σολωμού, Εις μοναχήν (κυρά Άννα Μαρία Αναστασία Γουράτο Γεωργομίλα) όταν ισχυρός "ο Έρως του Άλλου", την οδήγησε να φορεθεί σχήμα αγγελικό, στο μοναστήρι "των Αγίων Θεοδώρου και Γεωργίου εις Κέρκυρα
την 18 Απριλίου 1829".
Με αφορμή τά όσα έγραψε η Κατερίνα.
Ο Σολωμός υπέγραφε πολλές φορές φορές, άν και δεν ήταν, ώς:
Διονύσιος Ιερομόναχος.
Είμαι πολύ κουρασμένος, και δεν διαβάζω καθόλου blog,όπως επίσης δεν ασχολούμαι καθόλου με το δικό μου.
Όμως τι να σχολιάσω απο τον Μοσκώφ, αυτό τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο. Τι να προσθέσω στην βασανιστικά αγαπητική του εξομολόγηση.
Πρέπει επιτέλους να βρούμε το κουράγιο να λέμε τα πράγματα με τ' ονομά τους. Άλλους τα πάθη -άν μπορώ να τα πώ έτσι- τους κάνουνε γλυκείς και γενναίους(Μοσκώφ), και άλλους τους κάνουνε θρασείς και φοβισμένους(βάλε όποιον θέλεις,υπάρχουμε πολλοί).
Εστιν άνθρωπος δοκών σιωπάν, και η καρδία αυτού κατακρίνει άλλους.ο τοιούτος πάντοτε λαλεί. Και έστιν άλλος, απο πρωί έως εσπέρας λαλών, και σιωπή κρατεί.
Telika eseies brethikate de vrethikate Tha to matho ego
Παρακάμπτω τους πάντες και τα πάντα (και συμπαθάτε με) κι εν σιγή αποφαίνομαι:
είστε... δικαιος.
Κρυφέ μου φίλε!
(Δόξα τω Θεώ, μάς έχετε αφήσει τόσο υλικό για μελέτη, ήδη από του φεβρουαρίου... Δικαιούστε την ειρήνη τούτων των ημερών.
Τόση φλυαρία ένα γύρω!
Ακριβέ κύριε... Sκοντάφτω σε κείνων των δυό αγίων την συνύπαρξη... (την σημειώνει η Κατερίνα Διονύσιον ενθυμουμένη και την ευχαριστώ πολύ). Τα υπόλοιπα τα είπε -πριν συχωρεθεί- ο Κ.Μοσκώφ στις καρδίες όσων συγκίνησε σε συνεύρεση στον μεγάλο ποταμό, αυτόν τον ωκεανό της χάριτος...).
Σσσσουτ. _______.
Δημοσίευση σχολίου