Καταπληκτική η παράσταση της λυγερόκορμης Ρηνιώς, ως Φεύγουσα Κόρη, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Πάνω σε νανουρίσματα, μοιρολόγια και παραμύθια σε μιάν εξαίσια ηπειρώτικη διάλεκτο, τη συνοδεία κλαρίνου - εκειδά, αποδίδεται απνευστί το «Μιά ψυχή» του Μεγαλέξανδρου της νεωτέρας παράδοσης. Αλλά, τί να σού λέω... μουσική; έκφραση; χρώμα;
Ξεκόλλα, λοιπόν, από το πληκτρολόγιο και μες στο Μάη (είναι Μάης κι η άνοιξη ακόμα εδώ) πετάξου (Κυριακή – Δευτέρα – Τρίτη) ως το ΦiΞ. Μη το χάσεις. Θα την ερωτευθείς την αγγελική Ρηνιώ [Κυριαζή], κρίνο και χαρά στα μάτια και τ' αυτιά σου. Κι έκανε να ακουστεί το χι και το φι της ψυχής που φεύγει!
Συγχαρητήρια στην εποπτεύουσα μουσικό Μίρκα Γεμεντζάκη. Αριστεύουν.
3 σχόλια:
όμορφο θέμα!
Θεσπέσιο blog!
Χρώμα παντού...
καλησπέρα!
Το λοιπόν, καλησπέρα!
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
'Εγραψα tutjt για να μπώ και να σχολιάσω, σήμερα Σάββατο 5 Μαΐου 2007. Δεν ξέρω τί σημαίνει, μόν' βρήκα αυτό εδωνά για την Ρηνιώ και το φχαριστήθηκα.
Δημοσίευση σχολίου