απ' αφορμή τις πρόσφατες απολύσεις στην ΕΡΤ!
Διαβάζω από την επιστολή της ερευνήτριας κυρίας Μαριάννας Κορομηλά:
Έτσι όπως μεθόδευσαν την απόλυση, δεν μου έδωσαν κάν την ευκαιρία να αποχαιρετήσω τους φίλους ακροατές (με ορισμένους έχουμε διανύσει τριάντα τόσα χρόνια ραδιοφωνικής πορείας, που μεταφράζεται σε περισσότερες από 2.000 εκπομπές). Αυτό με στενοχωρεί βαθύτατα.
Δεν αντέχω στην ιδέα ότι μπορεί να σκέφτονται πως τους εγκατέλειψα απροειδοποίητα για να πάω διακοπές ή για να βρω καλύτερα πληρωμένη δουλειά, χωρίς να τους χαιρετήσω και να τους ευχαριστήσω για όλα αυτά τα χρόνια που μοιράστηκα μαζί τους.
[...]
Κοντολογίς, η ώρα της αιφνιδιαστικής απόλυσης μου διά εξευτελισμού είχε φτάσει. Στις 27 Ιουνίου μου τηλεφώνησε μία υπάλληλος από το γραφείο της κ. Μαργαρίτας Μυτιληναίου για να μου πει ότι η σύμβαση μου έληγε σε τρεις ημέρες και ότι δεν μπορούν να την ανανεώσουν.
Ανάμεσα στα άλλα που ψέλλιζε το ταλαίπωρο κορίτσι, είπε και το αμίμητο "να της τηλεφωνήσω γύρω στις 20 Σεπτεμβρίου, για να δουν αν μπορούν να μου κάνουν σύμβαση για τον Οκτώβριο" (αυτό θα πει έγκαιρος προγραμματισμός).
Σχόλιο:
Μένω άναυδος στο άκουσμα αυτής της είδησης. Το να απολύσεις έναν περισσευάμενο άντε πες ότι το καταλαβαίνω. Πές, λέω, πως το καταλαβαίνω. Το να απολύεις μιάν ερευνήτρια του βεληνεκούς της Μαριάννας Κορομηλά, είναι πράξη που δεν μπορώ να την δικαιολογήσω ή να την ερμηνεύσω. Πράξη που δεν συγκρίνεται ούτε κάν με την ομόλογη π.χ. απόλυση, τα προηγούμενα χρόνια, της παρουσιάστριας της Eurovision...
Από τα χρόνια τα πολλά της συντροφιάς που βαστάει σε μένα και την οικογένειά μου με τις εκπομπές της την έχουμε ξεχωρίσει στην καρδιά μας ως τον δικό μας άνθρωπο που μας ταξιδεύει εκεί που δεν μπορούμε εμείς να ταξιδεύσουμε. Πρόκειται για ερευνήτρια μοναδική στο είδος της, με περισσά χαρίσματα στην ραδιοφωνική της εκπομπή. Γυναίκα αναντικατάστατη.
Όχι, πείτε μου, εσείς εκεί στην ΕΡΑ: ποιάν θα βάλετε τώρα να παρουσιάζει τέτοιους θησαυρούς;
Δεν την πρωτακούσαμε πέρυσι. Αλλά πριν από 31 ολόκληρα ΧΡΟΝΙΑ. Και είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ.
Λυπούμαι γιαυτούς που πρόκριναν την απομάκρυνσή της.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ. ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΕΙΩΜΟ.
Για την αρχόντισσα αυτήν της ερεύνης γράφω κι εδωδά, αλλά κι εδώ (χαμηλά).
__________
* σύνθημα στους τοίχους της Αθήνας, Αριστοτέλους και Κορδιγκτώνος γωνία.
Θα χαρώ να δώ το σύνθημα αυτό, που έδωσα τίτλο στο αποψινό μου ποστάκι, να πολλαπλασιάζεται στο monitor της μπλογκοσφαιράς, ως ελάχιστη αντίδραση στα τελευταία γεγονότα στην ΕΡΤ.
Στρατηγέ, τους προβολείς στήσε! Άπλετο φώς στη ράμπα να πέφτει... (παραφράζοντας τον Μαγιακόβσκη).
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ: kukuzelis κι ο Νίκος Δήμου σχολιάζει την είδηση la carabella Δύων Ανατέλλων - Κύπρος
Η παρούσα είδηση (κι απογοήτευση μαζί) αναδημοσιεύεται από πολλούς bloggers και μη:
Και:
Και μετά το πρώτο ξέσπασμα:
Η δημοσιογραφική έρευνα δίνει σ' αυτό το σημείο κάποια επιπλέον στοιχεία:
Ετοιμάζουμε κι εμείς δεύτερο ποστ για την Μαριάννα.
[Διαβάζουμε όλα τα links, ήτοι τις πρασινισμένες λεξούλες! Πάνω τους κάνουμε ΚΛΙΚ!]
24 σχόλια:
είπαμε... σεμνά και ταπεινά ... είπαμε... μη... είπαμε... μη... είπαμε... τέλος σήματος... είπαμε... λόγια του αέρα... που να ξέρουν δαύτοι από αυτά... είπαμε... fuck... είπαμε... στοπ... βάλε το 2ο, κι άσε με λεύθερο... εδώ ο λέυθερος σταθμός του βρυώνη κι εγώ μιλώ για ρομαντισμό, η πραγματικότητά όμως με γειώνει... fuck... fuck... fαck... φακ... χανω σημά... φακ... φκ... φ... .. . ............
Ναι! Σε πιάνει ένα είδος ναυτίας. Και δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις.
Σάς ευχαριστώ, φίλοι, για την συμπαράσταση. Πολύβιε, Κουκουζέλη...
Να δώ πώς θα ξεπεράσω το σοκ τού να μήν ακούσω την φωνή της Μαριάννας το Σάββατο το πρωΐ.
"Λίγοι καλοί κι αυτοί μοιραίοι παραιτημένοι κατά βάθος
ω με πόση ένταση και πάθος γίνονται πρώτοι οι τελευταίοι."
Αυτο μου ηρθε πρωτο στο μυαλο.
Ευχαριστώ σε, archive. Σε ευχαριστώ πολύ και για το δίστιχο.
Αντιγράφω από την συνέντευξη της Μαρ. Κορομηλά στο 15ο τεύχος του LiF0, (17 Μαρτίου 2006):
Ερωτ. Ποιό είναι το πιο σημαντικό ταξίδι που έχετε κάνει μέχρι σήμερα, εκείνο που άλλαξε το βλέμμα σας;
Στη Συρία τη δεκαετία του '70. Εκεί άρχισα να αντιλαμβάνομαι τον οικουμενισμό και την απήχηση του Ελληνισμού. Θυμάμαι τους ντόπιους, βλέπανε μπροστά τους μια Ελληνίδα χωρίς να ξέρουν πού βρίσκεται η Ελλάδα. Τότε διαπίστωσα ότι άλλο ήμουν εγώ για τον εαυτό μου και άλλο γι' αυτούς. Προσπάθησα λοιπόν να καταλάβω τι είμαι εγώ γι' αυτούς. Με χαιρετούσαν σαν να είμαι αντιπρόσωπος του Παλαιολόγου, ένας άνθρωπος από το παρελθόν, από την μεγάλη εποχή της συνύπαρξης και του πολιτισμού, ένα αξιοσέβαστο άτομο. Στην προσπάθειά μου να ανακαλύψω τι είναι αυτό που βλέπουν, βγήκα από τα όρια του κράτους Ελλάδα και είδα τον Ελληνισμό στην έκτασή του.
Μαριάννα Κορομηλά
την ένωσα κι εγώ τη φωνούλα μου. μερικά πράματα είναι τόσο αχαρακτήριστα ρε γμτ
Δεν ήξερα τί να πω. Οπότε έγραψα αυτό.
Σάς ευχαριστώ και τούς δύο.
Αντιγράφω και πάλι από την συνέντευξη της Μαρ. Κορομηλά στο 15ο τεύχος του LiF0, (17 Μαρτίου 2006), όπου σχολιάζει την μαρτιάτικη επικαιρότητα [την συνέντευξη πήρε ο Γιώργος Καρουζάκης]:
Ερωτ. Πώς αυτός ο ανεκτικός και οικουμενικός 'Ελληνας έχει συρρικνωθεί σε αυτό τον φοβισμένο και συχνά ξενόφοβο άνθρωπο;
Εγώ σάς είπα. Είμαι Αρβανίτισσα της Αθήνας. Οι πρόγονοί μου θα ήρθαν το 1400 ή το 1500 σε μία από τις καθόδους των Αλβανών. Τώρα ζήσαμε την πρόσφατη κάθοδο, αυτό γινότανε όμως από το 1100 και το 1200 για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Οι δικοί μου έμειναν στην Αθήνα, άλλοι πήγανε στα Λιόσια, στον 'Αγιο Μερκούριο, στα Σπάτα, στη Μαλακάσα. Μέχρι πριν από 10 χρόνια υπήρχανε γιαγιάδες στο Μενίδι που μιλούσανε μόνο αρβανίτικα. Στην ελληνική επανάσταση πάνω από το 70% των αγωνιστών ήταν Αρβανίτες. Τολμάνε, λοιπόν, σε όλα αυτά τα χωριά στην Πελοπόννησο, στο χωριό Λάλα ας πούμε, να απαγορεύουν στους Αλβανούς να σηκώσουν τη σημαία; Φαντάσου να λένε το χωριό σου Λάλα, αρβανιτιά μαύρη δηλαδή, τιμή μας και καμάρι μας αλλά αρβανιτιά, και να μην επιτρέπουν σ' ένα παιδάκι που ήρθε από την Αλβανία πριν από δέκα χρόνια να σηκώσει τη σημαία. Μα γιατί χρυσέ μου; Εσένα ήρθε ο παππούς σου πριν από διακόσια χρόνια. Στο Λάλα ξέρουμε, μάλιστα, και πότε ήρθανε. 'Ηρθαν το 1770 και σφάξανε και όλους τους Χριστιανούς. 'Ε, γιά στάσου! Τί είσαι εσύ; Ο απόγονος του Περικλή;
Ερωτ. Η Ορθοδοξία, επίσης, είναι άλλη μία φορτισμένη έννοια που γεννά παρανοήσεις.
Συμφωνώ μ' αυτό που λέει ο Πακιστανός ιστορικός και κοινωνιολόγος που ζεί στην Αγγλία, Ταρίκ Αλί. Είναι μουσουλμάνος μη μουσουλμάνος. Εμείς είμαστε όλοι πιστοί και μη πιστοί, Ορθόδοξοι. Η χούντα με την "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" μάς απομάκρυνε από τη συνεκτική ουσία, τα έθιμα και τις συνήθειες που συνδέονται με το θρησκευτικό βίωμα στην καλύτερη μορφή του. Είναι αυτό που λέει ο Μάνος Χατζιδάκης: "το αεγάκι" με το γο αντί για ρο "του Επιταφίου". Αυτό το "αεράκι του Επιταφίου", ο καθένας όπως το καταλαβαίνει, είναι ίσως που λείπει σε κάποιον όταν βρίσκεται στην Αυστραλία. Μπορεί να είσαι στο Βερολίνο, σούπερ κύριος, βουλευτής, αλλά το "αεράκι του Επιταφίου" σε χαϊδεύει. Η παγκοσμιοποίηση αυτό το "αεράκι του Επιταφίου" δεν θα το πειράξει, η Χούντα όμως το πείραξε.
Ερωτ. Αναφέρεστε στη θρησκεία, απογυμνωμένη από την εξουσιαστική της διάσταση.
Ναι. Σε μια προσέγγιση βιωματική που μυρίζει βιολέτα. Αυτό το ανοιξιάτικο αεράκι που μυρίζεις ακόμα και σήμερα στη σιχαμένη Αθήνα.
Ερωτ. Η δική σας οδυσσειακή περιπλάνηση πώς ξεκίνησε;
Συνδέεται μ' ένα βίωμα, με αυτό που λέει ο Σεφέρης "τ' αγάλματα με κυνηγούν". Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε κυνηγούν, είτε το ξέρεις είτε όχι. Ο μεγάλος μύθος της Ελλάδας, του ελληνικού πολιτισμού είναι ο Ομηρικός μύθος. Τέρμα.
Μαριάννα Κορομηλά, ιστορικός
Ευχαριστώ πολύ για τη μνημόνευση. Αυτή η απόλυση μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο σαν κατάφωρη αδικία και ηλιθιότητα ή όπως λένε και οι Φιλανδοί idiotit, πάλι προσπαθώ με κόπο να συγκρατηθώ και να μη θυμηθώ τα ελληνικά μου.
Το ότι τόσοι Έλληνες ζούνε στο εξωτερικό πραγματικά μεγαλουργώντας δεν θα έπρεπε να είναι καμάρι αλλά πίκρα, γιατί αυτές οι μετριότητες και τα μικροπολιτικά τους πάθη τους διώξανε. Προς θεού δεν συμπεριλαμβάνω τον εαυτό μου, εγώ είμαι απλά παρατηρητής εξ επαγγέλματος! Το χειρότερο, τα παιδιά μας προτιμάμε να μαθαίνουν την Ελλάδα που εμείς αγαπάμε και οχι την Ελλάδα έτσι όπως την καταντάνε.
Αυτό που συνέβη με τη κυρία Κορομηλά είναι ντροπή.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Ο δρόμος αυτός είχε χαραχθεί πριν χρόνια, όταν της μετατόπισαν την εκπομπή στη πολύ πρωινή ζώνη.
Η αντίδρασή της ήταν άμεση, όπως και πολλών ακροατών της.
ΕΤΣΙ ΣΤΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΑΣ ΚΟΠΗΚΕ Η ΣΥΝΔΕΣΗ. ΣΤΟΠ.
ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΒΑΙΝΕΙ Η ΕΡΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ. ΣΤΟΠ.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΔΙΧΩΣ... ΣΤΟΠ.
Ovi, δεν κάνει τίποτα. Τί είναι αυτά που λές. Συμμετέχεις από την άλλη άκρη του κόσμου (Φινλανδία) γράφοντας για την Μαριάννα και θα σε αφήναμε απ' έξω; Εγώ σε ευχαριστώ.
Eirineta, τί έγινε, σάς νεκρανάστησε ο αγώνας μας για την Μαριάννα; Χαίρομαι! Χαίρομαι για την συμμετοχή σας. (Μά τα λέγαμε μείς οι δυό και πέρσυ τέτοιον καιρό που πρωτανοίξαμε το blog, για το στρίμωγμα που της έκαναν νωρίτερα με το πρωϊνό πρόγραμμα, έτσι δεν είναι;)
'Οσο μάς παίρνει συνεχίζουμε με αποσπάσματα από την συνέντευξη της Μαρ. Κορομηλά στο 15ο τεύχος του LiF0, (17 Μαρτίου 2006):
Καθαρίσανε την Αθήνα απ' όλο το βυζαντινό της παρελθόν, εξαφάνισαν 92 βυζαντινές εκκλησίες για να ανοίξουν, υποτίθεται, δρόμους. Εξαφάνισαν από τον Παρθενώνα που βλέπουμε σήμερα ό,τι μνημείο είχε προστεθεί μετά τον 5ο π.Χ. αιώνα. Ποιός είσαι εσύ που θα καθαρίσεις την Ιστορία; Ποιός αποφασίζει ότι θα εξαφανίσουμε τα ρωμαϊκά μνημεία από τον Παρθενώνα, τα φράγκικα και τα οθωνικά; 'Ετσι μάς απομάκρυναν από τη ζωή, την παράδοση και την πραγματικότητα.
Ερωτ. 'Επρεπε να διατηρηθούν στον Παρθενώνα και τα Οθωμανικά μνημεία; Φοβάμαι ότι προκαλείτε το κοινό αίσθημα...
Υπάρχει ένα παραμύθι της Αθήνας, ο μύθος ξέρετε έχει μεγάλη σχέση με την αλήθεια, που λέει το εξής: 'Οταν ο 'Ελγιν πήρε τη μία Καρυάτιδα από το Ερέχθειο και ήταν έτοιμος να πάρει και τις υπόλοιπες για τη συλλογή του, όλη τη νύχτα οι υπόλοιπες Καρυάτιδες έκλαιγαν και σπάραζαν. Οι Τουρκάλες που ζούσαν στην Ακρόπολη έφριξαν ακούγοντας το σπαραγμό των Καρυάτιδων. Τότε, η επίσημη, η πρώτη γυναίκα του Τούρκου διοικητή πήγε και τού είπε ότι δεν πρέπει να φύγουν οι άλλες Καρυάτιδες. 'Ετσι, λένε, ότι απαγόρευσαν στον 'Ελγιν να πάρει και τις υπόλοιπες. Αυτές είναι οι περίφημες Τουρκάλες των Αθηνών, που αγάπησαν την Αθήνα όπως και οι Αθηναίοι.
Ερώτ. Οι 'Ελληνες αναμίχθηκαν με διαφορετικούς λαούς, έμαθαν μέσα στα χρόνια να συνυπάρχουν με τους άλλους...
Ταξίδεψαν επίσης πάρα πολύ. Δεν έκαναν όμως αποικίες, όπως οι 'Αγγλοι στις Ινδίες και οι Πορτογάλοι στην Αφρική, αλλά καινούργιες πατρίδες. Από τα μυκηναϊκά χρόνια ο ελληνικός κόσμος άνοιξε. Ποτέ δεν έζησε αυτή η Ελλάδα χωρίς τις Ελλάδες στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Δεν εννοώ τη διασπορά, αλλά τις ελληνικές εστίες. Ο Πόντος, για παράδειγμα, στη Μαύρη Θάλασσα και η Μικρά Ασία είναι περιοχές στις οποίες εγκαταστάθηκαν οι 'Ελληνες και έζησαν αρκετούς αιώνες. Αυτές είναι εστίες του ελληνικού κόσμου. Είναι η Ελλάδα όχι με την έννοια των γεωγραφικών συνόρων. Δεν υποστηρίζω λέγοντας αυτό ότι έχει συρρικνωθεί ο Ελληνισμός. Μπερδεύουμε συχνά την Ελλάδα κράτος με την Ελλάδα έννοια, με την Ελλάδα τρόπο σκέψης και ζωής.
Τα ταξίδια των Ελλήνων συνδέονταν, κυρίως, με το εμπόριο;
Δεν θα υπήρχε πολιτισμός στην ανθρωπότητα και φυσικά ο ελληνικός πολιτισμός χωρίς το εμπόριο. 'Ολα γίνονται στα πανδοχεία. Εκεί συναντάς τον άλλον, εκεί τού πουλάς αυτό που ο άλλος δεν έχει. Για να τού το πουλήσεις, όμως, πρέπει ν' αρχίσεις να τον γνωρίζεις, να μάθεις να μιλάς τη γλώσσα του.
Ερωτ. Αναφέρεστε στα ταξίδια των Ελλήνων και στο βιβλίο σας, Οι 'Ελληνες στη Μαύρη Θάλασσα.
Στο βιβλίο, ξεκινώ από την εποχή του χαλκού και φτάνω στις αρχές του 20ου αιώνα για να μιλήσω για αυτούς τους 30 με 35 αιώνες περιπλάνησης των Ελλήνων στη Μαύρη Θάλασσα, από την εποχή, δηλαδή, της Αργοναυτικής εκστρατείας. Οι 'Ελληνες ταξίδεψαν στην Κριμαία, στην Ουκρανία, παντού. Φανταστείτε ότι σήμερα υπάρχουν ελληνικές αρχαιότητες από τη Χίο στην Ουκρανία του 700 π.Χ. Πήγαν στην Ουκρανία, τότε, οι Χιώτες. Μπορείτε να το φανταστείτε; Αυτά τα ταξίδια έκαναν το μυαλό του 'Ελληνα να παίρνει στροφές, τον Οδυσσέα πολυμήχανο, τον 'Ελληνα ανεκτικό στον άλλον και οικουμενικό. Αυτή είναι η μεγάλη κληρονομιά του 'Ελληνα: είμαστε οικουμενικοί. Μεγαλώσαμε το μυαλό και την καρδιά μας, κρατήσαμε τα βασικά στοιχεία που συνιστούν τον ελληνικό ιδιωματισμό με σημαντικό του στοιχείο, τα τελευταία 2 χιλιάδες χρόνια, την Ορθοδοξία.
Μαριάννα Κορομηλά, ιστορικός.
Ti egines? ti kopanises pali tragaki???
Σάς ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον που επιδεικνύετε. Ακόμη και σείς αγαπητή μου thalassa.
Η υπόθεση Κορομηλά κάπως τώρα φωτίζεται και από αυτή την είδηση, ενώ παράλληλα τρέχει και αυτή εδώ. Κοίτα να δείς!
Σε κάθε περίπτωση είναι προσβλητικό για όλους μας να τυλιγόμαστε σε "μιά κόλλα χαρτί" (έναν νόμο) και να μήν ξέρουμε πως να γλιτώσουμε από τις "συμφορές" που επιφέρει. Η Μαριάννα Κορομηλά είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, που αν μένει αναξιοποίητο φτωχαίνουμε όλοι μας. Επιθυμούμε το συντομότερο δυνατό την απαγκίστρωσή της από αυτήν την περιπέτεια και την επανάκαμψή της στα ερτζιανά.
Και ακόμη ένα απόσπασμα από την συνέντευξη της Μαρ. Κορομηλά στο 15ο τεύχος του LiF0, (17 Μαρτίου 2006):
Ο Αθηναίος, που ζεί σε αυτή την πόλη, θέλει να ξέρει πώς έζησε ο παππούς και ο προπάππους του. Με ενοχλεί πάρα πολύ σήμερα, όταν βγάζω το σκύλο μου βόλτα, που δεν μπορώ να μπώ στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. 'Ολες οι αρχαιότητες είναι μαντρωμένες. Αναρωτιούνται κάποιοι γιατί τα παιδιά δεν ανεβαίνουν στην Ακρόπολη. Μα η Ακρόπολη είναι για τους τουρίστες... Θα μού άρεσε πάρα πολύ, μια κυρία που μένει στο Κουκάκι να περάσει με το μωρό της από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός για να πάει στο φούρνο στο Παγκράτι και να καθίσει για λίγο σ' ένα κιονόκρανο. Αυτή είναι η ζωή. Ξέρετε οι χιλιάδες τουρίστες που ανεβαίνουν στην Ακρόπολη τί τεράστια καταστροφή προκαλούν στο μνημείο;
Ερωτ. Τί είδους σχέση έχουν τελικά οι 'Ελληνες με τον πολιτισμό και τα μνημεία;
Είναι μια σχέση εκμετάλλευσης, είτε σε ιδεολογικό είτε σε οικονομικό επίπεδο, με τον τουρισμό. Η Ολυμπία είναι καλή, γιατί την πουλάμε στους τουρίστες και επιστρέφουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην κοιτίδα τους. Ποια κοιτίδα τους τώρα, ποιοι Ολυμπιακοί Αγώνες, είναι μιά άλλη κουβέντα...
Ερωτ. ... η οποία μάλλον οδηγεί στον τρόπο που δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος.
Ακριβώς. Η δημιουργία του ελληνικού κράτους, του Οθωνικού βασιλείου δηλαδή, είναι η απαρχή ενός νέου κράτους στην εποχή των εθνών. 'Αρα ενός βαθιά εθνικού κράτους το οποίο χρειάζεται ένα δικό του μύθο. Φτιάχθηκε, λοιπόν, αυτός ο μύθος. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και στην Τουρκία εκατό χρόνια μετά. 'Ο,τι έκανε ο Κεμάλ Ατατούρκ το 1922 και το 1923, όταν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατασκεύασε ένα νέο κράτος και διέρρηξε τη σχέση με το παρελθόν, συνέβη και στην Ελλάδα ενενήντα χρόνια πριν. Ο ίδιος τραγέλαφος, με τρομοκρατικές επεμβάσεις σε βάρος της Ιστορίας, σε βάρος της παράδοσης και της μνήμης, της αλήθειας και της πραγματικότητας.
Ερωτ. Ποιές είναι οι βασικές στρεβλώσεις του ελληνικού μύθου; Η σύνδεση του νεοσύστατου κράτους με τον αρχαίο κόσμο;
Η συνέχεια υπάρχει, αλλά όχι έτσι όπως την κατασκευάσαμε. Η πρώτη, μια από τις πιο σημαντικές στρεβλώσεις, συνδέεται με τη γεωγραφία, την ταύτιση δηλαδή της Ελλάδας με το βασίλειο του 'Οθωνα. Μέχρι σήμερα, η ύλη στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας περιλαμβάνει μόνο το βασίλειο του 'Οθωνα: την αρχαία Αθήνα, την αρχαία Σπάρτη, την αρχαία Θήβα, τους Ολυμπιακούς και τους τέσσερις πανελλήνιους Αγώνες: Δελφοί, Ολυμπία, Νεμέα, 'Ισθμια. Μπήκε η Θεσσαλία για παράδειγμα, στο βασίλειο της Ελλάδας, μπήκε η Κρήτη, μπήκαν τα Επτάνησα, δεν προστέθηκαν, όμως, στα βιβλία της Ιστορίας. Ανοίξτε σήμερα, στον 21ο αιώνα, ένα σχολικό βιβλίο Ιστορίας και θα αντικρίσετε την Ελλάδα του 'Οθωνα. Αυτή είναι η κοιτίδα. 'Ολοι οι άλλοι είναι πτωχοί συγγενείς. Πριν από λίγα χρόνια πρόσθεσαν κι ένα βιβλίο για τη Μακεδονία, που τόσο πολύ τούς καίει, αλλά δεν διαβάζεται ούτε από αυτόν που το έγραψε. Με τον ίδιο τρόπο δημιουργήθηκε τότε και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Δεν υπάρχουν αρχαιότητες στο Μουσείο από τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, τη Θράκη, την Κρήτη και τα Επτάνησα. Υπάρχει μόνο μια συλλογή από την 'Ηπειρο που κάποιος κύριος τη δώρισε τυχαία.
Ερωτ. Και η δεύτερη μεγάλη στρέβλωση κατά τη γνώμη σας;
Το δεύτερο μεγάλο ιδεολόγημα είναι ότι "κλείσανε" την Ελλάδα στον 5ο π.Χ. αιώνα: την μαντρώσανε στο Οθωνικό βασίλειο και στον 5ο π.Χ. αιώνα, στην κατά τη γνώμη τους ακμή.
Και το τελευταίο κομμάτι από την συνέντευξη της Μαρ. Κορομηλά στο 15ο τεύχος του LiF0, (17 Μαρτίου 2006) [Σημειώνω ξανά πως την συνέντευξη έλαβε ο Γιώργος Καρουζάκης ενώ τις φωτογραφίες που την πλαισιώνουν τράβηξε η Τασία Βουτυροπούλου]:
Ερωτ. Αγαπάτε ακόμα τη δουλειά που διαλέξατε...
Πριν από ένα μήνα [δηλ. Φεβ. 2006] συμπλήρωσα σαράντα χρόνια επαγγελματικού βίου. 'Εφυγα από το σπίτι μου 16 ετών. Τώρα όσο πιο πολύ μένεις στο σπίτι τόσο πιο μάγκας είσαι...
Ερωτ. Γιατί φύγατε;
Το όνειρο όλων των παιδιών ήταν να σπουδάσουν, όχι να βρούν επάγγελμα. Σκεφτόμουν να σπουδάσω στη Σορβόννη ή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Τελικά τα κατάφερα κάποια χρόνια μετά. Αφού άνοιξα την πόρτα του σπιτιού το '66 και έφυγα, έπρεπε να βρώ μιά δουλειά για να ζήσω. Πρόλαβα να φύγω από το σπίτι πριν έρθει ο έλεγχος του πρώτου εξαμήνου και πέσει πανωλεθρία. 'Ηθελα να πέσει η πανωλεθρία της φυγής και όχι της βαθμολογίας. 'Ημουν πάρα πολύ κακή μαθήτρια στο σχολείο. Ο κόσμος πιστεύει το αντίθετο, επειδή στη συνέχεια ασχολήθηκα με την Ιστορία. Ρωτώ λοιπόν: Δεν ξέρουμε τι είναι η παιδεία στην Ελλάδα;
Ερωτ. 'Ησασταν απείθαρχη στο σχολείο;
Φριχτά. Το σχολείο που με είχαν στείλει οι γονείς μου ήταν το Κολλέγιο Θηλέων, το αμερικάνικο, το οποίο βρισκόταν τότε στο Ελληνικό, σχεδόν πάνω στην πίστα των αεροπλάνων. Δεν είχαν μυαλό οι άνθρωποι καθόλου. Αναφέρομαι σε αυτήν την, ας την πούμε, αστική τάξη του '50. 'Εστελναν τα κοριτσάκια τους σ' ένα σχολείο που μέσα στις εφτά ώρες που ήμασταν εκεί προσγειώνονταν περίπου 80 αεροπλάνα. Φοβερό παιδαγωγικό σύστημα, κατάλληλο για τα νεύρα και για την υγεία μας. Κάθε μεσημέρι, στο μεγάλο διάλειμμα, έβγαινα από μιά τρύπα του μαντρότοιχου κι έτρωγα ένα μήλο, διάβαζα, κάπνιζα. Με διώξανε κάποια στιγμή, βέβαια, στη Δ' Γυμνασίου.
Ερωτ. 'Οταν φύγατε από το σπίτι πού πήγατε;
'Εκανα ένα γάμο. Μ' ενδιέφερε η Τέχνη και η Ιστορία. 'Αρα, βρήκα έναν καλλιτεχνικό τύπο και παντρεύτηκα. Αμέσως έπρεπε, όμως, να βρώ δουλειά. 'Εκανα αρκετές δουλειές, μιά από τις πιο διασκεδαστικές ήταν στις παραστάσεις του "Holiday on ice" το καλοκαίρι του '66 στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Είχαν φέρει πάγους στο Στάδιο, ήταν μιά γιορτή. Δούλεψα ως διερμηνέας του 'Αγγλου φωτιστή σκηνής. Μιλάμε τώρα για μια Ελλάδα ψωροκώσταινα μ' ένα θαυμάσιο Φεστιβάλ Αθηνών, όμως. Η εφηβεία μου πέρασε με παραστάσεις του Μορίς Μπεζάρ, της Μάρθα Γκράχαμ, του Πάμπλο Καζάλς. Απίθανα πράγματα. Αργότερα, στην εποχή των σπουδών μου στο Παρίσι, δούλευα ως ξεναγός τα καλοκαίρια στην Ελλάδα και στο εστιατόριο του Πύργου του 'Αϊφελ, στο Παρίσι.
Ερωτ. Γιατί, λέτε, ότι ενδιαφερθήκατε για την ιστορία;
Κατάγομαι από μια οικογένεια διανοουμένων. Είμαι η πέμπτη γενιά, ας πούμε, αυτής της σειράς των διανοουμένων. 'Αρα, μεγάλωσα μέσα σε τέτοιου είδους κουβέντες. Ο πατέρας μου, την Κυριακή, δεν πήγαινε να δεί ποδόσφαιρο, αλλά καθόταν στο σπίτι, διάβαζε και πολλές φορές συζητούσαμε ανάλογα θέματα. Η οικογένειά μου είναι Αθηναίοι, Αρβανίτες της Αθήνας. Ο πατέρας μου, μάλιστα, είχε κατέβει το 1964 ως ανεξάρτητος υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές. Μέναμε στο Κολωνάκι και παλαιότερα στο Φάληρο. Δεν ήξερα μόνο την Αθήνα και τις γειτονιές της, αλλά τους μύθους και τα παραμύθια της πόλης. Και όχι αν τον Παρθενώνα τον έφτιαξε ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης. Αυτό ενδιαφέρει μόνο τον κύριο που διαβάζει Ιστορία. Ο Αθηναίος, που ζεί σε αυτή την πόλη, θέλει να ξέρει πώς έζησε ο παππούς και ο προπάππους του...
Μαριάννα Κορομηλά, ιστορικός
Μόλις επέστρεψα από μία δόση ηρεμίας και άνοιξα τον υπολογιστή.
Με μία αλληλουχία επισκέψεων,βρέθηκα εδώ και δεν πιστεύω ακόμα στα μάτια μου. Τόσο πια κυριαρχούν απόλυτα οι ανερμάτιστοι; Είναι δυνατόν;Είναι.
Έστω και μη "επίκαιρο" (αν και η αθλιότητα στον τόπο μας πάντα επίκαιρη είναι...) θα το κάνω απόψε "θέμα" στο Κυπριακό ραδιόφωνο.
Και, εντός των ημερών μου στις σελίδες μου.
Πάνε χρόνια που έχω χάσει την επαφή μου με τη Μαριάννα Κορομηλά-ωστόσο αν τη γνωρίζει κάποιος ας της μεταβιβάσει τους πιο θερμούς χαιρετίσμούς μου. Υπήρξαμε μία περίοδο μαζί εκεί, στο ίδρυμα. (ανίατης διαβολής).
Γιώργος Πήττας.
τελικά, απλά προς πληροφόρηση:
Χωρίς την άδειά σου, αγαπητό Τραγί, διάβασα όλο το post σου στην εκπομπή μου. Έστω και αργά. Αν μη τι άλλο, έχω να πω πως το Κυπριακό ακροατήριο έσπασε στην κυριολεξία το τηλέφωνο από αγανάκτηση-δεν είχαν ιδέα οι άνθρωποι.
Υπάρχει κάποια εξέλιξη σε αυτή την υπόθεση;Βγήκαν αυτοί οι θλιβεροί της ΕΡΑ να ψελλίσουν κάτι;
Και έκανες πολύ καλά, φίλε Ανατέλλοντα.
Η υπόθεση βρίσκεται εκεί όπου την βλέπεις και μόνος σου. Η Μαριάννα λέει πως θα κινηθεί δικαστικώς. Η ΕΡΑ κάθε Σάββατο πρωϊ στην ώρα της εκπομπής βάζει να παίζει ένα μήνυμα που κανείς δεν ξέρει τι θέλει να πεί.
Διαμαρτυρόμαστε και στο ιδιαίτερο mail της διεύθυνσης του Β' Προγράμματος, της κυρίας Μαργαρίτας Μυτιληναίου. Θα το βρεί, όποιος ενδιαφέρεται, στο blog του Χοιροβοσκού κ.λοιπών που ανέβαζαν σχετικό post. 'Οπου ο καθένας περιγράφει την προσωπική του γνωριμία με την εξαιρετική Μαριάννα.
Χαίρομαι για τις αντιδράσεις των φίλων Κυπραίων. Την Κύπρο αγαπώ. Ακόμη ηχούν στα αυτιά μου οι εκπομπές της με τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη με την ευκαιρία της δημοσίευσης προ δύο ετών του ποιήματος για την Αιγιαλούσης Επίσκεψιν.
Και ξανά σε ευχαριστώ για την κινητοποίηση. (Διαβάζεις όλα τα παραθέματα-links).
Ο ίδιος.
Και καλά θα κάνει να κινηθεί δικαστικώς. Και να γνωρίζει πως είμαστε δίπλα της, μαζί της, με κάθε τρόπο που ο καθένας μπορεί.
Πρόσθεσα και το mail της κας Μυτιληναίου στο σημερινό μου post.
Δεν είναι μόνο για την Μαριάννα Κορομηλά αυτή η κινητοποίηση, αυτή η οργή.
Είναι για το κάθε υποψήφιο θύμα των ανερμάτιστων και μικρών ανθρώπων που ορίζουν-αν είναι δυνατόν- τις τύχες κάποιων άλλων που δεν θέλησαν να ορίσουν ποτέ, τίποτα παραπάνω από την ποιότητα της δουλειάς τους....
Tι κρίμα που δεν με εκπλήσσει η είδηση! Είχα πρωτονιώσει το σοκ αυτό πριν από 2 χρόνια, όταν έμαθα ότι σταματάνε για αόριστο χρόνο πολλοί και αγαπημένοι παραγωγοί του Kosmos 93,6.
(Εντελώς "τυχαία" πρόκειται για ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΑ..)
Με τα πολλά, οι περισσότεροι επέστρεψαν κανονικά κάποια στιγμή, και το σκηνικό επαναλήφθηκε και φέτος.
Μόνο που φέτος ο Νίκος Τριβουλίδης με τα πολλά έφυγε ήδη για την συχνότητα του ΣΚΑΪ - και μιλάμε για παραγωγούς που στην εποχή του playlist έχουν και γνώσεις και άποψη και ταλέντο.
Είναι φοβερό το δέσιμο του ακροατή με τον παραγωγό αλλά και με τον ραδιοφωνικό σταθμό του, και κρίμα που μερικοί δεν έχουν το μεράκι να το καταλάβουν εκεί στην ΕΡΤ.
Εύχομαι να ξανακούσετε σύντομα την κυρία Κορομηλά.
Σάς ευχαριστώ από καρδίας, αγαπητή μου citronella, για το παρόν που δίνετε σ' αυτήν την ανοιχτή διαμαρτυρία. Μα και για την ευχή που εκφράζετε στο τέλος.
Τελικά φαίνεται πως επιδιώκεται από την ΕΡΑ (συν τω ΚΟΣΜΩ αυτής) η εφαρμογή του προτύπου που ισχύει ευρύτερα για τους συμβασιούχους του Δημοσίου: τούς προσλαμβάνουμε τον Οκτώβρη και τούς απολύουμε τον Ιούνη, με καβάτζα το ένα τρίμηνο που υποχρεωτικά τούς απομακρύνουμε από τις θέσεις τους, ώστε να μην τούς φορτωνόμαστε. Για να γλιτώσουμε τη μονιμοποίησή τους!!!
Πρόκειται για σατανικό σχέδιο. Τί να πεί κανείς. 'Ομως, η Μαριάννα Κορομηλά είναι και ερευνήτρια με σοβαρή παρουσία αυτά τα 31 χρόνια, εκτός από παραγωγός-παρουσιάστρια. Συμφωνώ απόλυτα με την θέση που διατυπώνει στην επιστολή της ότι πρόκειται περί επαγγελματικού, αν όχι προσωπικού εξευτελισμού της.
'Ετσι επιβραβεύουμε το έργο της, λοιπόν;
Δεσμεύομαι δυστυχώς για ονόματα (τουλάχιστον δημοσίως) αλλά από την ΕΡΑ μέσα Τραγί μου με διαβεβαίωναν πως η απομάκρυνση της Κας Κορομηλά (και άλλων καλών συνεργατών) ήταν το τελευταίο που θα ήθελαν. Και πως ψάχνουν να βρουν φόρμουλα…
Δεν ξέρω τι να πω, δημοσιεύω στις σελίδες μου όλα όσα έμαθα «από μέσα».
Τη γνώμη σου….
Αν μη τι άλλο χαίρομαι, φίλε μου, για την έρευνά σου. 'Ομως και πάλι δεν ξέρεις τί μέλλει γενέσθαι. Πώς θα καταλήξει αυτή η υπόθεση.
Το σενάριο αυτό (με τον γνωστό νόμο) περιγράφω κι εγώ σε προηγούμενο εδώ πιο πάνω σχόλιο. Το θέμα είναι γιατί επετράπη, να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Πώς είναι δυνατόν; Οργάνωση δεν υπάρχει; Την γραμματεία της ΕΡΤ γιατί και πώς την πληρώνουμε;
Τόσο εύστοχο το σχόλιο στο editorial του τελευταίου Lifo:
"Μαριάννα Κορομηλά, πρόσωπο εξαιρετικό. Την απέλυσαν από την ΕΡA γιατί έχουν σοβαρότερες δουλειές να κάνουν".
Εν κατακλείδι, θα χαρώ να δώ και την δημόσια συγγνώμη από την εν λόγω υπόλογη διεύθυνση. Προς την κυρία Κορομηλά και προς τους ακροατές της.
Δυστυχώς και ένα μόνο Σάββατο χωρίς την Μαριάννα στο ραδιόφωνο, είναι ένα χαμένο Σάββατο. Και έχουν ήδη χαθεί τόσα φέτος το καλοκαίρι.
Ο ίδιος.
Λυπάμαι που λόγω παρατεταμένων διακοπών έμεινα έξω από την κίνηση για την κ. Κορομηλά..
Ποτέ όμως δεν είναι αργά.
Από την πρώτη στιγμή, αγαπητή μου Κατερίνα, είχα την βεβαιότητα πως θα δώσεις το παρόν σ' αυτήν την διαμαρτυρία. Βέβαια, τώρα, όπως μαθαίνουμε, είναι κι ο Λάμπρος Λιάβας εκτός στέγης... Να δούμε πού θα καταλήξει αυτή η συμφορά...
Δημοσίευση σχολίου