μτφρ.

Το σαββατοκύριακο παίχτηκε η Αντιγόνη του Βογιατζή στο θέατρο Πέτρας. Την παράσταση παρακολούθησα αρχικά πέρισυ, κυνηγώντας και λίγο την Ρηνιώ Κυριαζή, στην Επίδαυρο. 'Ηθελα, όμως, να την δώ ξανά, και σε κάπως μικρότερο χώρο.

Θα σταθώ μόνον στην μετάφραση. Ο Παναγιωτόπουλος έκανε όντως καλή δουλειά, αν και βασίστηκε, κατά την κρίση μου, στην μετάφραση Γεωργουσόπουλου.

Αυτό είμαι σε θέση να το διακρίνω, διότι, σε μετάφραση του γνωστού ευτραφούς, έχω παραστήσει (ο ίδιος) τον Κρέοντα. Καθ' όλην, λοιπόν, την διάρκεια της παράστασης είχα στο στόμα μου τα λόγια εκείνης τα οποία και συνέκρινα με όσα άκουγα εδώ. Δυό φορές.

Σημειώνω πως ποτέ δεν χώνεψα κάποιες ακροβασίες του Γεωργουσ. σε ορισμένα σημεία, όπως εκεί που βάζει στο στόμα του βασιλιά την λέξη μπουρλότο ("μπουρλότο συμφοράς") -νεολογισμός, πραγματικά, της συμφοράς- και το γεγονός ακόμη ότι τού ξέφυγε και βάζει Κρέοντα και Αντιγόνη να κάνουν χρήση κοινού αρκετές φορές λεξιλογίου, χωρίς να υποστηρίζεται από το ίδιο το κείμενο. Πόσο μάλλον που οι δύο ήρωες ανήκουν σε διαφορετικές γενιές. Σαν να μάς λέει δα, ο μεταφραστής-ερμηνευτής, πως έμαθαν κι δυό τα γράμματα από τον ίδιο δάσκαλο (sic)!

Ο Παναγιωτόπουλος απέδωσε με περισσή προσοχή και πολλή ευαισθησία τα αντίστοιχα σημεία, χαρίζοντας στ' αυτιά μας γλώσσα καλήν.-