αγχώμαλα εναυμάχουν

στον Παναγιώτη, όχι τον πατέρα μου, τον άλλο

Καλός ο σμικρός και περιεκτικός Βέλτσος από την 'Ινδικτο. Αριθμός έκδοσης 277. 'Εζησε κι αυτός τα μαρμαρένια αλώνια κατά πως φαίνεται και καταγράφει στο συγκεκριμένο τευχίδιο την περιπέτειά του. 'Η, τί άλλο;

Βρίσκομαι ήσυχος εδώ σε διατεταγμένη υπηρεσία (σ.12),

μονολογεί ο στοχαστής του γαλάζιου σταυρού της ησυχίας.

*

Η αποκλειστική σαν άνδρας. Αλλά δε θα έπρεπε να μ' ενοχλούν, από πάνω μου, τ' αρχίδια της; (σ.16).

*

Ποιόν καλεί το κουδούνι δίπλα απ' το μαξιλάρι;
Γιατί αφήνουν την πόρτα μισάνοιχτη;
Το αδύναμο φωτάκι στο περβάζι, ποιόν ξενυχτά;
Οι βόγγοι δίπλα, προδίδουν συνουσία; (σ.46).

Την τελευταία λέξη του συγγραφέα ας την βρεί μόνος του ο αναγνώστης που θα αποτανθεί στο ομώνυμο αυτό, της Ησυχίας, βιβλιάριο θησαυρισμού.



--------
στον τίτλο του παρόντος δυό λεξούλες παρμένες από τον Θουκυδίδη (Ζ' 71.4), που πολλά πολλά με άρεσαν. Κείνο το αγχώμαλα μ αρέζει. Πως μ' αρέζει!