Προσπαθούμε το γραπτό να το φέρνουμε σε όσο το δυνατό πιό σφιχτή μορφή. Αφαιρούμε τα περιττά. Το καλοκλαδεύουμε, ούτως ειπείν, για να κάνει γερούς καρπούς. Δεν ξέρω αλήθεια, ποιά είναι η σχέση ενός γραφιά με το κλάδεμα των δέντρων. 'Οποιος έχει ποτέ κλαδέψει ένα καρποφόρο δέντρο, πράξη που γίνεται με σκοπό την αποδοτικότερη καρποφορία, θα καταλάβει τί εννοώ.
(σκέψεις του καλοκαιριού ΑΝΕΠΙΔΟΤΕΣ)
4 σχόλια:
χμμμ,
κάνεις ένα ποιητή να μυρικάζει τη μεταφορά μ' αυτά τα λόγια.
Αλλά έχω γράψει και πολλά πεζά ακλάδευτα, τα αγάπησα πολύ και δεν τα κλαδεύω.
Και δοκίμια έχω γράψει και τα πλούτισα με εικόνες
Μ' άρεσε το "να μυρικάζει" σου, αδερφέ...
εν τέλει και το μηρυκάζειν και το κλαδεύειν φυγείν αδύνατον...
"η σχέση ενός γραφιά
με το κλάδεμα των δέντρων"
-και την κηπουρική γενικότερα,
θα έλεγα εγώ...-
οργανική, αναπόσπαστη σχέση
σώματος
νου και
ψυχής
την καλησπέρα.
Δημοσίευση σχολίου