"...να αναχωρής λοιπόν έπειτα, αφού παραλάβης ευάρμοστον κουπί, έως ότου φθάσης εις αυτούς τους άνδρας, οι οποίοι δεν γνωρίζουν την θάλασσαν, ούτε τρώγουν φαγητόν ανακατεμένο με αλάτι· ούτε φυσικά αυτοί γνωρίζουν τα πλοία με κόκκινα πλευρά, ούτε τα ευάρμοστα (εφαρμοστά) κουπιά, τα οποία είναι σαν πτερά δια τα πλοία. Σημείον δε θα σού είπω πολύ ευδιάκριτον, ούτε θα σού διαφύγη· όταν λοιπόν, αφού σε συναντήσει άλλος οδοιπόρος σού είπη ότι έχεις εις τον λαμπρόν ώμον σου λυχνιστήρι (αχυρόφτιαρον), τότε και συ λοιπόν αφού εμπήξεις εις την γην το ευάρμοστον κουπί, αφού προσφέρεις λαμπράς θυσίας εις τον θεόν Ποσειδώνα..." κτλ.
[στο πρωτότυπο έχει ως εξής:]
"έρχεσθαι δή έπειτα, λαβών ευήρες ερετμόν,
εις ό κε τους αφίκηαι οί ου ίσασι θάλασσαν
ανέρες ουδέ θ' άλεσσι μεμιγμένον είδαρ έδουσιν·
ουδ' άρα τοί ίσασι νέας φοινικοπαρήους
ουδ' ευήρε' ερετμά, τα τε πτερά νηυσί πέλονται.
σήμα δε τοι ερέω μάλ' αριφραδές, ουδέ σε λήσει·
οππότε κεν δή τοι ξυμβλημένος άλλος οδίτης
φήη αθηρηλοιγόν έχειν ανά φαιδίμω ώμω,
καί τότε δή γαίη πήξας ευήρες ερετμόν,
ρέξας ιερά καλά Ποσειδάωνι άνακτι..." (λ 121-130)
έρχεσθαι δή έπειτα = να έρχεσαι δε έπειτα, «ίνα κακείνοι γνώσι την του Ποσειδώνος δύναμιν» λέει το σχόλιο. Μεγάλη τιμή δια τον θεόν είναι να λατρευθή και τιμηθή και εις τόπους εις ους δεν έχει αρμοδιότητα, όπως ο Ποσειδών εις τα όρη.
ευήρες = καλώς ερεσσόμενον (ευ + αραρίσκω)
ερετμόν = κουπί
αφήκιαι = φθάσης
νέας = πλοία
φοινικοπαρήους = τας εχούσας φοινικάς (ερυθράς) παρειάς (πλευράς)
σήμα = σύμβολον, σημείον, απόδειξις
αριφραδές = άγαν, φανερόν
ξυμβλημένος = συντυχών, συναντήσας, αφού σε συναντήσει
οδίτης = οδοιπόρος, διαβάτης
φήη = είποι, υπολάβοι, νομίσει, θα νομίση
αθηρηλοιγόν = το λυχνηστήρι, το όργανον με το οποίον διώκουν τα άχερα (χωρίζουν τα άχερα από το σιτάρι)
(σχόλια - απόδοση, υπό Π.Ε. Γιαννακόπουλου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου